Οι «New York Times» δεν δημοσίευσαν τη διορθωτική επιστολή μου.
Βαρέθηκα αυτά τα βαρύγδουπα ξένα ΜΜΕ. Όποτε υπάρχει κάποιο γεγονός στην Ελλάδα (εκλογές, Ολυμπιακοί, κ.λπ.) σε κυνηγάνε για να μαζέψουν υλικό. Λεηλατούν μετά τις πληροφορίες και τις απόψεις σου (το μισό άρθρο για τα εγκαίνια του Μουσείου ήταν από μένα) βάζουν και μια-δυο φράσεις σου επώνυμα, και αυτό ήταν. Τώρα αν οι φράσεις αποδόθηκαν λάθος - τι έγινε; Παράπλευρες απώλειες.
Εν τω μεταξύ, όζει το ελληνικό Διαδίκτυο από τον οχετό που εξαπολύθηκε εναντίον μου. Κι ας είναι προφανές ότι πρόκειται για λάθος του δημοσιογράφου (είναι δυνατόν να είπα πως όλοι οι Έλληνες μιλούσαν Αλβανικά και αυτοαποκαλούνταν Ρωμαίοι;).
Οι «Αλβανόφωνοι Ρωμαίοι» - η γκάφα του κ. Kimmelman - θα γίνει ανέκδοτο. Μόνο που το χρεώνομαι εγώ!
Μερικοί θεώρησαν υπερβολικό το «δεν ξαναδίνω συνέντευξη». Κι όμως το εννοώ απόλυτα. Ο μόνος λόγος που τις έδινα ήταν για να εξυπηρετήσω τους επισκέπτες και τους εδώ ανταποκριτές (μερικοί είναι φίλοι). Άλλο όφελος δεν έχω - ούτε με ενδιαφέρει η πρόσκαιρη δημοσιότητα μιας αναφοράς. (Κι αν είναι σαν την τελευταία - να μου λείπει).
Τέρμα λοιπόν - να ξεκουραστούν λίγο και οι εχθροί μου. Θα πάθουν υπερκόπωση...
