Η κάμερα πλησιάζει στην ήσυχη και έρημη πρόσοψη του Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ, μιας από τις πιο διάσημες αίθουσες που έχει συνδεθεί όχι μόνο με τις τέχνες αλλά και μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Όλα μοιάζουν ακίνητα στον χρόνο και ξαφνικά σαν αστραπή μια εικόνα από μια συναυλία σκάει στην οθόνη.
Σε ένα επετειακό βίντεο με τίτλο «Your Room Will Be Ready», σκηνοθετημένο από τον βραβευμένο με BAFTA σκηνοθέτη Τομ Χάρπερ για να σηματοδοτήσει την έναρξη των εορτασμών των 150 χρόνων της διάσημης αίθουσας, η πιο διάσημη φωνή της Βρετανίας, αυτή του Μικ Τζάγκερ, απαγγέλλει στίχους από το ποίημα του W.H. Auden «For Friends Only».
"Distance and duties divide us,
But absence will not seem an evil
If it make our re-meeting
A real occasion. Come when you can:
Your room will be ready."
Στο βίντεο που διαρκεί ενάμισι λεπτό και ξεκινά από το 1933, εμφανίζονται η νεαρή Βασίλισσα Ελισάβετ, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο Αϊνστάιν στην ιστορική ομιλία του κατά των Ναζί, ο Μπομπ Ντίλαν, η Αντέλ να δακρύζει, ο Φρέντι Μέρκιουρι να θριαμβεύει, η Σίρλεϊ Μπάσεϊ σε όλη της τη δόξα, ο Χέντριξ και ο Παβαρότι, ο ίδιος ο Τζάγκερ να πηδάει από τη σκηνή στα χέρια του κοινού, μπαλέτα που έγραψαν ιστορία, προσωπικότητες που σφράγισαν την ιστορία της πολιτικής, του αθλητισμού, της τέχνης και ένα κοινό που ουρλιάζει, εκστασιάζεται, κρατά την ανάσα του, χειροκροτεί με πάθος και ενώνονται κάτω από τον ομπρέλα του Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ.
«Ανυπομονούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί σας με καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης για άλλη μια φορά. Έχουμε περισσότερη ιστορία να γράψουμε» γράφει η λεζάντα του βίντεο.
Με ζημίες πάνω από 34 εκατομμύρια στερλίνες μέσα στο 2020, μετά την ακύρωση 330 παραστάσεων, το Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ έχει περιέλθει σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση εξαιτίας του lockdown που επέβαλε η πανδημία. Παρά τις δυσκολίες οι ιθύνοντες του θεάτρου φαίνονται αποφασισμένοι να παρουσιάσουν ένα πλήρες καλλιτεχνικό πρόγραμμα τη νέα χρονιά το οποίο θα σηματοδοτήσει την 150ή επέτειο λειτουργίας του.
Σε αυτό το συναισθηματικό αφιέρωμα στη ζωντανή μουσική, από την οποία εδώ και έναν χρόνο το κοινό βρίσκεται μακριά, ένας από τους μεγαλύτερους χώρους συναυλιών στον κόσμο αποκτά άλλη σημασία, τόσο για τη Βρετανία όσο και για ολόκληρο τον κόσμο, εκπέμποντας ένα σήμα για τη σχέση που δημιουργούν οι χώροι συναυλιών με το κοινό.
Οι Βρετανοί δεν βλέπουν στο προσεχές μέλλον να ανοίγουν οι αίθουσες συναυλιών, μάλιστα ήδη το φεστιβάλ Γκλαστονμπέρι ακυρώθηκε και για τη φετινή χρονιά, ενώ οι πολιτιστικοί χώροι δεν διαφαίνεται να ανοίγουν πριν τον Μάιο.
«Αυτό το βίντεο ελπίζω να θεωρηθεί ως εορτασμός ενός ένδοξου παρελθόντος και να δημιουργήσει την αίσθηση για αυτά τα πράγματα που πρέπει να περιμένουμε όταν μπορούμε να είμαστε ξανά μαζί» λέει ο Τζάγκερ.
Η ιδέα της ανέγερσης του Ρόγιαλ Άλμπετ Χολ ανήκει στον φιλόμουσο και ερασιτέχνη συνθέτη σύζυγος της Βασίλισσας Βικτωρίας, πρίγκιπα Αλβέρτο, που οραματίστηκε και ανήγγειλε την ανάγκη της ίδρυσης μιας μόνιμης μεγάλης αίθουσας τεχνών και επιστημών. Το 1861 ο Αλβέρτος πέθανε και τότε αποφασίστηκε να πραγματωθεί το όνειρό του. Στις 20 Μαΐου του 1867 η Βασίλισσα Βικτώρια έθεσε το θεμέλιο λίθο ονομάζοντας το υπό ανέγερση κτίριο «Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ», τιμώντας το νεκρό σύζυγό της.
Χτισμένο με κόκκινο τούβλο από τους στρατιωτικούς αρχιτέκτονες Χένρι Σκοτ και Φράνσις Φόουκ, το κτίριο ακολουθεί την ελληνορωμαϊκή αρχιτεκτονική σε αναγεννησιακό ρυθμό, πενταόροφο αμφιθέατρο με συνολικό ύψος 40 μέτρα και πλάτος 70. Εξωτερικά η εντυπωσιακή του ζωφόρος, που θυμίζει την πομπή των Παναθηναίων, αναπαριστά τον «θρίαμβο των τεχνών και επιστημών». Η χωρητικότητά του σήμερα, μετά από πολλές αλλαγές, περιλαμβάνει 5.500 θέσεις θεατών.
Η τελετή εγκαινίων έγινε στις 29 Μαρτίου του 1871, το πρώτο κοντσέρτο διηύθυνε ο μαέστρος Άρθουρ Σάλιβαν και την πρώτη μεγάλη συναυλία ο Σαρλ Γκουνό την ίδια χρονιά.
Το κτίριο έχει διαβαθμιστεί στην πρώτη κατηγορία των διατηρητέων κτιρίων της Βρετανίας και η αίθουσά του θεωρείται μία από τις σημαντικότερες και δημοφιλέστερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου και ίσως με τη μεγαλύτερη χρηστικότητα ιστορικών κτιρίων. Εκτός από τις συναυλίες, τις εκθέσεις, τις ομιλίες και τα συνέδρια είναι το μέρος όπου ηχογραφούνται και παρουσιάζονται τα γνωστά και πολύ δημοφιλή κοντσέρτα του BBC.
Το ποίημα του W.H. Auden, "For Friends Only"
Ours yet not ours, being set apart
As a shrine to friendship,
Empty and silent most of the year,
This room awaits from you
What you alone, as visitor, can bring,
A week-end of personal life.
In a house backed by orderly woods,
Facing a tractored sugar-beet country,
Your working hosts engaged to their stint,
You are unlike to encounter
Dragons or romance: were drama a craving,
You would not have come.
Books we do have for almost any
Literate mood, and notepaper, envelopes,
For a writing one (to "borrow" stamps
Is a mark of ill-breeding):
Between lunch and tea, perhaps a drive;
After dinner, music or gossip.
Should you have troubles (pets will die,
Lovers are always behaving badly)
And confession helps, we will hear it,
Examine and give our counsel:
If to mention them hurts too much,
We shall not be nosey.
Easy at first, the language of friendship
Is, as we soon discover,
Very difficult to speak well, a tongue
With no cognates, no resemblance
To the galimatias of nursery and bedroom,
Court rhyme or shepherd's prose,
And, unless spoken often, soon goes rusty.
Distance and duties divide us,
But absence will not seem an evil
If it make our re-meeting
A real occasion. Come when you can:
Your room will be ready.
In Tum-Tum's reign a tin of biscuits
On the bedside table provided
For nocturnal munching. Now weapons have changed,
And the fashion in appetites:
There, for sunbathers who count their calories,
A bottle of mineral water.
Felicissima notte! May you fall at once
Into a cordial dream, assured
That whoever slept in this bed before
Was also someone we like,
That within the circle of our affection
Also you have no double.
