Τυχαία συνάντησα μια κοπέλα, το όνομά της: Κ.
Τόπος συνάντησης: Μαρίνα Φλοίσβου.
Την ήξερα από παλιά αλλά είχαμε κάνα χρόνο να μιλήσουμε.
Περπάταγε μόνη της και έτσι βρήκα την ευκαιρία να την πλησιάσω, αφού στιγμιαία μου ήρθε στο μυαλό, πως θα ήταν ωραίο να πω στους φίλους μου πως την έπεσα στην Κ. Σίγουρα θα μου δείχναμε respect.
Άδραξα την ευκαιρία και της είπα:
-Γεια, τι κάνεις;
Εκείνη ξαφνιάστηκε και γούρλωσε τα μάτια της μιας και δεν περίμενε να με δει εκεί, μόνο. Ρωτήσαμε ο ένας τον άλλο για τις σχολές· και για τις δουλειές που δεν υπάρχουν και όλα αυτά τα βαρετά πράγματα, και μετά άρχισα την επίθεση, το στενό μαρκάρισμα.
Αφού ήξερα πως δεν είχε facebook και έτσι δεν μπορούσα να της μιλήσω από το chat, προσπάθησα με άλλον τρόπο.
-Πότε θα με κάνεις follow;
Εκείνη δεν κατάλαβε αν και είχε πάρει proficiency, προφανώς δεν θα είχε twitter και το άφησα και αυτό.
-Γράφεις σε blog;
Εκείνη λιγομίλητη όπως ήταν και ντροπαλή μου είπε με τον πιο αθώο τρόπο πως γράφει σε τετράδια…
-Στο e-tetradio; της είπα εγώ αμέσως.
-Όχι, όχι. Δε με ρώτησες που γράφω σημειώσεις;
-Α ναι, τις λέω…
-Ε, σε τετράδια…
Μετά λέω εντάξει δεν υπάρχει περίπτωση κάπου θα την πιάσω. Και επειδή την είχα σε πολύ καλή εκτίμηση γυρίζω όλη τη συζήτηση…
-Το username σου στο pinterest ποιο είναι?
-Στο ποιο; μου λέει…
-Έλα τώρα, πες μου ότι εσύ δεν έχεις google+ να βάλω τα κλάματα.
-Βαλ’ τα.
Περπατάγαμε πολύ ώρα και έβλεπα στη συμπεριφορά της πως βαριόταν, πράγμα κακό, και έτσι έπρεπε να την πλησιάσω πιο κοντά.
-Θα με κάνεις subscribe στο youtube, τουλάχιστον following στο vimeo;
-Ειλικρινά δε σε καταλαβαίνω, είσαι καλά, μου λέει;
-Καλά είμαι εγώ… αλλά πες μου τουλάχιστον σε ποιον ιντερνετικό σταθμό παίζεις μουσική;
Με κοίταγε απορημένη… αλλά τι ξανά ρώτησα, αυτή τη φορά κοιτάζοντας τη στα μάτια.
-Formspring;
-Άνοιξη τι;
Επειδή δε μου αρέσει να χάνω, τουλάχιστον στις κοπέλες, έκανα άλλη μια δοκιμή.
-Σε ποιο site ανεβάζεις φωτογραφίες; Στο flickr, tumblr, posterous, behance instagram;
-Γιώργο, μου λέει, θέλω λίγο να σκεφτώ κάποια πράγματα, μπορείς να με αφήσεις.
Όταν μου το είπε αυτό, σκέφτηκα τα status στο facebook γιατί εκεί βρίσκονται οι δίκες μου σκέψεις, όχι, το μυαλό μου δεν πήγε στο twitter… και ειλικρινά δε με συγχωρώ, αφού έχω δηλώσει κατ’ επανάληψη στους πραγματικούς μου φίλους, πως μου αρέσει πιο πολύ το twitter αφού λατρεύω τα minimal στοιχεία…
Έμεινα πίσω της, απορώντας με την συμπεριφορά της. Σαν από θαύμα, μου ήρθε μια υπέροχη ιδέα και πραγματικά απόρησα με τον εαυτό μου γιατί άργησα τόσο πολύ να το σκεφτώ.
Μπήκα στο foursquare για να βρω τα άτομα που έχουν κάνει check-in στη Μαρίνα αλλά προς μεγάλη μου απογοήτευση δεν είχε κάνει. Μάλλον θα το είχε ξεχάσει…
Έτρεξα ξοπίσω της γιατί δεν ήθελα να έχει κακή γνώμη για εμένα…
-Οκ sorry, είμαι μ*λ*κ*ς, ας μιλήσουμε για μουσική.
-Α να και κάτι καλό. Για πες.
-Bandcamp ή soundcloud; Shazam ή soundhound;
-….Να σου πω την αλήθεια έχω ένα site αλλά δεν είναι προσωπικό.
Και μου κλείνει το μάτι.
Οπ, εδώ είμαστε λέω, η κοπέλ…, sorry η γκόμενα είναι πολύ μπροστά… Αμέσως ανοίγω το Evernote στο tab μου και περιμένω όλος αυτιά.
-Λάϊφο τελεία τζι αρ σλας γουικ. ----> http://www.lifo.gr/week
Μάθε να κλικάρεις!!!
σχόλια