Το 1952, σε έκθεση της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός», ο Γιάννης Τσαρούχης παρουσιάζει έργο του που απεικονίζει ναύτη καθισμένο αντίκρυ σε έναν μισοξαπλωμένο γυμνό άνδρα. Το έργο, που υπαινισσόταν μια ομοερωτική σχέση, προκάλεσε την επέμβαση της αστυνομίας, υποκινούμενη από την ηγεσία του Ναυτικού, για την απόσυρσή του. Το έργο αποσύρθηκε, γεγονός που προκάλεσε κρίση στον «Αρμό» και τελικά την αυτοδιάλυσή του.
Ο Ευγένιος Ματθιόπουλος παρουσιάζει το επεισόδιο και συζητάει ιστορικά τα θέματα των αντιφάσεων των φιλελεύθερων εκσυγχρονιστικών ιδεών στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, τρεις και πλέον δεκαετίες μετά τον θάνατο του Τσαρούχη, προτείνει να ξαναδούμε το έργο του ζωγράφου «με σεμνή αναίδεια», μέσα από νέα κριτικά εργαλεία που θα στοχεύουν στις ιδέες του για την τέχνη και την ηθική, στις στρατηγικές αυτοερμηνείας και στο θέμα του ομοερωτισμού στη ζωγραφική του και στον δημόσιο λόγο του.
Γράφει ο Ματθιόπουλος: «Η πολύτροπη δημιουργία του δεν χρειάζεται πλέον επιμνημόσυνα και πρόσφορα, αλλά μόνο το αντίδωρο της κριτικής μελέτης».
Εικόνα εξωφύλλου: © Γιάννης Τσαρούχης, Η ξεχασμένη φρουρά, 1956, ελαιογραφία σε καμβά, 210 Χ 145 εκ., Ιδιωτική συλλογή
