ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.11.2023 | 18:42

Όταν οι δείκτες του ρολογιού ''κολλάνε'' και η ώρα δεν περνάει με τίποτα

Ο τίτλος τα λέει όλα. Άλλη μια ατελείωτη Κυριακή, με την ημέρα να μην περνάει με τίποτα. Δυστυχώς, δεν έχω φίλους και παρέες και άρα, δεν έχω και κάπου να πάω ή κάτι να κάνω. Είχα φίλους, αλλά με τα χρόνια σιγά σιγά χαθήκαμε. Άλλοι παντρεύτηκαν, άλλοι έφυγαν εξωτερικό τα χρόνια της Οικονομικής κρίσης, άλλοι άλλαξαν κατοικία, άλλοι δουλειά και με κάποιους απλά χάθηκα, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Εντάξει, φταίω και εγώ που δεν κράτησα κάποιες επαφές, αλλά τώρα πάει, έγινε. Πιο παλιά έβρισκα πράγματα να κάνω και ας μην είχα παρέα. Με τον καιρό όμως, όπως ήταν φυσιολογικό, βαρέθηκα και πλέον, μην έχοντας τί να κάνω ή κάτι να με ευχαριστεί εκεί έξω, κλείστηκα στο σπίτι. Για παράδειγμα, υπήρχε εποχή που έπαιρνα το αυτοκίνητο και πήγαινα βόλτες, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Απλώς έβγαινα έξω, οδηγούσα και κάπως έτσι περνούσα κάποιον από τον χρόνο μου ή έβγαινα βόλτες στα μαγαζιά, σε Malls ή ακόμα πήγαινα για καφέ ή και για φαγητό κάποιες φορές. Και όλες αυτές οι δραστηριότητες με ευχαριστούσαν πραγματικά. Όμως με τον καιρό άρχισαν να μου φαίνονται πλέον βαρετά και ανούσια και απορώ μάλιστα πώς πιο παλιά π.χ. έβγαινα με το αμάξι και γυρνούσα σαν την άδικη κατάρα, ή πήγαινα μόνος μου για φαγητό. Κακά τα ψέματα, η μοναξιά δεν παλεύεται με τίποτα και ό,τι και αν κάνεις, απλά είναι ''μπαλώματα''. Αν δεν έχεις μια παρέα να μοιραστείς πράγματα και στιγμές, ό,τι και αν κάνεις δεν έχει καμία αξία. Και γι' αυτό με ό,τι και αν προσπάθησα να καταπιαστώ, το βαρέθηκα σχεδόν αμέσως και λογικό ήταν. Τουλάχιστον τις καθημερινές, λόγω της δουλειάς κυρίως, κάπως θα περάσει η μέρα. Τα Σαββατοκύριακα όμως δεν παλεύονται με τίποτα...
3
 
 
 
 
σχόλια

Να διαθέσεις τον ελεύθερο χρόνο που έχεις στον εθελοντισμό και στην προσφορά σε συνανθρώπους που έχουν ανάγκη. Αυτό θα σου πρότεινα.
Επικοινώνησε με ΜΚΟ, ιδρύματα και δες αν υπάρχουν ανάγκες για σαββατοκύριακα.
Μια γνωστή μου πήγαινε στο ΠΙΚΠΑ και βοηθούσε εθελοντικα.

Εχεις δικιο "η μοναξιά δεν παλευεται και τα Σ/Κ ειναι πιο έντονη". Ειναι πολλοι εκει εξω που ειναι μονοι τους αλλά δεν το παραδεχονται και δεν κανουν μια κίνηση, ενα τηλεφωνημα για παρεα. Αν εισαι νεος-α δεν μπορεις να περασεις ετσι την υπολοιπη ζωη σου! Κανε εσυ εκεινο το τηλεφωνημα στα μεσα της βδομαδας για ενα "τι κανεις" και που ξερεις μπορει να ερθει προταση για μια συναντηση.

Ακριβως ετσι κι εγω. Τις ιδιες σκεψεις και τα ιδια βιώματα.
Εχει πλακα το πώς μοιαζουν οι ανθρωποι. Ακομη και οι λεξεις πρου θα χρησιμοποιουσα για τα εκφρασω ολα αυτα, θα ηταν ιδιες με αυτες που εγραψες εσυ ^^
Je deteste le Dimanche. ΟΜΩΣ βρηκα τροπο : τις Κυριακες παω σε μαγαζια που ειναι ανοιχτα και χαζευω. Το καλοκαιρι πηγαινα σε πλατεια και καθομουν με ενα βιβλιο ή το κινητο μου και ετρωγα και το παγωτακι μου. Ή για μπανιο.
Η ζωη η ιδια δεν παλευεται οταν βιωνεις τετοια μοναξια.
Δεν εχεις πού να τοποθετησεις το σκαρί σου μέσα στον χωροχρόνο.
Ελαχιστοι καταλαβαινουν, μα ειναι τρομερο.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon