(Οι απόρρητες σημειώσεις ενός λουόμενου)
Δευτέρα
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Μόλις γύρισα από την παραλία .Έχω ακούσει επτά φορές τον Μύρωνα Στρατή να τραγουδάει «Μα πάνω απ όλα θέλω να με θέλεις εσύ» από τα ηχεία του διπλανού παρκαρισμένου αυτοκινήτου και νομίζω ότι τελικά δεν κινδυνεύει το δέρμα μου από έγκαυμα αλλά ο εγκέφαλος . Τι οδηγεί τους ανθρώπους να αφήνουν ανοιχτή την πόρτα του παρκαρισμένου τους αυτοκινήτου και να βάζουν τέρμα Μύρωνα Στρατή , αυτό το καλοκαίρι ;
Τρίτη
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Το ξέρεις ότι τα αγαπημένα τάπερ των μανάδων αυτό το καλοκαίρι έχουν πράσινο καπάκι ;Τα παρατηρούσα όλη την εβδομάδα. Τέσσερα στα πέντε ήταν πράσινα .Άρα είναι τάση. Σκέφτηκα την Μήδεια καθώς έβλεπα τις μανάδες να κυνηγούν τα πιτσιρίκια για να τα ταίσουν .Μπουκιά -βουτιά -κλάμα –μπουκιά .
(λίγο αργότερα)
Καθώς περνούσε η ώρα κοιτάζοντας μανάδες και πιτσιρίκια μου ήρθε στο μυαλό η Ράνια Θρασκιά που γέννησε αγόρι. Σαν στερεόγραμμα εμφανίστηκε μπροστά μου η μορφή της .Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. Τελευταία ακούω μάνα και δεν σκέφτομαι την Παναγία αλλά την Ράνια Θρασκιά .Ελπίζω να έρθω στα ίσα μου τον Δεκαπενταύγουστο .Λες να είμαι αμαρτωλός που κάνω τέτοιες σκέψεις ;
Τετάρτη
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Να κάτι τέτοια βλέπω και λέω «Τα πενήντα θα είναι η καλύτερη ηλικία». Αυτούς τους Λαμπροκωνσταντάρες να κυκλοφορούν με μαγιό πολίστα και περήφανες κοιλιές , ανάμεσα μας.
«Δεν πας να πνιγείς ρε Men’s Health και εσύ και το 6-pack.Ότι γουστάρω θα φάω. Τα ακούς ότι γουστάρω.»
Πέμπτη
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Δεν έχω δει τις πωλήσεις των βιβλίων τελευταία αλλά το καινούριο του Κοέλιο πρέπει να πάει πολύ καλά . Πετσέτα , ρακέτες και Κοέλιο. Σαν σετάκι .Σαν να τα δίνουν και τα τρία , μαζί δώρο.
Και όταν θα έρθει εκείνο το βροχερό βράδυ του Νοέμβρη αγαπημένο ημερολόγιο ,και οι αναγνώστες του Κοέλιο ανοίξουν τυχαία το βιβλίο , θα πέσει η άμμος μέσα από τις σελίδες του θυμίζοντας τους μεσημέρια με Κόπερτον και βράδια με πανσέληνο. Γαμώτο συγκινήθηκα .Μπορεί να είναι οι σημειώσεις ενός κτήνους αλλά έχω καρδιά μαρουλιού !
Παρασκευή
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Μια παρέα με πέντε κυρίες που φορούν λαστιχένια παπούτσια κάθονται δίπλα μου . Έχουν έρθει με πούλμαν. Με ρωτάνε τι ώρα είναι και μου έρχεται να τους πω ότι «είναι η ώρα να βγάλετε τα ρημάδια τα λαστιχένια παπούτσια σας , να κολυμπήσετε στον ωκεανό , να κοπούν οι φτέρνες σας , να παίξετε την ζωή σας κορώνα γράμματα με τους καρχαρίες και τις φάλαινες» αλλά επειδή η κοινωνία είναι κλειστή τους λέω «πέντε παρά είκοσι».Ύστερα σχεδόν ταυτόχρονα και οι πέντε φορούν τα λουλουδένια σκουφιά τους .
Σάββατο
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Λίγη έκκριση αδρεναλίνης δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Το αντίθετο! Κολυμπάω και δεν ξέρω αν θα βγω αρτιμελής .Αν αυτό δεν είναι περιπέτεια τότε τι είναι ;Σκαφάκια ,σκαφάρες , ιπτάμενα περνούν ξυστά και σου θυμίζουν πόσο σύντομη είναι αυτή η ζωή που ζούμε .Αν το καλοσκεφτείς σου κάνουν καλό. Απο εδώ και πέρα θα ζω την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία !
(λίγο αργότερα)
Το έχω παρατραβήξει. Είμαι μισή ώρα μέσα και δεν έχω πάθει τίποτα. Καλύτερο και από το Τζόκινγκ του χειμώνα στο δάσος όταν οι σφαίρες των κυνηγών περνούσαν ξυστά πάνω από το κεφάλι μου!
Κυριακή
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Είναι όλοι εδώ. Όλοι. Κάνω πολύ βρώμικες σκέψεις για τους συνανθρώπους μου. Όχι , όχι δεν μπορώ να σου πω τίποτα. Μην επιμένεις
σχόλια