Με αφορμή την βράβευση της Ε.Ε. με το Νόμπελ Ειρήνης η Guardian σχολιάζει ότι οι«τρελάρες σάτιροι σκανδιναβοί» δεν πέτυχαν τίποτα άλλο παρά μια παρωδία, αφού «όλοι ξέρουν για την άνοδο του νεοναζισμού στην Ελλάδα και τις επεμβάσεις του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού.»
Δεν είναι όμως μόνο η Ελλάδα. Στο άρθρο του Nick Kohen αναφέρονται και οι απειλές στην ελευθερία του λόγου στην Ουγγαρία του Viktor Orbán, όπως και η σύνδεση του φασιστικού στοιχείου στη χώρα αυτή με αντισημίτες και αντι-ρομά.
Για την Ελλάδα αναφορά γίνεται για μία ακόμη φορά για τη σύλληψη Βαξεβάνη με την επισήμανση ανάμεσα στα άλλα ότι αντί να συλληφθούν οι φοροφυγάδες, συνελήφθη αυτός που τους αποκάλυψε, «βάζοντας με την ακρίβεια ενός γιατρού τη βελόνα στο νεύρο».
Ο αρθρογράφος αναφέρεται στα ΜΜΕ στην Ελλάδα όπου «ακόμη και τις καλές εποχές η δημοσιογραφία σπάνια μπορούσε να αναδείξει τη δύναμη της καθώς οι περισσότεροι σταθμοί και εφημερίδες ή ήταν κρατικοί ή ανήκαν σε εταιρίες πλουτοκρατών. Η αριστερή καθημερινή εφημερίδα Ελευθεροτυπία που τουλάχιστον αμφισβήτησε την ολιγαρχία, κήρυξε πτώχευση».
Και η κατάσταση χειροτερεύει, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα καθώς λίγοι από τους εργαζόμενους στα υπόλοιπα ΜΜΕ θέλουν να ρισκάρουν το μισθό τους. «Τώρα οι αρχές προχώρησαν στη σύλληψη του Σπύρου Καρατζαφέρη «ενεργοποιώντας» παλιά εντάλματα, μόλις απείλησε ότι θα αποκαλύψει εμπιστευτικά μέιλ για το χρέος.»
Γίνεται λόγος ακόμη για την αστυνομική βαρβαρότητα και για τη συνεργασία των «δήθεν δυνάμεων του νόμου» με τους «κακοποιούς» της Χ.Α.
Δεν παραλείπει βέβαια η εφημερίδα να αναφερθεί και στην περίπτωση της απομάκρυνσης των Αρβανίτη-Κατσίμη από τη ΝΕΤ, καθώς η αφορμή είχε έμμεση σχέση και με το δημοσίευμα στο οποίο καταγγέλλονταν βασανισμοί αντιφασιστών στη ΓΑΔΑ. «Ένας άλλος δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης, ο Χρήστος Δάντης, απομακρύνθηκε επειδή αναφέρθηκε στις διαμαρτυρίες του κόσμου κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την 28η Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη».
«Όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι που μίλησα είπαν ότι η Αθήνα δεν είναι Πεκίνο ή Τεχεράνη, αλλά περιέγραψαν πώς η ελευθερία εμφανίζεται όλο και πιο σαθρή. Η ανταποκρίτρια μας στην Αθήνα Έλενα Σμιθ λέει ότι αισθάνεται σα να στέκεται σε κινούμενη άμμο. Αν ο κεντρώος συνασπισμός αποτύχει, και οι τιμωρητικές απαιτήσεις της τρόικας καταδικαστούν στην αποτυχία, τότε η αριστερή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα θα αναλάβει. Και μετά η Χρυσή Αυγή, ίσως; Κανείς δεν ξέρει. Τίποτα δεν είναι αδιανόητο σε ένα κλίμα φόβου και απόγνωσης», σημειώνει ο Kohen.
Στο άρθρο γίνεται αναφορά και στην παράσταση στο Χυτήριο με τη συμμαχία ακραίων πολιτικών και ακραίων θρησκευτικών κινημάτων αλλά και στη λογοκρισία στο γκέι φιλί του Downton Abbey. «Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το γιατί, αλλά σε μια χώρα που υπάρχουν λογοκριτές του Downton Abbey το πρόβλημα είναι σοβαρό.»
"Όταν επισκέφθηκα την Αθήνα στις αρχές του 1980, οι παλαιότεροι μπορούσαν να θυμηθούν πως πολεμούσαν την ναζιστική κατοχή ενώ οι νεότεροι είχαν την ευκαιρία να πολεμήσουν τη χούντα των συνταγματαρχών. Η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμαινε και ένα αντίο σε όλα αυτά. Κι όμως, τώρα η φτώχεια, ο φόβος, η καταστολή και ο εκφοβισμός επέστρεψαν.
«Η Ελλάδα είναι η Βαιμάρη των ευρωκρατών, αυτοί βοήθησαν στην οικοδόμηση της», καταλήγει το άρθρο του Kohen.
Το ενδιαφέρον για το άρθρο, γίνεται αντιληπτό και από τον αριθμό των σχολίων που έχουν φτάσει μέχρι στιγμής τα 359.
σχόλια