Σύμφωνα με την Del Harvey, «πρέπει να ζήσεις παίρνοντας την λιγότερο επιζήμια απόφαση σύμφωνα με τους πόρους που διαθέτεις». Έτσι συνοψίζει την δουλειά της ως επικεφαλής του Τμήματος Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας της δημοφιλούς πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης Twitter (πλέον X). Μετά από 13 χρόνια σε αυτή την θέση, η Harvey εγκατέλειψε το πόστο της το 2021.
Μετά από δύο χρόνια στην αφάνεια, η Harvey αποφάσισε να μιλήσει για την πολιτική σίγασης, απαγόρευσης και αποκλεισμού περιεχομένου της πλατφόρμας και να δώσει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για τους μηχανισμούς λειτουργίας της στην προ-Elon εποχή.
Αυτή την στιγμή, η Harvey έχει αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό. Χτίζει τα σκηνικά για παραγωγές παιδικού θεάτρου και ζει μια εντελώς διαφορετική ζωή, καθώς για την προσωπική της ασφάλεια βρίσκεται ακόμη σε κατάσταση OpSec. Αυτό σημαίνει ότι τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα της προστατεύονται προκειμένου να μην απειληθεί η ζωή της.
Μάλιστα, το όνομα Del Harvey δεν είναι το πραγματικό της όνομα, όμως με αυτό έχτισε την καριέρα της και έγινε γνωστή. Πίσω στο 2003, η Harvey υιοθέτησε αυτό το ψευδώνυμο, προκειμένου να προστατέψει την ταυτότητα της, όταν άρχισε να εργάζεται για έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με την ονομασία Perverted Justice που ερευνούσε και παγίδευε διαδικτυακά «αρπακτικά».
Στην συνέχεια, ο οργανισμός συνεργάστηκε με τη σειρά του NBC To Catch a Predator, η οποία κινηματογραφούσε επιχειρήσεις παρακολούθησης παιδόφιλων, και έτσι η Harvey κατέληξε να εργάζεται στην τηλεόραση. Ήταν 21 ετών, αλλά κάποιος θα μπορούσε πολύ εύκολα να την μπερδέψει για δωδεκάχρονη, πράγμα που σήμαινε ότι ο ρόλος της ήταν αυτός του δολώματος.
Πέντε χρόνια αργότερα, ένας γνωστός πρότεινε στη Harvey να πιάσει δουλειά σε μια νεοσύστατη εταιρεία τεχνολογίας. Και κάπως έτσι η ίδια κατέληξε να εργάζεται για το Twitter. To 2008, η Harvey ήταν η 25η υπάλληλος της πλατφόρμας. Ήταν επίσης το πρώτο στέλεχος που τέθηκε επικεφαλής του Τμήματος Spam και Κατάχρησης, το οποίο αργότερα μετατράπηκε σε Τμήμα Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας.
Κατά την διάρκεια των πρώτων χρόνων εργασίας της, μεγάλο μέρος της δουλειάς της ήταν η διαχείριση ανεπιθύμητων μηνυμάτων, όπως για παράδειγμα ένας κατακλυσμός tweet από έφηβες στην Βραζιλία που έγραφαν: «@Justin Bieber σε αγαπάμε, έλα στη Βραζιλία».
Το 2012 όμως η ένταση και η φύση της δουλειάς της άλλαξε. Ξαφνικά το Twitter γέμισε με απειλητικό περιεχόμενο μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, μετά τον επιβεβαιωμένο θάνατο ενός στρατιωτικού ηγέτη της Χαμάς. Το Twitter, δηλαδή η Harvey, έπρεπε να καθορίσει αν αυτές οι απειλές παραβίαζαν τις πολιτικές της εταιρείας.
H απόφαση πάρθηκε και το Twitter δεν παρενέβη. Η πλατφόρμα αποφάσισε να κατατάξει τα συγκεκριμένα tweets ως «σπαζοκεφαλιές». Σύμφωνα με την Harvey, ακόμα και αν το Twitter ήθελε να παρέμβει, δεν διέθετε την κατάλληλη τεχνολογία εκείνη τη δεδομένη στιγμή για να το κάνει.
Το 2014, ξέσπασε στο διαδίκτυο το σκάνδαλο Gamergate που φαινομενικά αφορούσε τη δεοντολογία στη δημοσιογραφία βιντεοπαιχνιδιών, αλλά στην πραγματικότητα εστίαζε στην παρενόχληση γυναικών. Και πάλι το Twitter έπρεπε να αποφασίσει πού να τραβήξει τη γραμμή. Η ομάδα της Harvey κυκλοφόρησε ενημερώσεις για τα εργαλεία του Twitter με στόχο τη διαχείριση περιεχομένου. Όμως, ακόμα κι έτσι, τα διαδικτυακά τρολ είχαν πλέον πάρει τον έλεγχο.
Στη συνέχεια, το 2016, ήρθε ο Donald Trump. Τα tweets του συχνά παραβίαζαν τους κανόνες και την πολιτική του Twitter. Ήταν τα δικά του tweets, όταν ξέσπασε η επιδημία του Covid, που οδήγησαν την ομάδα της Harvey να δημιουργήσει μια ειδική ετικέτα με τίτλο «παραπλανητικές πληροφορίες» το 2020, κάτω από την οποία αρχειοθετούνταν αντίστοιχα συνωμοσιολογικά tweets.
Η 6η Ιανουαρίου 2021 αποτέλεσε σημείο καμπής για την πλατφόρμα. Τις ημέρες που ακολούθησαν τη βίαιη εξέγερση στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, κατά την οποία ένας όχλος υποστηρικτών του Trump εισέβαλε στο χώρο, ο λογαριασμός του προέδρου στο Twitter ανεστάλη οριστικά. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, η διακομματική επιτροπή της 6ης Ιανουαρίου δημοσίευσε μια έκθεση και συνέταξε ένα ξεχωριστό υπόμνημα σχετικά με τον ρόλο που έπαιξαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην επίθεση αυτή.
Η Washington Post ανέφερε τότε ότι οι ερευνητές «βρήκαν στοιχεία ότι οι τεχνολογικές πλατφόρμες -ιδίως το Twitter- απέτυχαν να λάβουν υπόψη τους τις προειδοποιήσεις των ίδιων των υπαλλήλων τους σχετικά με τη βίαιη ρητορική που επιτρέπεται στις πλατφόρμες τους».
Μια πρώην υπάλληλος του Twitter, η Anika Collier Navaroli, κατηγόρησε δημοσίως την Harvey ότι δεν υιοθέτησε μια πιο προληπτική στάση σχετικά με τη συγκράτηση του περιεχομένου από το 2019 έως το 2021. Μέχρι το τέλος του χρόνου, η Harvey είχε εγκαταλείψει το Twitter.
Η ίδια για πρώτη φορά μιλά και απαντά σε όλα αυτά, γνωστοποιώντας το δικό της βίωμα από εκείνη την ντροπιαστική για τον παγκόσμιο πολιτικό πολιτισμό ημέρα.
Ακολουθούν μερικά σημαντικά σημεία της συνέντευξης της Ντελ Χάρβεϊ στο Wired:
«Γνωρίζοντας αυτά που ξέρετε τώρα, θα είχατε πάρει αυτή την απόφαση τότε; (Σ. Σ.: για αλλαγές στο σύστημα επιβεβαίωσης περιεχομένου και ασφάλειας των χρηστών)
Όταν οι επιλογές σας είναι σημαντικά περιορισμένες, είναι αναμενόμενα πιο δύσκολο να βρείτε τρόπους για να διορθώσετε με μαγικό τρόπο τέτοιου είδους ζητήματα. Θα μπορούσαμε να στείλουμε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου [σε λογαριασμούς που παραβιάζουν την πολιτική της πλατφόρμας] που να λέει: «Κόφτε το». Αλλά μπορούσαν επίσης να πουν, «ό,τι πεις». Δεν νομίζω ότι είχαμε καν ανίχνευση πολλαπλών λογαριασμών εκείνη την εποχή. Αυτό που κάναμε ήταν ίσως το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε με τα εργαλεία που είχαμε στη διάθεσή μας.
Tο όνομα Del Harvey δεν είναι το πραγματικό της όνομα, όμως με αυτό έχτισε την καριέρα της και έγινε γνωστή. Πίσω στο 2003, η Harvey υιοθέτησε αυτό το ψευδώνυμο, προκειμένου να προστατέψει την ταυτότητα της.
Αν η Linda Yaccarino ή ο Elon Musk σας ζητούσαν τώρα συμβουλές για το πώς να χειριστούν την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια στο X, πώς θα απαντούσατε;
Πρώτα θα ήθελα να κατανοήσω καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον έλεγχο του περιεχομένου. Δεν θα ήθελα να υποθέσω τι είχαν ή δεν είχαν δοκιμάσει.
Υπάρχει όμως κάποιο κομμάτι σας που θέλει να τους πει: «Γιατί δεν κρατήσατε την ομάδα εμπιστοσύνης και ασφάλειας; Γιατί τους απολύσατε όλους;».
Το βρίσκω τόσο μπερδεμένο που δεν θα ήξερα καν από πού να ξεκινήσω. Θέλω να πω, ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν απλά καλοί άνθρωποι που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κρατήσουν τους χρήστες του Μέσου Κοινωνικής Δικτύωσης ασφαλείς. Και είναι ασαφές γιατί μπήκε στο στόχαστρο για απολύσεις αυτή η ομάδα εργασίας, ειδικά στα πιο πρόσφατα «κύματα» απολύσεων, ειδικά από τη στιγμή που είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι που στοχοποιήθηκαν ήταν αυτοί που εργάζονταν για την παραπληροφόρηση και την ακεραιότητα στην κάλυψη των εκλογών (σ.σ.: και της μετάδοσης των αποτελεσμάτων τους).
Ο Ντόναλντ Τραμπ περιγράφεται μερικές φορές ως ο πρώτος Πρόεδρος του Twitter, αν και γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι ακριβώς αλήθεια, αλλά ο Τραμπ χρησιμοποίησε το Μέσο με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Ήταν στα τέλη της προεδρίας του που το Twitter άρχισε να χαρακτηρίζει τα tweets του ως παραπλανητικά, όπως όταν έγραψε στο Twitter ότι είχε ανοσία στον Covid, ενώ μόλις είχε αναρρώσει από αυτό. Τι κρύβεται πίσω από αυτή την απόφαση;
Δεν ήταν καν ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που κέρδισε έναν τέτοιο τίτλο. Υπήρξε όμως η συνειδητοποίηση ότι υπήρχαν άνθρωποι που θεωρούσαν το περιεχόμενό του απολύτως αληθές και ενδεχομένως να έθεταν τον εαυτό τους σε άμεσο κίνδυνο ή να τους συνέβαινε κάτι επιζήμιο. Προσπαθήσαμε να το οριοθετήσουμε: Αν κάτι επρόκειτο να οδηγήσει κάποιον στο θάνατο αν το πίστευε, θέλαμε να το αφαιρέσουμε. Αν κάτι ήταν απλώς ... Δεν επρόκειτο να σας σκοτώσει άμεσα, ας το θέσουμε έτσι, αλλά δεν ήταν καλή ιδέα για να διακινείται ή ακόμα ήταν λανθασμένη πληροφορία, τότε θέλαμε να βεβαιωθούμε ότι κάπως το κάναμε σαφές και αυτό.
Πιστεύετε γενικά ότι οι πλατφόρμες πρέπει να είναι κάτι σαν διαιτητές της αλήθειας;
Γενικά θεωρώ ότι αυτό είναι αδύνατο και επίσης ότι πρέπει να προσπαθήσουν (κι άλλο). Και αυτό που λέω είναι η αλήθεια. Ποτέ δεν πρόκειται να επιτευχθεί πλήρως κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν θα μπορέσεις να αποτρέψεις όλα τα κακά πράγματα που μπορεί να συμβούν.
Είχα σταθερά συζητήσεις με ανθρώπους (από το Twitter)... γιατί θα οδηγούνταν στην εμπιστοσύνη και την ασφάλεια, επειδή νοιάζονται, σωστά; Δεν μπαίνεις στην Ομάδα Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας επειδή σκέφτεσαι: «Μου αρέσει να με επαινούν για τη δουλειά μου». Πρέπει πραγματικά να θέλεις να μπεις στα περίεργα, ανθρώπινα, βρώμικα ζητήματα όπου μερικές φορές φταίνε και τα δύο μέρη ή μερικές φορές απλώς δεν φταίει κανείς από τους δύο και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ξέρεις πώς να κινηθείς μέσα σ’ όλο αυτό. Θα απαντούσα σε όλο αυτό με τον αποκαλυπτικό μύθο του μικρού παιδιού που περπατάει στην ακτή και βλέπει όλους αυτούς τους αστερίες που έχει ξεβράσει το κύμα στη στεριά και προσπαθούν να επιστρέψουν στον ωκεανό πριν πεθάνουν. Και το αγόρι, κάθε φορά που συναντά έναν αστερία, περπατώντας κατά μήκος της ακτής, τον πιάνει και τον πετάει πίσω στο νερό. Και ξαφνικά έρχεται αυτός ο τύπος που ρωτάει: «Έι, τι κάνεις; Δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις αυτό. Υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες αστερίες σε αυτή την ακτή. Δεν πρόκειται ποτέ να μπορέσεις να κάνεις τη διαφορά εδώ». Και το αγόρι παίρνει στα χέρια του τον επόμενο αστερία, τον πετάει πίσω στον ωκεανό και του λέει: «Έκανα τη διαφορά με αυτόν εδώ».
Ήσασταν ακόμη στο Twitter στις 6 Ιανουαρίου 2021 (σ.σ.: την ημέρα των εκτρόπων στο Καπιτώλιο). Τι περνούσε από το μυαλό σας εκείνη την ημέρα;
Θυμάμαι ως επί το πλείστον θραύσματα πολλών γεγονότων εκείνης της ημέρας. Αλλά αυτό που θυμάμαι τόσο καθαρά είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη ή κάποιο ανώτερο επίπεδο ανθρώπων που θα έρθει να διορθώσει αυτή την κατάσταση. Η κυβέρνηση κάνει αυτό που κάνει. Εμείς πρέπει να κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε. Υπήρξε ένα σημείο όπου ήμασταν δύο από εμάς που μας δόθηκαν δορυφορικά τηλέφωνα και ήμασταν οι δύο που είχαμε επίσης τη δυνατότητα στο backend να αναστείλουμε τον λογαριασμό (σ.σ.: του Τραμπ – αναφέρεται και πιο κάτω) για λόγους ασφαλείας.
Μιλάμε για τον λογαριασμό του Τραμπ;
Ναι, για τον λογαριασμό του Ντόναλντ Τραμπ. Δύο από εμάς στο Twitter είχαμε φρουρούς ασφαλείας έξω από τα σπίτια μας και δορυφορικά τηλέφωνα σε περίπτωση που η υποδομή άρχιζε να καταρρέει - η κοινωνική υποδομή. Και σε περίπτωση που χρειαζόταν να είμαστε σε θέση να αναστείλουμε τον λογαριασμό για κάποιο λόγο. Το οποίο και πάλι, εκείνη τη στιγμή, όταν είσαι κάπως μέσα σε αυτό, δεν το σκέφτεσαι και πολύ. Και μετά το σκέφτεσαι και τρομάζεις.
Έχετε μετανιώσει για τον τρόπο με τον οποίο το Twitter χειρίστηκε την 6η Ιανουαρίου (σ.σ.: τα έκτροπα εκείνης της ημέρας) ή τις ημέρες που προηγήθηκαν;
Και πάλι, αυτή ήταν μια στιγμή όπου πολλά από τα εργαλεία που ζητούσαμε εδώ και χρόνια θα ήταν υπέροχο αν υπήρχαν. Κάναμε πολλά χειροκίνητα εκείνη τη μέρα. Κάναμε πολλά που δεν νομίζω ότι έχουν αναγνωριστεί καν ή ότι θα αναγνωριστούν ποτέ. Κι αυτό, γιατί για ακόμα μία φορά, όταν τα πράγματα λειτουργούν με εμπιστοσύνη και ασφάλεια, κανείς δεν μιλάει ποτέ γι’ αυτά. Και φάνηκε επίσης ότι, κατά κάποιο τρόπο, ήταν λίγο πιο εύκολο να κατηγορήσουμε τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, από το να ψάξουμε αλλού, για το πού πραγματικά βρισκόταν το λάθος.
Αναφέρεστε στην έκθεση για την 6η Ιανουαρίου;
Αναφέρομαι στον οποιονδήποτε αριθμό αναφορών.
Όταν φύγατε το 2021, φύγατε ή σας ζήτησαν να φύγετε;
Ω, έφυγα.
Ποια ήταν η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι σε ό,τι αφορά την περίπτωσή σας;
Ήταν να πάρω μία προγραμματισμένη άδεια από τα μέσα του 2021 προς το φθινόπωρο, επειδή το μεγαλύτερο παιδί μου θα ξεκινούσε τον παιδικό σταθμό. Τα παιδιά μου είχαν αυτό το παιχνίδι που τους αρέσει να παίζουν τέτοια εποχή. Μπήκαν σε αυτό το πυραυλάκι που είχα φτιάξει γι' αυτά, το οποίο είχε ένα μικρό πληκτρολόγιο μέσα, και πληκτρολογούσαν με αυτά τα μεγάλα ακουστικά στα αυτιά τους, και μετά πετάγονταν έξω και έλεγαν: «Εντάξει, έχω ένα διάλειμμα. Μπορώ να παίξω για λίγο. Περίμενε, συγγνώμη, πρέπει να μιλήσω στο τηλέφωνο. Θα πρέπει να παίξω μαζί σας στο επόμενο διάλειμμα που θα κάνω». Με μιμούνταν. Και εγώ έλεγα, "Ω, φίλε, αυτό είναι βάναυσο."
Κατέληξα να επεκτείνω την άδειά μου σε τέσσερις μήνες. Επέστρεψα και μίλησα στη Vijaya και είπα: «Δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να είμαι καλή και στα δύο (σ.σ.: και με τα παιδιά και με τη δουλειά). Θέλω ο Τομέας Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας να έχει έναν ισχυρό ηγέτη που μπορεί να επικεντρωθεί σε όσα πρέπει να γίνουν. Αλλά θέλω να είμαι και καλός γονιός. Και έτσι, πήρα την απόφαση ότι είναι πιο λογικό για μένα να ξοδέψω αυτό το χρόνο για να είμαι πλήρως παρούσα για τα παιδιά μου αντί να είμαι μισή εκεί και μισή στο Twitter, ενώ και τα δύο αξίζουν την πλήρη προσοχή και συγκέντρωσή μου».
Η Ντελ Χάρβεϊ δεν ήταν εκεί για να δει τον Elon Musk να εξαγοράζει την πλατφόρμα, να την μετονομάζει σε X και τελικά να διαλύει την ομάδα του Τμήματος Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας. Δεν ήταν εκεί για να δει τους διάφορους διαφημιζόμενους να εγκαταλείπουν επίσης το Twitter λόγω έλλειψης ασφάλειας της μάρκας τους. Κάτι που ουσιαστικά σήμαινε ότι δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν να τοποθετηθούν οι διαφημίσεις τους δίπλα σε φιλοναζιστικά tweets. Σύμφωνα με την ίδια, το πρόβλημα ξεκινά στην αξιολόγηση του ίδιου του περιεχομένου και ποιος είναι ο αρμόδιος που αποφασίζει για την επικινδυνότητά του.
Με την πρόσφατη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, οι ερευνητές έχουν επισημάνει ότι η ποσότητα παραπληροφόρησης που έχει παρατηρηθεί στο Χ σχετικά με το ζήτημα δεν μοιάζει με τίποτα που έχουν δει ποτέ στο παρελθόν στα κοινωνικά δίκτυα.
Η Harvey εξηγεί: «Με τις βίαιες απειλές, καταλήξαμε να αποφασίσουμε ότι ο λόγος που δεν τις θέλουμε στο Twitter είναι επειδή δεν θέλουμε να εμπνέεται ο κόσμος από αυτές. Και αν ήταν κάτι που ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα δυσκολευόταν να αναπαραγάγει, τότε το επιτρέπαμε».
Με στοιχεία από το Wired.
