Όσοι έχουν σκύλο πιθανότατα ήδη είναι σίγουροι ότι το κατοικίδιό τους μπορεί να τους αναγνωρίσει από τη φωνή. Όμως, σύμφωνα με νέα μελέτη, ίσως δεν χρειάζεται καν να το βοηθήσει σε αυτό η όραση ή η όσφρηση.
Οι σκύλοι μπορούν να αναγνωρίσουν τους κηδεμόνες τους μόνο ακούγοντάς τους να μιλούν, χρησιμοποιώντας μάλιστα κάποιες από τις ιδιότητες της φωνής για να την ξεχωρίσουν, όπως κάνουν οι άνθρωποι, σύμφωνα με ερευνητές.
«Αυτή είναι η πρώτη απόδειξη ότι τα σκυλιά μπορούν να ξεχωρίσουν τη φωνή των ιδιοκτητών τους από εκείνη πολλών άλλων», δήλωσε ο Άντικς Αντίλα, επικεφαλής του εργαστηρίου όπου διενεργήθηκε η μελέτη.
Οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Eötvös Loránd της Βουδαπέστης κάλεσαν 28 σκύλους και τους κηδεμόνες τους να παίξουν κρυφτό στο εργαστήριο. Τα ζώα έπρεπε να βρουν τον δικό τους άνθρωπο πίσω από τη μία από τις δύο κρυψώνες, ενώ ένας άγνωστος ήταν στην άλλη.
Έβαλαν να ακούγεται η φωνή του ιδιοκτήτη από το σημείο όπου κρυβόταν εκείνος και του αγνώστου από την άλλη κρυψώνα. Αμφότεροι διάβαζαν κάτι σε ουδέτερο τόνο και οι σκύλοι έπρεπε να επιλέξουν από απόσταση και να βρουν τον κηδεμόνα τους. Το παιχνίδι είχε πολλούς γύρους και η φωνή του ιδιοκτήτη συνδυαζόταν με εκείνη 14 αγνώστων. Στο 82% των περιπτώσεων οι σκύλοι βρήκαν τον κηδεμόνα τους, ανακοίνωσαν οι ερευνητές.
Για να σιγουρευτούν ότι τα ζώα καθοδηγούνταν μόνο από τη φωνή και όχι χρησιμοποιώντας την όσφρηση, στους τελευταίους δύο γύρους οι ερευνητές έβαλαν να ακουστεί η φωνή του κηδεμόνα από το σημείο στο οποίο κρυβόταν ο άγνωστος. Ακόμη και τότε, τα σκυλιά πήγαν στο σημείο όπου άκουγαν τη φωνή του δικού τους ανθρώπου, δείχνοντας ότι δεν χρησιμοποιούσαν τη μύτη τους.
«Το υψηλό ποσοστό επιτυχίας των σκύλων, η ικανότητά τους να διακρίνουν τη φωνή του κηδεμόνα τους ανάμεσα σε διάφορες και το γεγονός ότι οι επιλογές των σκύλων δεν συγχέονταν από τα οσφρητικά σήματα ή τη σειρά των ομιλητών δείχνουν ότι οι σκύλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αξιόπιστα σήματα ταυτότητας που μεταφέρονται με την ομιλία», επεσήμαναν οι ερευνητές.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί έκπληξη ότι οι σκύλοι δεν βασίστηκαν περισσότερο στην όσφρησή τους σε ένα τέτοιο πείραμα, δήλωσε στο CNN ο Τάμας Φάραγκο, του τμήματος συμπεριφορολογίας στο πανεπιστήμιο Eötvös Loránd. «Πιθανότατα σε πολλές περιπτώσεις οι σκύλοι πρέπει να “ενεργοποιήσουν” τη μύτη τους για να βρουν πράγματα και δεν τη χρησιμοποιούν διαρκώς», συμπλήρωσε.
Ο Φάραγκο και η ομάδα του εξέτασαν επίσης ποιο στοιχείο της φωνής βοήθησε τους σκύλους να καταλάβουν πού βρίσκεται ο κηδεμόνας τους. Διαπίστωσαν ότι τα ζώα χρησιμοποιούν κάποιες ιδιότητες της φωνής για να αναγνωρίσουν ποιος μιλάει, όπως οι άνθρωποι. Αυτές περιλαμβάνουν το αν η φωνή έχει πιο βαθύ ή πιο οξύ τόνο, αν είναι καθαρή ή πιο τραχιά όπως και το ηχόχρωμά της.
Αν οι φωνές του κηδεμόνα και του αγνώστου διέφεραν περισσότερο σε ό,τι αφορά τον τόνο και την καθαρότητα, αυτό βοηθούσε τους σκύλους να αναγνωρίσουν ποια ήταν εκείνη του δικού τους ανθρώπου, διαπίστωσαν οι επιστήμονες. Το ηχόχρωμα και άλλα χαρακτηριστικά της φωνής δεν βοήθησαν τους σκύλους να τις ξεχωρίσουν.
Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσε να σημαίνουν ότι οι σκύλοι μπορούν να αναγνωρίσουν τη φωνή του ιδιοκτήτη τους από το τηλέφωνο, επεσήμανε ο Φάραγκο. «Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό για τους σκύλους που έχουν άγχος αποχωρισμού», δήλωσε και πρόσθεσε ότι αυτό το στοιχείο θα μπορούσε να αποτελέσει μια εφαρμογή των ευρημάτων στον πραγματικό κόσμο.
Με πληροφορίες από CNN
