Περπατούσαμε εχθές, με τον Πάρι στην περιοχή των Εξαρχείων. Παρόλο που δεν έχει χριστιανικό όνομα, είναι καλή συντροφιά και συνετός νέος. Η ζάλη μου από την εξομολόγηση της προηγούμενης ημέρας στον πατέρα Θεόδωρο, δεν περιόρισε διόλου την διάθεση μου για περίπατο. Έπρεπε άλλωστε να χωνέψουμε το κοτόπουλο με κρεμμυδάκι που φάγαμε προηγουμένως σε τάχα ταβερνείον και το πληρωσαμε σαν σούσι – όμως τι να κάνεις, το σούσι είναι του Σατανά εφόσον έχει δημιουργηθεί από μη Έλληνες.
Περπατώντας λοιπόν στους δρόμους των Εξαρχείων (θαρρώ) παρατηρήσαμε την κοινωνική παρακμή που άλλωστε επικρατεί σε όλα τα σημεία της πόλης. Κορίτσια με μίνι φούστες, γυναίκες που κυκλοφορούσαν μόνες τους, νέοι που εκφράζονταν χυδαία, γκέι καφεζ και πολλά άλλα που ντρέπομαι να συνεχίσω να απαριθμώ. Το σοκ μας κορυφώθηκε όταν είδαμε ένα ανήλικο κορίτσι με κινητό τηλέφωνο το οποίο φυσικά κατασχέσαμε αφού τη χαστουκίσαμε. Και ενώ αναζητούσαμε εναγωνίως κάποιο πνευματικό καταφύγιο για να στεγάσουμε τις βαλλόμενες χριστιανικές ψυχές μας, τα φοβισμένα μάτια μας έπεσαν πάνω στο βιβλιοπωλείο «ο Σωτήρ», μια ορθόδοξη όαση στην έρημο της "ηθικής καθιζήσεως και την πνευματικής αναρχίας" όπως χαρακτηριστικά λέει ο αρχιμανδρίτης Δημόπουλος σε ένα απο τα συγγράματα του.
Μπήκαμε μέσα και η μυρουδιά των δερματόδετων Βίβλων μας προκάλεσε οσφρητικό οργασμό αντάξιο λιβανιού. Το βάιμπ του χώρου εξέπεμπε κάτι τόσο δυνατό που έκανε τις κόρες των ματιών μου να διασταλούν. Εκτός από Βίβλους και εικονίσματα Αγίων, το Θεόσταλτο αυτό κατάστημα ήταν γεμάτο βιβλία που δυστυχώς δεν συναντά κανείς σε κανένα άλλο βιβλιοπωλείο. «Η Νεαρά Σιβηριανή», «Παιδί, ο πλούτος της κοινωνίας», «Μεσσίας ο Σωτήρας των Νέων». Όλα γραμμένα από αρχιεπισκόπους και στην καθαρεύουσα.
Ο Θεός με συγκράτησε και δεν ρώτησα αν υπάρχει εικόνισμα της Αγίας Παναγιώτας για την φίλη μας Νάγια. Είχα βλέπετε λησμονήσει πως πρόκειται για την αγαπημένη μας Παναγίτσα. Συγχαρήκαμε τον ιδιοκτήτη για το θεάρεστο έργο του, μας απάντησε στον γαλήνιο αργόσυρτο τόνο που διαχωρίζει τους χριστιανούς από τους αμαρτωλούς και βυθιστήκαμε αμέσως στην ανάγνωση. Μέσα σε ένα περίπου τέταρτο, ψάχνοντας βιβλία για δύο φίλες μας μάθαμε πράγματα που δυστυχώς δεν αναφέρονται σε κανένα βιβλίο συμβατικού βιβλίοπωλείου όπως ότι όταν ένας άντρας απατά και χωρίζει τη γυναίκα του, αυτόματα την απαλλάσει από τον χαρακτηρισμό της Μοιχαλίδας σε περίπτωση που αυτή ξαναπαντρευτεί (το ξέρατε εσείς αυτό το χριστιανικό πάτημα;).
Καταλάβαμε ότι το βιβλιοπωλείο αποτελεί πόλο έλξης για ανθρώπους της εκκλησίας από ένα τηλεφώνημα στο οποίο ο υπάλληλος ζήτησε την ευχή του συνομιλητή. Αυτό όμως που έμελλε να ακολουθήσει δεν θα μπορούσαμε ούτε να το ονειρευτούμε. Στο βιβλιοπωλείο μπήκε ένας αληθινός παπάς. Σίγουρα πλέον χρειάζεται θάρρος για να κυκλοφορεί ένας ιερέας όταν διώκεται από την κοινωνία με αυτό το φριχτό τρόπο (ακούς εκεί να φορολογείται η εκκλησία)! Τρέξαμε να του φιλήσουμε το χέρι που μύριζε λεφτά. Σίγουρα είχε πραγματοποιήσει κάποια φιλανθρωπία!
Βγήκαμε από το κατάστημα του Θεού με μια αγκαλιά βιβλία ο καθένας. Επιστρέψαμε βιαστικά στα σπίτια μας και βυθιστήκαμε στην ανάγνωση. Αφού εκτονώθηκα διαβάζοντας και τα 10 συγγράματα που αγόρασα, αποφάσισα να ψάξω περισσότερες πληροφορίες για αυτό τον σύγχρονο σωτήρα του χριστιανικού πνεύματος. Με έκπληξη ανακάλυψα ότι παρόλο που τα ηλεκτρονικά εμπεριέχουν τον αριθμό του Βελζεβούλ, 666, η αδελφότητα έχει εκμεταλλευτεί τις νέες τεχνολογίες και διαθέτει σάιτ. Χαλάλι, αν αυτός είναι ένας τρόπος να επιστρέψουν οι νέοι, στην εκκλησία. Όσο παράλογο και αν φαίνεται ένα πουλί να οδηγεί τα πρόβατα πίσω στο κοπάδι τους, ο Μεγάλος μας έχει συνηθίσει σε θαύματα οπότε σας παρακαλώ τουιτάρετε το λινκ της αδελφότητος.
Αμήν
______________________________________________
Βοnus track:
Πώς σώζεται η ψυχή ενός αγάμου;
σχόλια