«Αν δεν έγραφα, θα τρελαινόμουν γιατί δεν θα είχα ούτε έναν λόγο ύπαρξης. Η ευχαρίστηση του να φτιάχνεις κάτι είναι τόσο έντονη», λέει ο Βρετανός Ίαν ΜακΓιούαν, ο οποίος θα ήθελε πολύ να ζήσει για πάντα και να ανακαλύψει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα σε 10.000 χρόνια.
Ο Ίαν ΜακΓιούαν θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς μυθιστοριογράφους που ζουν σήμερα. Όταν γράφει, οι χαρακτήρες και η πλοκή είναι δύσκολο να διαχωριστούν γιατί «συχνά οι χαρακτήρες προκύπτουν από τις πλοκές, συχνά οι πλοκές οδηγούν τους χαρακτήρες στην ύπαρξη», λέει. Αυτό που είναι σημαντικό για εκείνον όταν γράφει είναι ότι «οι συνθήκες δημιουργούν τον χαρακτήρα και οι χαρακτήρες δημιουργούν δυναμικές. Έτσι οι χαρακτήρες μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους δεδομένα».
Παραδέχεται ότι η μυθοπλασία δεν τον επηρεάζει όπως όταν ήταν νεότερος και πιστεύει ότι οι μεγάλοι Ρώσοι συγγραφείς μάς έμαθαν πώς να γράφουμε χαρακτήρες σαν να ήταν πραγματικοί άνθρωποι.
Το μυθιστόρημα Μαθήματα (2022) είναι το πιο προσωπικό μυθιστόρημά του. Γράφτηκε όταν ο ίδιος έμπαινε στα 70 του χρόνια και άρχιζε να κάνει μια αναδρομή στην ύπαρξή του. Οι άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά μπορούν πάντα να συνδέσουν αυτό που γράφει με στοιχεία της δικής του ζωής. Στα Μαθήματα, ο ΜακΓιούαν ήθελε να δημιουργήσει «τη συναισθηματική αλήθεια ορισμένων μάλλον θλιβερών, τραγικών, ενοχλητικών πραγμάτων που συνέβησαν στην οικογένειά μου», λέει. «Προσπάθησα επίσης να κατανοήσω τις συνθήκες όχι μόνο της δικής μου ζωής, αλλά και της ζωής της γενιάς μου».
Ο Ίαν ΜακΓιούαν απολαμβάνει να διαβάζει βιογραφίες, αλλά «αν θέλετε να μάθετε τα πάντα για έναν μεγάλο ποιητή, θα πρέπει να διαβάσετε τρεις ή τέσσερις βιογραφίες γραμμένες σε διάστημα ίσως ενός ή δύο αιώνων», λέει.
Παραδέχεται ότι η μυθοπλασία δεν τον επηρεάζει όπως όταν ήταν νεότερος και πιστεύει ότι οι μεγάλοι Ρώσοι συγγραφείς μάς έμαθαν πώς να γράφουμε χαρακτήρες σαν να ήταν πραγματικοί άνθρωποι. Στο πέρασμα από τον 19ο στον 20ό αιώνα υπήρξε μια μεγάλη καλλιτεχνική επανάσταση – ο ΜακΓιούαν επισημαίνει ότι ήταν κυρίως ο Τζέιμς Τζόις που μας έμαθε «να κατανοούμε τους χαρακτήρες από τη ροή της συνείδησης».
