Αυτό εδώ το φαρμακείο ήταν μια φοβερή ιδέα. Πριν απο τρία χρόνια εξοπλίστηκε με ένα κουτί Depon το οποίο εξαφάνισε ανώνυμη φιλάσθενη συντάκτρια σε χρονο dt και διάφορα αλλα φαρμακευτικά σκευάσματα. Σήμερα πλέον διαθέτει ένα ψαλιδάκι, μισή γάζα, ένα betadine και πολλές οδηγίες φαρμάκων. Και ένα οξυζενέ μάρκας Γαρμή.
Product placement
Ο Γιάννης (Captain Iglo) και η Δήμητρα σε μια πλήρως αυθεντική πόζα. Στο τζάμι διακρίνεται η φιγούρα μου με μαλλί θάμνο.
Εat#1
Όταν πρωτοέγινε αυτή η τραπεζαρία δίπλα στο λογιστήριο κανείς μας δεν την πολυσυμπάθησε. Εγω έλεγα ότι μου θυμίζει τους προσκόπους κι ότι δεν θέλω να κάνω ομαδική ζωή αλλά τελικά όλοι την αγαπήσαμε- τουλάχιστον πλεόν δεν τρώμε μηχανικά σαν τα ρομπότ στο γραφείο. Μονίμως βέβαια κάτι λείπει- το αλάτι,(κατά καιρους τρώμε τα πάντα με χοντρό αλάτι μαγειρέματος) το πιπέρι, οι χαρτοπετσέτες κι ένας Θεός ξέρει τι άλλο. Στο βαθος διακρίνεται τεράστιο πλαστικό ποτήρι του μπράντι μεσα στο οποίο μαζεύουμε πλαστικά μαχαιροπήρουνα.
Paper Cut#1
Συντάκτρια στο τηλέφωνο «Γκέγκε;Φιόγκος!»
Pulpathon #2
Aυτό εδώ το φανταστικό πράγμα στο οποίο θα μπορούσα να ξοδέψω άπειρες ώρες είναι κάτι σαν εγκυκλοπαίδεια των Pulp.Σήμερα έχω διαλέξει το Have you seen her lately μόνο και μόνο για τους στίχους «First you let him in your bed now he moved inside your head and he directs all the dreams you are dreaming». Νομίζω ότι απεικονίζει τέλεια αυτή την αίσθηση που μπορεί να έχει κανείς προς το τέλος μιας κακής σχέσης: φριχτή λύπη αναμεμειγμένη με το συναίσθημα ότι ο άλλος είναι ένα βαρίδι που σε πνίγει και το οποίο πρέπει να ξεφορτωθείς άμεσα. Είναι από το His N' Hers το πρώτο άλμπουμ που έκανε τους Pulp ευρύτερα γνωστούς- κυκλοφόρησε το 1994- ηταν και υποψήφιο για το βραβείο Mercury αλλά έχασε για μια ψήφο από το Εlegant Slumming των Μpeople (ήθελα να ξέρω τους θυμάται και η μάνα τους τους ΜPeople -ρώτησε η οργισμένη γκρούπι-) Το μεγαλύτερο χιτ των ΜPeople ήταν το "Moving on up" και η τελευταία τους περιοδεία έγινε για την Υπηρεσία Δασών της Μεγάλης Βρεττανίας το 2007.
Ιδου η μετριότης :
και ίδου το αριστούργημα:
ΥΓ. Τα γραφω όλα αυτά και από το ατελιέ ακουγεται το «Όταν λεμε ερωτα εννοουμε έρωτα» της Kατερίνας Στανίση.