Καμιά φορά νιώθω οργή ζώντας στην Ελλάδα. Καμιά φορά θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που γεννήθηκα σ' αυτόν τον πανέμορφο τόπο. Καμιά φορά θα ήθελα να μπορούσα να γελάσω, γιατί είμαστε αστείοι.
Η ελληνική κοινωνία έχει αναπτύξει μια φοβερή ασθένεια. Μπορεί να καθόμαστε όλοι μαζί και να κοιτάζουμε την άβυσσο που μας ρουφάει και ξαφνικά να την ξεχάσουμε κι να αρχίσουμε να τσακωνόμαστε για το ποιος άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα.
Αλήθεια, άμα πεις κανείς, θα κάτσω και θα σας κοιτάζω σαν εξωτερικός παρατηρητής και θα συγκρίνω αυτά που λέτε μ' αυτά που κάνετε, μόνο να γελάσει μπορεί.
Φυσικά και αυτό δεν είναι τίποτα το καινούριο. Απλά είπα να αδράξω την ευκαιρία σχετικά με το σκηνικό που διαδραματίστηκε με τον γέροντα Παΐσιο που δεν είναι Παστίτσιος και ούτε και Παρίσιος.
Ο γέροντας Παΐσιος λοιπόν, είχε γίνει το μεγαλύτερο διαφημιστικό αβαντάζ όλων των χριστιανικών ορθόδοξων εφημερίδων και περιοδικών και βιβλίων κλπ. Εγώ φυσικά που δεν έχω σχέση μ' αυτό τον χώρο δεν θα μπορούσα να το ξέρω. Έτυχε όμως να βρεθώ σ 'ένα σπίτι το οποίο είχε όλη την σχετική βιβλιογραφία και το αποτέλεσμα μου προκάλεσε μόνο γέλωτα.
Το ποσοστό που καταλάμβανε ο γέρων Παΐσιος στις φυλλάδες αυτές ήταν 80% και πάνω, μαζί μ' ένα άλλο 20% που μας έλεγε για έναν πρώην πρωθυπουργό που δεν επανεκλέγει γιατί τιμωρήθηκε αφού δεν πήρε θέση κατά της ομοφυλοφιλίας.
Είναι εύλογη λοιπόν η ερώτηση που ευρέως κυκλοφόρησε: γιατί δεν κάνετε την εκκλησία σας Παΐσιανή να ησυχάσετε;
Και απαντώ. Γιατί η εκκλησία αυτή δεν είναι ούτε χριστιανική ούτε και Παΐσιανή θα γίνει. Είναι στο συντριπτικό ποσοστό της μια τεράστια μπίζνα, η οποία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ένα πρόσωπο ακριβώς όπως η coca cola των Santa Claus -αν η coca cola τον χρησιμοποιούσε όλο το χρόνο και τον έντυνε βατραχάνθρωπο το καλοκαίρι και τον έβαζε να κυνηγά πεταλουδίτσες την άνοιξη-.
Και ξαφνικά θιχτήκανε.
Ποιοι;
Υπήρχε βέβαια κι άλλος μπροστάρης στην εν λόγω περίπτωση μιας και τόσο σπασμωδικές κινήσεις τέτοιου είδους από εκκλησία δεν βλέπουμε συχνά. Διάφορα φρούτα κατά καιρούς πορώνονται με πράγματα εκτός των αρμοδιοτήτων τους και μαζεύουν υπογραφές, αλλά όχι κι έτσι.
Αχ χρυσή αυγή! Κι εγώ πίστευα σε σας. Φαντάστηκα ότι μεταξύ ενός μεταλλά σατανιστή Καιάδα, μεταξύ της περικεφαλαίας που έχετε ανάγει σε νέο trend και του βιασμού της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας ανάλογα με το εκάστοτε συμφέρον σας θα ήσασταν μια ελπίδα να υπάρξει ουσιαστική ανεξιθρησκία σ' αυτή τη χώρα που στα εκκλησιαστικά θέματα, τον χειρισμό τους και τον διαχωρισμό τους από τα κρατικά, έχει θέσει σαν πρότυπο το Ιράν.
Φυσικά και ειρωνεύομαι.
Όμως το παίζουν καλά το παιχνίδι τους. Που δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο μιας και κανείς δεν τους έχει αντιμετωπίσει σοβαρά μέχρι τώρα. Το πατρίς, θρησκεία, οικογένεια πουλάει καλύτερα και μιας και κατάφερε ο Παπαδόπουλος να τον μνημονεύουνε διάφορα ζώα μετά από 40 χρόνια, βασανιστήρια και φόνους γιατί να μην το κάνουν κι αυτοί;
Αν μη τι άλλο δείχνει μια ανάγκη για προσαρμογή.
Φυσικά όμως θα ήμασταν ανόητοι να πούμε ότι φταίει η χ.α ή ότι φταίει η εκκλησία. Απλούστατα γιατί σε μια δημοκρατική χώρα, με Σύνταγμα κανένας απ' αυτούς τους δύο δεν παίρνει τέτοιες αποφάσεις. Αποφασίζει η δικαιοσύνη. Αυτή η μυστηριώδης προστάτιδά μας. Κι αυτή αποφάσισε αυτή την φορά να αρπάξει τον βέβηλο και να τον μπουζουριάσει, γιατί πως τόλμησε να ζωγραφίσει το πρόσωπο του προφήτη μας Μωάμεθ;
Μα μήπως μπερδεύτηκα; Πως είναι δυνατόν; Μα μιλάμε για χριστιανούς. Κι άλλωστε εμείς έχουμε δημοκρατία!
Γιατί κι εγώ μπορεί να φωνάζω γιατί η κοντή φούστα με κυτταρίτιδα μου θίγει την αισθητική, η οποία για μένα μπορεί να είναι σημαντικότερη από το θρήσκευμα, και να βρω κι έναν νόμο του 1940 να με βολέψει, αλλά άμα μπουζουριάσουνε την δύσμοιρη κοπέλα που την φόρεσε δεν θα φταίω εγώ φυσικά. Η δικαιοσύνη μας θα φταίει.
Όμως λίγο να κλείσει τα μάτια της και η εξουσία περνά στα χέρια άλλων, που δεν πρέπει. Οι ιδέες γίνονται νόμος, η αυτοδικία αυτονόητη, και γενικότερα κοιτάμε το δέντρο ενώ το δάσος καίγεται.
Ναι, είμαστε αστείοι. Αν είσαι εξωτερικός παρατηρητής. Αλλά ποτέ δεν θα είσαι.
Λίγο να σε νοιάζει δεν αντέχεις να τα βλέπεις όλα αυτά.
Λίγο να σε νοιάζει απηυδείς.
Λίγο να σε νοιάζει συνειδητοποιείς ότι εκτός από υποκριτές είμαστε και βαθιά και απίστευτα προβληματικά μπερδεμένοι.
Τι ψάχνεις να βρεις;
Υποκρισίες
σχόλια