Όταν ένα ταξίδι στον Μέλανα Δρυμό με έκανε να μη συμβιβάζομαι με το τζιν τόνικ μου

Τα έχω ξαναγράψει, όσοι πίνουν τζιν τόνικ δεν το αλλάζουν με τίποτα -  το πιστεύω, το παρατηρώ, το έχουν δείξει κατά καιρούς και κάποια νούμερα. Για πάνω από έναν αιώνα πρόκειται για έναν από τους πιο δημοφιλείς συνδυασμούς με αλκοόλ που δημιουργεί το πιο εύκολο κοκτέιλ.

Αυτό το φαινομενικά απλό ποτό που φαίνεται να ξεκίνησε ως γιατροσόφι κατά τον 18ο αιώνα καταναλώνεται μέχρι σήμερα και έχει τους δικούς του φανατικούς ίσως γιατί αντικατοπτρίζει μία από τις θεμελιώδεις γευστικές ισορροπίες της που συναντάται σε όλες τις κλασικές, διαχρονικές και εμβληματικές συνταγές κοκτέιλ, από το Old Fashioned μέχρι το Manhattan και το Negroni: ισορροπεί ιδανικά μεταξύ γλυκού και πικρού.

Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι, δεν είναι όλα τα G&T’s ποιοτικά, δεν είναι καν όλα τους ευχάριστα, εύγεστα. Για να βγει αυτό το ποτό όπως του αξίζει χρειάζεται τα αρωματικά, βοτανικά στοιχεία ενός καλού τζιν να συναντήσουν το ελαφρώς πικρό προφίλ ενός ποιοτικού τόνικ, μαζί με μια ιδέα λάιμ. Και όταν πριν από μερικές μέρες μου προσέφεραν ένα και μου είπαν «αυτό είναι το καλύτερο gin tonic που έχεις πιει», έλεγαν την αλήθεια. ‘Ηταν σίγουρα ένα από τα πιο προσεγμένα και είχε μια βάση που δεν μπορεί παρά να απογειώσει το αποτέλεσμα.

Για να βγει αυτό το ποτό όπως του αξίζει χρειάζεται τα αρωματικά, βοτανικά στοιχεία ενός καλού τζιν να συναντήσουν το ελαφρώς πικρό προφίλ ενός ποιοτικού τόνικ, μαζί με μια ιδέα λάιμ.

Το εν λόγω G&T το απολάμβανα μέσα σε ένα σκηνικό που έμοιαζε με ψεύτικο, σαν κινηματογραφικό σετ. Σύμφωνα με τον μύθο γύρω από αυτό σκηνικό, τον Ιούλιο του 1945, ο διοικητής Montgomery "Monty" Collins της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας - λάτρης των ρολογιών, του κρίκετ και περιηγητής της υφηλίου - τοποθετήθηκε στον βρετανικό τομέα του διαιρεμένου Βερολίνου. Γιος Βρετανού διπλωμάτη, ο Collins γεννήθηκε το 1909 στη βρετανική ινδική επαρχία Μαντράς.

Το εν λόγω G&T το απολάμβανα μέσα σε ένα σκηνικό που έμοιαζε με ψεύτικο, σαν κινηματογραφικό σετ.

Γρήγορα ανακάλυψε τη δύναμη της γλώσσας και έμαθε όχι λιγότερες από πέντε γλώσσες, μία εκ των οποίων ήταν η γερμανική. Αφού έφτασε στο Βερολίνο μετά το τέλος του πολέμου και ανέλαβε τη θέση του στη διοίκηση του βρετανικού τομέα, ο διοικητής Κόλινς επηρεάστηκε βαθιά από το μέγεθος της καταστροφής της πρωτεύουσας και έτσι, στον ελεύθερο χρόνο του, αφοσιώθηκε στην ανοικοδόμηση του ζωολογικού κήπου του Βερολίνου, μέσω του οποίου έγινε ανάδοχος μιας μαϊμούς με το όνομα Μαξ.

Εγκατέλειψε τη Βασιλική Αεροπορία το 1951 και τότε, νιώθοντας την ανάγκη να μάθει την τέχνη της ωρολογοποιίας, ο Collins μετακόμισε στην περιοχή του Βόρειου Μέλανα Δρυμού. Δεν έδειξε να έχει ιδιαίτερο ταλέντο στην ωρολογοποιία, και έτσι αντί γι' αυτό άνοιξε ένα πανδοχείο με εστιατόριο, τον οποίο ονόμασε "Zum wilden Affen" (Η άγρια μαϊμού) προς τιμήν του Μαξ της μαϊμούς από το Βερολίνο. Ως βρετανός τζέντλεμαν, ο Collins δεν ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει ορισμένες μακροχρόνιες παραδόσεις, όπως ένα ποτήρι καλού τζιν. Αυτό γέννησε το ενδιαφέρον του για την παραγωγή αυτού του πιο αγγλικού ποτού.

Ο άρκευθος, επίσης ζωτικό συστατικό για την παραγωγή του φημισμένου καπνιστού ζαμπόν του Μέλανα Δρυμού, υπήρχε σε αφθονία, όπως και το καθαρό νερό από την πηγή και μια ποικιλία ειδικών βοτάνων και φυτικών συστατικών. Αυτό παρείχε στον Collins όλα τα εφόδια για να αναπτύξει τη μοναδική συνταγή ενός τζιν από τον Μέλανα Δρυμό.

Λέγεται λοιπόν ότι χρόνια μετά, στις αρχές του 21ου οι εργασίες ανακαίνισης σε έναν ξενώνα στις αρχές οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός παλιού ξύλινου κουτιού που περιείχε μια φιάλη και ένα γράμμα. Η σκονισμένη φιάλη είχε διακοσμηθεί με το χέρι. Κάτω από το σκίτσο μιας μαϊμούς αναγραφόταν με μαύρα γράμματα η φράση "Max the Monkey - Schwarzwald Dry Gin". Το συνοδευτικό γράμμα περιείχε όχι μόνο προσωπικές σημειώσεις και φωτογραφίες αλλά και μια λεπτομερή περιγραφή των φυτικών συστατικών που είχε χρησιμοποιήσει ο Montgomery Collins στη συνταγή του.

Πολλά από τα συστατικά που απαιτούνται για ένα καλό τζιν είναι άμεσα διαθέσιμα στο Μαύρο Δάσος.

Τα φυτικά συστατικά που είχε χρησιμοποιήσει ο Montgomery Collins στη συνταγή του.

 

Και τώρα περνάμε στην πραγματικότητα που είναι επίσης πολύ ενδιαφέρουσα, ίσως και περισσότερο από τον μύθο, αφού πρόκειται για μια ιστορία που εμπνέει, που μπορεί να σας βάλει να αναρωτηθείτε «τι είναι αυτό που θέλω να κάνω πραγματικά στη ζωή μου;». Η μεγαλύτερη δασώδης και ορεινή περιοχή της Γερμανίας έγινε στην πραγματικότητα το «σπίτι» μιας μαϊμούς όταν το Monkey 47 Schwarzwald Dry Gin πρωτοκυκλοφόρησε στην αγορά το 2010 για να γίνει το πρώτο γερμανικό premium τζιν που αναγνώρισαν και παίνεψαν ακόμα και οι Βρετανοί.

Στην ηλικία των τριάντα πέντε, ο Alexander Stein είχε ήδη διαγράψει μια εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα ως υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρειών και εργαζόταν στο Ντιτρόιτ για τη Nokia. Όμως η οργανωτική δομή μιας πολυεθνικής δεν ήταν το κατάλληλο περιβάλλον για ένα ελεύθερο πνεύμα σαν το δικό του.

Μετά τη γέννηση των δύο παιδιών του, ο Alexander δεν άργησε να αποφασίσει ότι ήταν καιρός να παραιτηθεί από τη δουλειά του, να επιστρέψει στην πατρίδα του, τη Βάδη-Βυρτεμβέργη, και να κάνει το δικό του προσωπικό και δημιουργικό βήμα. Μια σειρά από συμπτώσεις, μεταξύ των οποίων ένα τηλεφώνημα τον οδήγησαν πιο γρήγορα σε αυτή την απόφαση.

Ο θρύλος του Βρετανού αξιωματικού που δημιούργησε ένα τζιν για τον εαυτό του και τους επισκέπτες του εστιατορίου που λειτουργούσε στο πανδοχείο του πυροδότησε την φαντασία του Alexander: «Μπορώ να θυμηθώ τη στιγμή αρκετά καθαρά: Το φθινόπωρο του 2006, μια βροχερή μέρα στο Ντιτρόιτ και ενώ καθόμουν στο γραφείο μου ένας παλιός φίλος από τη Γερμανία μού τηλεφώνησε και μου είπε μια ιστορία που θα άλλαζε τη ζωή μου με θεμελιώδη τρόπο, μια ιστορία για τη ζωή του αξιωματικού και bon-vivant Montgomery Collins, του προπάππου του μικρού μας Monkey.

Ήταν ένα μακρύ ταξίδι για να φτάσει η Monkey 47 εκεί που είναι σήμερα.

Η περιπετειώδης και πολυσχιδής βιογραφία του Collins - από το ξεκίνημά του ως το πολυταξιδεμένο παιδί ενός διπλωμάτη, τα χρόνια του ως στρατιώτης και η θητεία του στο Βερολίνο, η άφιξή του στον Μέλανα Δρυμό και τη μεταμόρφωσή του από έναν άνθρωπο του κόσμου σε έναν απλό πανδοχέα- όλα αυτά με γοήτευσαν απόλυτα από την πρώτη στιγμή που τα άκουσα. Ενθουσιάστηκα, μου είχε γίνει έμμονη ιδέα η παραγωγή ενός τζιν του οποίου τα αρώματα θα προέρχονταν από υλικά του Μέλανα Δρυμού, και ήμουν αποφασισμένος να δώσω νέα πνοή σε μια παλιά συνταγή», όπως περιγράφει ο ίδιος εκείνο το τηλεφώνημα που τον έκανε να ξενυχτάει σκεπτόμενος.

Το να αφοσιωθεί στην παραγωγή ενός ποτού δεν ήταν εντελώς παρατραβηγμένη ιδέα για τον ίδιο αφού μια επαφή με το αντικείμενο την είχε μαι και ο παππούς του κατείχε ένα αποστακτήριο σναπς στην πόλη Grossheppach, το οποίο εξελίχθηκε σε μια σημαντική επιχείρηση υπό τη διεύθυνση του πατέρα του Εκείνος όμως θα έφτιαχνε τζιν. Τζιν από τη Γερμανία συγκεκριμένα, όχι το πιο σύνηθες πράγμα δηλαδή.

Όμως πολλά από τα συστατικά που απαιτούνται για ένα καλό τζιν είναι άμεσα διαθέσιμα στον Μέλανα Δρυμό,  όπως το εξαιρετικά μαλακό νερό πηγής και πολλά από τα βοτανικά συστατικά. Επιπλέον, η περιοχή μπορεί να υπερηφανεύεται για μια άνευ προηγουμένου παράδοση αποσταγματοποιίας και μια πλούσια κουλτούρα γύρω από τα κονιάκ. Αν και στην περιοχή είναι ενεργά 23.000 μικρά αποστακτήρια στην περιοχή μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι οι Βρετανοί παραγωγοί τζιν εμπιστεύονται συχνά την τεχνογνωσία των κατασκευαστών εξοπλισμού της νότιας Γερμανίας και τις δεξιότητες των χαλκοποιών της, ώσπου να βρεθεί εκεί ο Alexander Stein κανείς δεν είχε ασχοληθεί με το τζιν.

Ήταν ένα μακρύ ταξίδι για να φτάσει η Monkey 47 εκεί που είναι σήμερα. Και ο Alexander Stein δεν το έκανε μόνος του. Είχε διαβάσει για έναν αυτοδίδακτο αποσταγματοποιό, τον Christoph Keller, ο οποίος στο παρελθόν είχε εργαστεί ως εκδότης βιβλίων τέχνης και είχε κερδίσει διεθνή αναγνώριση για την ενασχόληση του με τα ποτά. Ενάμιση χρόνο και 120 δοκιμαστικές αποστάξεις αργότερα, ο Alexander και ο Christoph συμφώνησαν στην τελική σύνθεση του τζιν. Σαράντα επτά διαφορετικά συστατικά βρέθηκαν στη συνταγή του, εκ των οποίων περίπου το ένα τρίτο προερχόταν από τον Μέλανα Δρυμό.

Tο Monkey 47 ανακηρύχθηκε ως το καλύτερο τζιν στον κόσμο στον Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου και Αποσταγμάτων.

Δεν ήθελαν να κάνουν απλά ένα τζιν, ήθελαν να παράγουν το καλύτερο, μια σύνθετη γευστική εμπειρία από 47 και διαλεγμένα στο χέρι συστατικά.

Δεν ήθελαν να κάνουν απλά ένα τζιν, ήθελαν να παράγουν το καλύτερο, μια σύνθετη γευστική εμπειρία από 47 και διαλεγμένα στο χέρι συστατικά, έναν τολμηρό συνδυασμό ντόπιων βοτάνων και μούρων μαζί με ασιατικά πιπεράτα μπαχαρικά που συνδέονται με την ζωή και την πορεία του Mongomery Collins. Και έναν χρόνο απ’ όταν την είχαν βγάλει στην αγορά, το Monkey 47 ανακηρύχθηκε ως το καλύτερο τζιν στον κόσμο στον Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου και Αποσταγμάτων, οδήγησε στην παραγωγή πολλών ανάλογων προϊόντων, έγινε η βάση για τα G&T’s σε φημισμένα μπαρ σε όλο τον κόσμο.

Το να έρθει κανείς σε επαφή με τη διαδικασία της αριστοτεχνικής απόσταξης και ωρίμανσης ενός ποτού είναι κάτι που μόλις συνειδητοποίησα ότι όλοι όσοι αγαπάμε τα μπαρ πρέπει να έχουμε κάνει έστω για μια φορά στη ζωή μας.

Γιατί όταν ακούς όλες τις παραπάνω ιστορίες στον τόπο που τις γέννησαν, όταν γίνεσαι έστω και για λίγο μέρος της διαδικασίας παραγωγής ενός εκλεκτού ποτού, όταν αγγίζεις με τα χέρια σου τα συστατικά του τζιν που θα γευτείς αργότερα, όταν οι άνθρωποι που το εκπροσωπούν σου μιλάνε για τη φιλοσοφία τους και για τη σχέση τους με το δάσος ενώ σου σερβίρουν ένα gin tonic που πιστεύουν πραγματικά πως είναι από τα καλύτερα στον κόσμο τότε νομίζω ότι αλλάζει μια για πάντα η σχέση σου με το ποτό που ζητήσεις σε μια βραδιά εξόδου να βάλουν στο ποτήρι σου -το εκτιμάς καλύτερα, θέλεις από εκεί και πέρα να στο φτιάχνουν με τα ποιοτικότερα συστατικά.

Μετά από τα ταξίδια ζωής του Montgomery Collins και του Alexander Stein που οδήγησαν στο δικό μου στο αποστακτήριο του Μέλανα Δρυμού νομίζω πως δεν μπορώ να ξαναπιώ κάποιο μέτριο G&T.

Μετά από τα ταξίδια ζωής του Montgomery Collins και του Alexander Stein που οδήγησαν στο δικό μου στο αποστακτήριο του Μαύρου Δάσους νομίζω πως δεν μπορώ να ξαναπιώ κάποιο μέτριο G&T.

ΓΕΥΣΗ

Γιατί όσοι πίνουν τζιν τόνικ δεν το αλλάζουν με τίποτα;

27.06.2022