Ένα καρκίνωμα… όχι και σε τόσο πρώιμο στάδιο.

Δεν ξέρω τι κυβέρνηση μπορεί να προκύψει μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 6^ης Μαΐου. Για ένα μόνο είμαι σίγουρος. Ότι μετά την οικονομική χρεοκοπία μας πλέον μπορούμε να «υπερηφανευόμαστε» και για την πνευματική μας χρεοκοπία. Και πώς να μην είναι έτσι τη στιγμή που η Χρυσή Αυγή, μία οργάνωση τραμπούκων με σαφείς ναζιστικές αναφορές που κινείται στα όρια της νομιμότητας εδώ και χρόνια, συγκέντρωσε το 6,97% των ψήφων του ελληνικού λαού.

Τι σκεφτήκατε όταν μάθατε ότι το 10% των νέων ηλικίας 18-24 ψήφισε τους νοσταλγούς του Χίτλερ; Ελπίζω να μην σπεύσατε να δικαιολογήσετε αυτήν την πυρηνική σύντηξη αμορφωσιάς, ηλιθιότητας και πλήρους ανευθυνότητας με τη φράση: «μάλλον δεν ήξεραν τα παιδιά τι ακριβώς ψήφισαν». Μεγαλύτερη γελοιότητα από αυτή την εξήγηση δεν υπάρχει, γιατί αποκλείεται κάποιος πατέρας, κάποιος δάσκαλος, κάποιο βιβλίο, κάποια ταινία να μη σου είπαν εσένα που την ψήφισες τι σημαίνει η λέξη «ναζί». Δεν έχεις δικαιολογία και για ένα λόγο ακόμα. Ο λόγος είναι πως ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης. Το internet, που αποκλείεται να μην έχεις, δεν σημαίνει μόνο καβλάντισμα στο Facebook. Αν δεν ξέρεις τι σημαίνει Χρυσή Αυγή Googlαρε το, έστω από περιέργεια, για να δεις ποιοι είναι αυτοί οι «τούμπανοι» με τα ξυρισμένα κεφάλια, τα μαύρα φούτερ και το λεξιλόγιο που δεν ξεπερνά τις 100 λέξεις. Θα έρθεις αντιμέτωπος με τόνους πληροφορίας σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο. Ένα μόνο λεπτό όμως αρκεί για να στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου ύμνοι στο Χίτλερ και τον «αγώνα» του, καταδικαστικές αποφάσεις για απόπειρες ανθρωποκτονιών που διέπραξαν μέλη της και σβάστιγκες που με λίγη φαντασία, αλλά υπερβολική δόση προγονοπληξίας και πατριδοκαπηλίας, γίνονται μαίανδροι. Όλα αυτά τυλιγμένα με τον μανδύα της μουσικής υπόκρουσης του εθνικού ύμνου εκτελεσμένου, κυριολεκτικά και μεταφορικά, από τις κραυγές του θαυμαστή του δικτάτορα Παπαδόπουλου, κυρίου Μιχαλολιάκου και των φουσκωτών του με τους μονοκύτταρους εγκεφάλους.

Αν δεν κάνω λάθος η ΧΑ δεν έγραψε τα μεγαλύτερα ποσοστά της στις γειτονιές του Άγιου Παντελεήμονα, στην Κυψέλη ή στα Πατήσια. Μόνο εκεί θα μπορούσε κάποιος να δικαιολογήσει –κάπως- ένα πολύ μικρό ποσοστό για την ΧΑ. και αυτό γιατί σε αυτές τις περιοχές αυτές υπάρχει όντως αυξημένη εγκληματικότητα ΚΑΙ από μετανάστες που «ξεφορτώνονται», σαν άχρηστο φορτίο, κάθε πρωί στο σταθμό λαρίσης από τα τραίνα του ΟΣΕ. Μια ψήφος στην ΧΑ ενός εβδομηντάχρονου της πλατείας Βάθη, που φοβάται να εισπράξει τη σύνταξή του μήπως και του την κλέψουν κάποιοι εξαθλιωμένοι μετανάστες που πεθαίνουν απ’την πείνα, μπορεί εν δυνάμει να δικαιολογηθεί. Μπορεί όμως να μας απαντήσει το 12% της Κορινθίας, το 10% της Αργολίδας, το 8,2% της Μεσσηνίας και το 7,8% της Λακωνίας ποιο σκεπτικό τους υπαγόρευσε αυτήν την επιλογή; Μπορούν να μας απαντήσουν πιο συγκεκριμένα οι 635 Καλαβρυτινοί συμπολίτες μας και οι 355 του Διστόμου γιατί ακριβώς ψήφισαν αυτούς που υμνούν τα ήθη και τις πρακτικές αυτών που 70 χρόνια πριν επιχείρησαν να σβήσουν θηριωδώς από τον χάρτη τα χωριά τους;

Και στο παραπάνω ερώτημα έρχεται να απαντήσει η δεύτερη απαράδεκτη φράση: «είναι ψήφος διαμαρτυρίας». Από πότε η συνιστώσα της διαμαρτυρίας, όπως σωστά μπορεί να λογίζεται ως τέτοια, γίνεται συνισταμένη; Οι άλλες ορίζουσες της διαδικασίας επιλογής κόμματος που πήγαν; Δεν εξετάζουμε πια τις ιδέες, τα προγράμματα, το ήθος, την αξιοπιστία αυτών που ζητούν την ψήφο μας; Αλλά ακόμα και αν ψηφίζαμε με μόνο γνώμονα τη διαμαρτυρία, είναι δυνατόν να την εκφράζουμε μέσα από μια ναζιστική οργάνωση; Πόσες φορές πρέπει πια να επαναληφθεί η ιστορία και πόσο αίμα πρέπει να χυθεί για να βάλουμε μυαλό;

Κατά τη γνώμη μου η τεράστια συγκομιδή της ΧΑ σε αυτές τις εκλογές είναι, όπως είπα και πριν, δείκτης αμορφωσιάς, ηλιθιότητας και ανευθυνότητας σε επίπεδο κοινωνίας και ειδικότερα νεολαίας, μιας και η νεολαία ήταν αυτή που της έδειξε τη μεγαλύτερη προτίμηση. Συμπερασματικά όμως, δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αυτό που όλοι λίγο πολύ είχαμε υπόψιν μας. Ότι σ’ αυτήν τη χώρα εκτός από την οικονομία, στην εντατική βρίσκεται και η παιδεία, με τη δεύτερη να βρίσκεται εκεί προ πολλού. Στα πλαίσια αυτής της διαπίστωσης θα επιθυμούσα πάρα πολύ ο κ. Καμμένος, του αξιοσέβαστου 10,6%, τουλάχιστον να αναθεωρήσει την εξής δήλωσή του, που πέρασε στα ψιλά: «Σας το λέω ξεκάθαρα. Είναι μια πολυτέλεια αυτή τη στιγμή να απαντήσω για ένα πρόγραμμα για την Παιδεία, όταν παραδίδεται η χώρα…». Ασχολίαστο.

Το κράτος ανάλγητα, τη στιγμή που τόσος κόσμος πραγματικά πεινάει, δίνει περίπου 10 ευρώ για κάθε ψήφο που μάζεψαν τα κόμματα που μπήκαν στη βουλή. Η ΧΑ μάζεψε 440.894 ψήφους.  Χρησιμοποιώντας μαθηματικά δημοτικού, που και οι χρυσαυγίτες ακόμα μπορούν να καταλάβουν, η ΧΑ θα εισπράξει κάτι λιγότερο από 4.500.000 ευρώ. Θα ήθελα να κλείσω με δύο ρητορικά και απολύτως συμπληρωματικά ερωτήματα. Πόσες συνειδήσεις θα μπορούν πλέον ν’αγοράσουν μ’αυτά τα παλαβά χρήματα από δω και στο εξής ο κ.Μιχαλολιάκος και η συμμορία του; Ως εκ τούτου μέχρι πού μπορεί να φτάσει η μετάσταση αυτού του καρκίνου στο σώμα της υγιούς κοινωνίας;