Με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ώρα να γιορτάσουμε;» το περιοδικό Economist αναφέρεται σε μια αξιόλογη ανάκαμψη στις χρηματοπιστωτικές αγορές της Ευρώπης.
Η ανάκαμψη αυτή οδηγείται, κατά το περιοδικό, από την πτώση κάτω από το 5% των δεκαετών ισπανικών ομολόγων, αλλά και από την ασθενή ιταλική οικονομία που δείχνει να πηγαίνει πολύ καλύτερα.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με το Economist, οι μεγάλες ιταλικές και ισπανικές τράπεζες φαίνεται πιθανό να μειώσουν την εξάρτηση τους από την ΕΚΤ, ακόμη και να επιστρέψουν ως 200 δις από το 1 τρις που έχουν δανειστεί συνολικά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο Mario Draghi, λέει ότι μια "θετική μετάδοση" σαρώνει σε όλη την Ευρώπη.
Οι επενδυτές εμφανίζονται πλέον αισιόδοξοι και αυτή η αισιοδοξία πηγάζει, κατά τους αναλυτές, από τις διαβεβαιώσεις Ντράγκι ότι θα κάνει ότι χρειάζεται για να σωθεί το ευρώ. Οι θεσμικοί επενδυτές, όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι ασφαλιστικές εταιρίες επιστρέφουν σε αυτές τις αγορές, όπως η ισπανική και η ιταλική, που μετά τη μείωση του κινδύνου αθέτησης, προσφέρουν ζουμερές αποδόσεις.
«Η εμπιστοσύνη στις αγορές ομολόγων μπορεί να εκληφθεί ως ένα σημείο καμπής στην κρίση. Ωστόσο, μερικά από τα ζωτικά σημεία μπορεί να είναι παραπλανητικά. Μια ανησυχία είναι ότι η σχέση μεταξύ αδύναμων τραπεζών και αδύναμων κυβερνήσεων μπορεί να έχει ενισχυθεί και πάλι τους τελευταίους μήνες. Επενδυτές υποψιάζονται ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζήτησης για τα ισπανικά και ιταλικά κρατικά ομόλογα τους τελευταίους μήνες έχει έρθει από τις εγχώριες τράπεζες των δύο αυτών χωρών», γράφει ο Economist.
Έτσι δικαιολογείται και το ερωτηματικό στον τίτλο του άρθρου. “Η βασική οικονομική εικόνα παραμένει ζοφερή. Η οικονομία της Γερμανίας συρρικνώθηκε κατά το τέταρτο τρίμηνο. Η ανεργία είναι εξαιρετικά υψηλή σε χώρες της περιφέρειας, υποδαυλίζοντας τους φόβους των ταραχών. Ένα μεγάλο μέρος της περιφέρειας της ευρωζώνης θα είναι σε ύφεση και φέτος. Και το πιο ανησυχητικό απ 'όλα είναι ότι η πτώση των αποδόσεων μπορεί να αμβλύνει το κίνητρο για την ευρωζώνη ώστε οι πολιτικοί να λάβουν σκληρές αποφάσεις για τις μεταρρυθμίσεις.”
"Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί κινούνται μόνο υπό την απειλή όπλου, και το μόνο όπλο είναι γύρω από την αγορά», λέει ο Willem Buiter της Citigroup. "Το γεγονός ότι οι πολιτικοί κάνουν διακοπές από επώδυνες αποφάσεις κάθε φορά που η πίεση πέφτει είναι ένας λόγος για τον οποίο η θετική μετάδοση είναι πολύ επιβλαβής", συμπληρώνει ο Buiter.
