Ο Νίκος Γκάλης μίλησε στο Mega για την εποχή που ήρθε στην Ελλάδα, τον θρίαμβο του Eurobasket, τον χαρακτήρα του, την ημέρα που άφησε το άθλημα αλλά για την οικογένειά του.
«Η επόμενη ημέρα όταν σταμάτησα ήταν δύσκολη. Ξαφνικά μπαίνεις σε μια καινούργια ζωή. Από εκεί που είσαι στα φώτα, ξαφνικά σβήνουν, αλλά ο αθλητής έχει ημερομηνία λήξης», είπε ο Νίκος Γκάλης για την απόφασή του να αφήσει το αγαπημένο του άθλημα.
Για την απόφασή του να παίξει στην Ελλάδα και στον Άρη είπε: «Ήρθα το 1979 από την Αμερική στη Θεσσαλονίκη και ένιωθα ότι πήγα σε ένα χωριό. Ταίριαξε στον χαρακτήρα μου, την αγάπησα πάρα πολύ». Συμπλήρωσε πως «έλεγα μέσα μου ότι μια μέρα θα κατακτήσω αυτήν την πόλη και τη χώρα με αυτά που θα τους δείξω. Ένας εγωιστής αθλητής δεν θέλει να χάσει ποτέ ούτε ένα καλάθι. Πιστεύω ότι κατάφερα αρκετά πράγματα».
Αναφορικά με τα παιδικά του χρόνια στην Αμερική, είπε ότι «ήταν ωραία. Και οι δυο γονείς μου ήταν Έλληνες, η μητέρα μου από την Κωνσταντινούπολη και ο πατέρας μου από τη Ρόδο. Ήμαστε μια φτωχή οικογένεια και είναι καλό για έναν αθλητή να ξεκινάει από ένα τέτοιο περιβάλλον, γιατί βάζει στόχους, είναι λίγο “πεινασμένος” για να πάει μπροστά. Ο πατέρας μου ήταν μποξέρ, το ακολούθησα και εγώ για λίγο, αλλά ερχόμουν με αίματα στο σπίτι και η μητέρα μου έκλαιγε».
Νίκος Γκάλης: Με κέρδισε το μπάσκετ
Στη συνέχεια, ανέφερε πως «στην Αμερική έπαιζα όλα τα αθλήματα. Στο μπιλιάρδο μπορούσα να γίνω επαγγελματίας. Με κέρδισε το μπάσκετ όταν στα playground έπαιζα με μεγαλύτερους σε ηλικία από εμένα και εκείνοι διάλεγαν εμένα, τον “μικρό”. Έτσι κατάλαβα ότι ξεχώριζα και το προχώρησα. Πήγα πανεπιστήμιο και από εκεί έμαθαν στην Ελλάδα ότι ο Γκάλης είναι Έλληνας, γιατί το όνομά μου είναι Γεωργαλής».
Νίκος Γκάλης: Το αποκορύφωμα στην καριέρα μου είναι το Eurobasket
Παράλληλα, ο Νίκος Γκάλης μίλησε για το αποκορύφωμα της καριέρας του, που δεν είναι άλλο από το Eurobasket του 1987. «Ο κόσμος μπορεί να είναι ο έκτος παίκτης μιας ομάδας. Όταν έπαιζα έκτος έδρας, μπορεί να έπαιζα καλύτερα πολλές φορές γιατί ήθελα να δείξω στους αντιπάλους ότι “σας έχω”. Το αποκορύφωμα στην καριέρα μου είναι το Eurobasket που πήραμε το 1987. Πιστεύω, άλλαξε όλη την κοινωνία εκείνη την εποχή, δείξαμε στους Έλληνες να πιστεύουν στον εαυτό τους και κάναμε τους νέους αθλητές να ασχοληθούν με το άθλημα. Ο κόσμος ζητούσε κάτι και πιστεύω το δώσαμε».
Πρόσθεσε πως «στο μπάσκετ πρέπει να σκέφτεσαι σε κλάσματα δευτερολέπτου να πάρεις τη σωστή απόφαση, είναι δύσκολο άθλημα. Εγώ έβλεπα το γήπεδο, αλλά έβλεπα κι εδώ, κι εκεί. Για να πετύχει ένας αθλητής μακροχρόνια καριέρα, πρέπει η ψυχολογία του να μην είναι ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά».
Γιατί ο Νίκος Γκάλης δεν έγινε προπονητής
Σχετικά με τον χαρακτήρα του ανέφερε ότι «είμαι απλός άνθρωπος, προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια που μάθαμε να σεβόμαστε τα πάντα. Θα δείξω τον ίδιο σεβασμό σε έναν εργαζόμενο και τον ίδιο σεβασμό στον πρωθυπουργό. Απαιτώ και εγώ τον σεβασμό όταν κάποιος μιλάει μαζί μου». Όσον αφορά στο γιατί δεν έγινε προπονητής, ο ίδιος είπε ότι «δεν έγινα γιατί από την στιγμή που δεν έχω την μπάλα στο χέρι μου, δεν ήθελα ποτέ να με κατηγορήσει κάποιος γιατί έχασε η ομάδα».
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν μεγάλος αδελφός
Μιλώντας για τον Γιάννη Ιωαννίδη που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή επεσήμανε: «Ήταν φίλος, μεγάλος αδελφός, ήταν άνδρας. Αυτό που ήθελε να σου πει, στο έλεγε στο πρόσωπό σου. Η σχέση μας ήταν σαν μια οικογένεια. Θα μαλώσεις και 4-5 φορές. Θεωρώ ότι ήμαστε φίλοι και είχαμε αλληλοσεβασμό».
Η είσοδος του Νίκου Γκάλη στο Hall of Fame
Για την είσοδό του στο Hall of Fame το 2017, είπε πως «Δεν υπάρχει για έναν μπασκετμπολίστα μεγαλύτερη τιμή». Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην απόσυρση της φανέλας του, κάτι το οποίο τον συγκίνησε πολύ. «Είναι ένα βραβείο για τον αθλητή. Είναι κάτι που το περίμενα και ήρθε».
«Πλέον είναι πολύ ήσυχη η μέρα μου»
Ο Νίκος Γκάλης μίλησε επίσης και για την οικογένειά του αλλά το πώς είναι πλέον η καθημερινότητά του. «Πλέον είναι πολύ ήσυχη η μέρα μου, θα έλεγα βαρετή. Ξυπνάω, πίνω το καφεδάκι μου και θα κάνω πράγματα με την οικογένειά μου». Σχετικά με τη σύζυγό του, είπε ότι «η Ελένη με κέρδισε με το μυαλό της. Ήταν μια πάρα πολύ όμορφη γυναίκα. Είναι χαμηλών τόνων όπως εγώ, είναι πολύ έξυπνη, κάποια στιγμή είχε δουλέψει ως δημοσιογράφος, ενώ έχει σπουδάσει φιλοσοφική και νομική. Ταιριάζαμε και τότε και ταιριάζουμε ακόμα».
Στη συνέχεια, μίλησε και για την κόρη του, τη Στέλλα. «Είναι πρωταθλήτρια cheerleading και μου λέει “εσύ δεν είσαι τώρα πρωταθλητής, εγώ είμαι”. Η κόρη μου είναι πάρα πολύ καλό κορίτσι, πάρα πολύ έξυπνη και χαίρομαι που βρήκε το αντικείμενο που της αρέσει. Δεν την πίεσα ποτέ και θεωρώ ότι είναι λάθος των γονέων όταν το κάνουν στα παιδιά τους. Είμαι περήφανος όταν τη βλέπω στους αγώνες».
Με πληροφορίες από MEGA
