Ώρα να ανακαλύψουμε ξεχωριστούς τοπικούς παραγωγούς

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ εντοπίστηκε νοθευμένο μέλι σε μερικά από τα μεγαλύτερα σούπερ μάρκετ.

Αν το ψάξουμε λίγο, θα βρούμε Έλληνες μελισσοκόμους που έχουν οργανωθεί εδώ και καιρό και μπορούν να στείλουν το μέλι όπου ζητήσεις. Μπορείς να το δεις και ως εμπειρία, καθώς μερικοί από αυτούς δεν είναι μόνο επαγγελματίες αλλά δημιουργοί που αγαπάνε τις μέλισσες. Π.χ. ο υπεύθυνος στο «Ορεινό Μέλι» αφηγείται ωραίες ιστορίες για μια παραγωγή που έχει στενή σχέση με την ισορροπία του οικοσυστήματος. Μπορείς να βρεις αρκετούς μελισσοκόμους από διάφορα μέρη της χώρας, όπως αυτούς από το Αρκαδικό Μέλι, και να τσεκάρεις πόσο μεράκι έχουν και τι ποικιλία προϊόντων έχουν δημιουργήσει.

Ευελπιστώ σε κανένα χρόνο να μπορώ να υποδεχτώ κόσμο εδώ πάνω. Λίμνη Πουρναρίου. pic.twitter.com/akkohTIe2L

— Ορεινό Μέλι (@oreinomeli) October 26, 2020

Με μια μικρή έρευνα θα βρεις μελισσοκόμους με αφοσίωση και τέχνη. 

Η καραντίνα βάζει το χέρι της

Τώρα, κλεισμένοι στα σπίτια μας, κάποιοι από εμάς έχουμε λίγο επιπλέον διαθέσιμο χρόνο ή περισσή διάθεση να κάνουμε διαδικτυακή έρευνα. Θα δούμε ότι ορισμένοι τοπικοί παραγωγοί διαθέτουν δύο παραπάνω πλεονεκτήματα: προσφέρουν προϊόντα που ξεχωρίζουν, ενώ επιπλέον μπορούν να μας τα στείλουν σπίτι με δικό τους δίκτυο διανομής (και όχι με τις μεγάλες εταιρείες κούριερ, που έχουν φρακάρει).

Κάθε 2-3 χρόνια ζητώ γνωστούς που τρέφουν αγάπη για το κρασί να ονοματίσουν 8-10 αξιόλογες ελληνικές ετικέτες από μικρότερους φρέσκους ή και «άγνωστους» παραγωγούς. Ξεχωριστά κρασιά που ξεκίνησαν το ταξίδι τους πρόσφατα ή άλλα που βελτιώθηκαν αισθητά.

Έτσι και φέτος έδωσαν φρέσκες προτάσεις που δείχνουν την ποικιλία του ελληνικού αμπελώνα και την πρόοδο αρκετών –όχι όλων, βεβαίως‒ αμπελουργών της χώρας. Αυτών που μετά από χρόνια σημαντικών επενδύσεων και επίμονης εξέλιξης βρέθηκαν μπροστά στο ξαφνικό της πανδημίας, πτώση των εξαγωγών, μείωση της εγχώριας κίνησης.

Αν αφιερώσεις λίγο χρόνο, θα εντοπίσεις κάποια από αυτά που δεν είναι εύκολο να βρουν χώρο στoν συνωστισμό που χαρακτηρίζει τα ράφια των σούπερ μάρκετ ή βρίσκονται κάπου στο βάθος στις κάβες.

Facebook Twitter

Έχει και για ιδιαίτερα γούστα

Πέρα από τα κρασιά, θα βρεις ποικιλία τοπικών προϊόντων που ανήκουν στην κατηγορία των βασικών ειδών, όπως το λάδι και το κρέας. Ελληνικές φάρμες επιχειρούν να διαθέσουν προϊόντα τους απευθείας στους καταναλωτές, όπως οι «Εβιότοποι», που έχουν και σημεία διανομής στην Αθήνα.

Για όσους είναι επιφυλακτικοί ως προς την ποιότητα των προϊόντων, ας δούμε μια περίπτωση μονάδας παραγωγής βιολογικού κρέατος από τη Βόρεια Ελλάδα. Από τον Απρίλη, στο πρώτο lockdown, είχε αποφασίσει να δημιουργήσει δίκτυο διάθεσης στον τελικό καταναλωτή. Κινήθηκε αμέσως, αλλά αφιέρωσε χρόνο για να βρει βιολογικό σφαγείο, καθώς υπάρχουν πολύ λίγα στην Ελλάδα. Για να τηρήσει τις αυστηρές προδιαγραφές, θα βγει στην καταναλωτική αγορά στις αρχές του 2021, μέσα από ηλεκτρονικό κατάστημα.

Αυτοί που θέλουν το κάτι ιδιαίτερο μπορούν να παραγγείλουν μαρμελάδες από τις Γουμένισσες, προϊόντα τρούφας από το Greek and Yummy και σάλτσες με ιδιαίτερες γεύσεις από το Νέο Σούλι των Σερρών.

Στήριξη και από συμφέρον

Μάλλον δεν θα φτάσουν τα κρατικά χρήματα για να στηρίξουν τους πάντες. Ένας χώρος που θα μείνει μετέωρος θα είναι χωρίς αμφιβολία ο τομέας της εγχώριας παραγωγής. Αυτός, που συρρικνώθηκε την περίοδο 1980-2010, ξαναχτυπήθηκε από την κρίση και τώρα πρέπει να δώσει μια τρίτη μάχη επιβίωσης. Μέσα στα αποκαΐδια της δεκαετίας που πέρασε «φύτρωσαν» εκατοντάδες μονάδες τοπικών παραγωγών. Αρκετές από αυτές δημιουργήθηκαν από μεράκι και πολλές ήταν τέκνα της ανάγκης, καθώς η Ελλάδα έγινε μια χώρα με αισθητά λιγότερες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Παιδιά με πολλά πτυχία, επαγγελματίες που έκαναν μια άλλη δουλειά, σήκωσαν τα μανίκια και αξιοποίησαν προϊόντα της περιοχής τους, συνταγές της γιαγιάς. Άλλοι προσάρμοσαν εδώ προϊόντα που βρίσκουμε στην Ιταλία ή την Ισπανία.

Η έντονη αύξηση του τουρισμού τα πέντε τελευταία χρόνια βοήθησε πολύ τοπικές μονάδες να τα καταφέρουν τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης. Τώρα όμως είναι μπροστά σε μια καινούργια «στραβή». Η αγορά θα χρειαστεί 2-3 χρόνια για να ξαναγυρίσει. Οι συνθήκες που επέβαλε η πανδημία ευνοούν τις μεγάλες επιχειρήσεις. Πολλά νοικοκυριά θα αναζητήσουν προϊόντα χαμηλού κόστους για να ανταποκριθούν στο χαμένο εισόδημα. Όλα αυτά σε μια χώρα με χαμηλό επίπεδο τυποποίησης και μικρή κλίμακα παραγωγής, με δραματικό παράδειγμα το ελληνικό λάδι που εξάγεται χύμα και μετά πωλείται πολύ ακριβότερα ως ιταλικό ή ισπανικό.

Οι «τρύπες» στο marketing και το δίκτυο διανομής

Γι' αυτό, όποιος μπορεί, ας διαθέσει λίγο χρόνο για να εντοπίσει τοπικούς παραγωγούς και ας δεχτεί να πληρώσει λίγο παραπάνω για κάτι που είναι καλύτερο από τα μαζικά προϊόντα ‒ ζωντανό παράδειγμα το (επιλεγμένο) μέλι. Δεν χρειάζεται να κάνουμε χάρες. Το να βοηθήσεις κάποιο προϊόν με μέτρια αξία είναι μια στάση που δεν οδηγεί μακριά. Αυτό που μετράει είναι η στήριξη, η ψήφος σε προϊόντα που αξίζουν και σε παραγωγούς που είναι δημιουργοί και «μυρμήγκια» που βοηθάνε έναν τόπο που πρέπει να ξαναχτιστεί. Οι καλοί τοπικοί παραγωγοί έχουν συνήθως χτυπητή αδυναμία στο marketing και ισχυρό μειονέκτημα στο δίκτυο διανομής. Αν αφιερώσεις δέκα λεπτά για να το ψάξεις, τότε μπορεί να ανακαλύψεις ένα προϊόν που έχει την αύρα του τόπου παραγωγής του, την έγνοια του δημιουργού του και μια ιδιαίτερη απόλαυση για σένα, τώρα που δεν έχει και πολλά σουλάτσα σε εστιατόρια ή επισκέψεις σε ράφια με τέτοια καλούδια.

Πριν 5 χρόνια ξεκινήσαμε πειραματικές ελαιοποιησεις ώστε να πάρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Τότε σαν όνειρο μου φαινόταν ότι το ελαιόλαδο μας θα ταξιδεψει στο εξωτερικό. Σβάρνα τα Βαλκάνια και
με υπερηφάνεια κοιτάω αυτό το tracking και καμαρωνω. Ευχαριστώ ανώνυμα 😍 pic.twitter.com/3N1QjuOitK

— κροκάνθρωπος (@krokan8ropos_) November 22, 2020

Το ελληνικό λάδι ακολουθεί η φήμη της έλλειψης τυποποίησης. Οι παραγωγοί που το προσπαθούν έχουν πιθανότητες επιτυχίας.