(και κάποιες σκέψεις )
Ποια γεγονότα της παιδικής σου ηλικίας σε επηρέασαν περισσότερο στο να γίνεις αυτό που είσαι σήμερα ;
Δεν πιστεύω ότι πρέπει να αφήνεσαι στα παιδικά σου βιώματα .Νομίζω ότι πρέπει να πειθαρχείς στα όνειρα σου και να βρίσκεις τα μονοπάτια για να γίνεις ο άνθρωπος που θέλεις.
Στα 18 μου χρόνια αποφάσισα να μην είμαι παιδί πια , δηλαδή να μην ποντάρω στο dna των γονιών μου , να φιλτράρω όσα μου έδωσαν και να κρατήσω ότι θα με βοηθήσει στη μάχη με τον εαυτό μου.Πιστεύω ότι μια από τις μεγαλύτερες μάχες που δίνει ο άνθρωπος είναι αυτή με τον εαυτό του. Η μάχη που δίνει να σκοτώνει τα αντανακλαστικά του , τις ευκολίες του , τη ροπή του , τα χούγια του .Είναι μια μάχη που δεν τελειώνει ποτέ ….
Τις προάλλες γυρίζαμε μια συνέντευξη με τον Goldie ,ένα Βρετανό μουσικό και καλλιτέχνη .Ο τύπος όταν ήταν μικρός έκλεβε με τον αδερφό του για να φάνε.Ο αδερφός του κατέληξε στην φυλακή .Ο Goldie έγινε διάσημος καλλιτέχνης .Παίζει σε ταινίες έχει δική του δισκογραφική , κάνει εκθέσεις σε όλο τον κόσμο.Δεν απέφυγε τα ναρκωτικά και την άσωτη ζωή στην διαδρομή , αλλά όπως είπε ο ίδιος «αν εγώ που ήρθα από το πεζοδρόμιο , μπορώ να κάνω όλα αυτά τα πράγματα, φαντάζομαι ότι μπορούν πολλοί να το κάνουν».Το θέμα δεν είναι τι σου δίνουν , το θέμα είναι αν το κάνεις ή τουλάχιστον αν προσπαθείς .
Συνήθως προσπαθούμε να ξεφορτωθούμε τα ελαττώματα μας .Με τα προτερήματα τι γίνεται ;
Ναι , σε κάθε νόμισμα υπάρχουν δυο πλευρές , αλλά πρόκειται για την ίδια μάχη με τον εαυτό σου , που δεν σηκώνει φυγοπονίες .Όταν ήμουν μικρή είχα το σύνδρομο της νοσοκόμας .Άκουγα έναν άνθρωπο να παραφέρεται και έλεγε «άχ τι κρίμα έχει φοβερά ελλείμματα ή κόμπλεξ. Χρειάζεται την κατανόηση μας τη στήριξη μας .Τώρα αυτοί οι άνθρωποι με εκνευρίζουν γιατί συχνά πρόκειται για άτομα που έχουν αφεθεί.Είναι έτσι επειδή απλά τους βολεύει ή επειδή είναι πολύ τεμπέληδες ώστε να τα βάλουν με τον εαυτό τους .
Τι γνώρισες και τι απομυθοποίησες μέσα από την τριβή τόσων χρόνων στο χώρο των media ;
Εάν η ευχαρίστηση του πάρτι είναι μικρότερη από όσο διαρκεί το «χανγκόβερ» , ο πονοκέφαλος της επόμενης μέρας τότε κάτι κάνεις λάθος.Εάν ζεις την επιτυχία σου με δυστυχία δεν είσαι επιτυχημένος .Είδα αρκετούς ανθρώπους να ζουν έτσι και οι επιλογές ή οι προτεραιότητες στη ζωή μου διαμορφώθηκαν με βάση αυτή την εικόνα αρκετές φορές .
Από πού αντλείς την αισιοδοξία σου ;
Είμαι εκ γεννετής αισιόδοξη και ψύχραιμη μέχρι αναισθησίας .Αλλά πιστεύω και στην δημιουργική φυγή από την πραγματικότητα.
Γι αυτό μου αρέσει να γράφω παραμύθια , να κάνω μασκέ πάρτι με τους φίλους μου ακόμα κι όταν δεν είναι απόκριες ή να προσποιούμαι ότι δεν είμαι εδώ ενώ είμαι (γράφοντας ή φορώντας τα ακουστικά μου π.χ)Η δημιουργική φυγή είναι υψηλή τέχνη , μια τέχνη που φέρνει ισορροπία , αποσυμπίεση και έχει γεννήσει μεγάλα έργα .
Η τέχνη είναι κατεξοχήν φυγή από την πραγματικότητα
Τι θα γινόντουσαν τα μικρά κορίτσια σαν την Άννα Φρανκ χωρίς το ημερολόγιό τους ;Τι θα ήταν οι άνθρωποι χωρίς τους μύθους τους ;Τι θα ήταν η τέχνη χωρίς τον σουρεαλισμό ;Τι θα ήταν η Αθήνα χωρίς το μεγαλείο της Ακρόπολης ;(γέλια)
Ποιο είδος ανθρώπων θαυμάζεις ;
Θαυμάζω τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη λογική , που είναι αυτάρκεις , που διατηρούν τον ενθουσιασμό τους για ζωή , που έχουν σαν οδηγό τους την ηθική , που διαθέτουν συναίσθηση για το διπλανό τους , που τους αρέσουν τα δύσκολα.Καθώς μεγάλωνα η εικονοποίηση και η αναφορά αυτού που σου περιγράφω ήταν πάντα ο πατέρας μου
Πες μας για το νέο σου project
Με τον Νίκο Πατρελάκη στήνουμε μια ιντερνετική τηλεόραση ή αν θέλεις ένα ιντερνετικό βιντεο – περιοδικό . Ονομάζεται DOC TV και πρόκειται να λειτουργήσει μέσα στην άνοιξη του 2010
Θα περιέχει ανθρωπένια ντοκιμαντέρ , ρεπορτάζ και συνεντεύξεις για τη ζωή , την κουλτούρα , τις νέες τάσεις , την τεχνολογία , τους ανθρώπους που θαυμάζουμε .Είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ ότι έχουμε δει ως τώρα , δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα.Είναι όλο με την ατμόσφαιρα του ντοκιμαντέρ , εξού και το όνομα , γυρισμένο σε High Definition ανάλυση , παρόλο που φτιάχνεται για το ίντερνετ.
Επιλογή ερωτήσεων από την συνέντευξη της Μελίτα Κάραλη στο
τεύχος 18 του free press της Χαλκίδας αν
ΥΓ
Είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις ορισμένα πρόσωπα των ελληνικών «εναλλακτικών media»(μάλλον δεν υπάρχει αυτός ο όρος αλλά δεν μπορώ να βρω κάτι άλλο) να μην επαναπαύονται με τα χρόνια αλλά να παραμένουν αγύριστα κεφάλια.
Η Μελίτα Κάραλη απ ότι φαίνεται κάνει την δουλειά της σήμερα με τον ίδιο ενθουσιασμό που έκανε την εκπομπή «Πλυντήριο» στο Seven X μαζί με την Σελάνα Βροντή , όταν έκανε ρεπορτάζ για το πλανητάριο με μουσική υπόκρουση ηλεκτρονικές καμενιές και συνεντεύξεις του υπεύθυνου για τα πάρτι στα Οινόφυτα Alex.
Ζούμε σε εποχές που οι πάλαι ποτέ «δύσκολοι» ένα τσακ θέλουν να βρεθούν στο πλατό του Θέμου για να χαριεντιστούν μαζί του , να κάνουν διαφήμιση για ότι να ναι , να μιξάρουν κομμάτια της απόλυτης , να ξεχάσουν για λίγα φράγκα ότι κάποτε υπήρξαν νέοι και ακριβοθώρητοι.Τουλάχιστον υπάρχουν κάποιοι που δεν πάνε με την πεπατημένη , όπως η περίπτωση της Κάραλη …
ΥΓ2
Τελικά όσο τα χρόνια περνάνε αποκαλύπτεται το πραγματικό μας πρόσωπο .Όλοι κάποτε υπήρξαμε νέοι και ασυμβίβαστοι.Τώρα;
σχόλια