Ο Μαρκ Σαγκάλ, ο Ρώσος ζωγράφος, χαρακτής, σχεδιαστής και λιθογράφος, γεννήθηκε στο Βιτέμπσκ από μια πολύ θρησκευτική εβραϊκή οικογένεια.
Το 1910, όπως πολλοί άλλοι Ρώσοι καλλιτέχνες εβραϊκής καταγωγής της εποχής του, εγκατέλειψε την πατρίδα του, τη Ρωσική Αυτοκρατορία, για το Παρίσι, μια πόλη που αντιπροσώπευε την καλλιτεχνική ελευθερία και την κοινωνική αποδοχή. «Η τέχνη μου χρειαζόταν το Παρίσι όπως ένα δέντρο χρειάζεται νερό» είχε πει ο ίδιος.
Αν και εμνεύστηκε από τον φωβισμό –που απελευθέρωσε τα χρώματά του– και τον κυβισμό, ο νεαρός ζωγράφος, διαμόρφωσε το δικό του σύμπαν, συνδυάζοντας τις επιρροές του από την εβραϊκή, ρωσική και γαλλική κουλτούρα.
Ο Σαγκάλ έζησε στο Παρίσι κατά τη διάρκεια των roaring 1920s, της ξέφρενης, πρωτοποριακής δεκαετίας του '20, η οποία και διείσδυσε στην παλέτα του, πριν η άνοδος του εθνικισμού και του αντισημιτισμού σκοτεινιάσει τον ορίζοντα.
Ενώ ζούσε στο Παρίσι, συναναστράφηκε με την καλλιτεχνική αφρόκρεμα της εποχής του, μεταξύ αυτών οι Γκιγιόμ Απολινέρ, Ρομπέρ Ντελονέ, Φερνάντ Λεγκέρ και Μοντιλιάνι. Δημιούργησε έργα σε ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών μέσων, όπως σχέδιο, ζωγραφική, βιτρό, εικονογραφήσεις βιβλίων, κεραμικά, σκηνικά και ταπετσαρίες. Εκτός από τους πίνακες, έκανε εικονογραφήσεις για τη Βίβλο, τις Νεκρές Ψυχές του Γκόγκολ και τους Μύθους του Λαφοντέν.
Μετά τον θάνατο του Ματίς, ο Πάμπλο Πικάσο ισχυρίστηκε ότι «ο Σαγκάλ είναι ο τελευταίος ζωγράφος που έμεινε και καταλαβαίνει πραγματικά τι είναι το χρώμα».
Πηγή: ARTE Documentary
