Η 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης εγκαινιάστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου με γενικό τίτλο "Παλιές Διασταυρώσεις-Make it New", και επικεντρώνεται στην περιοχή της Μεσογείου, στους ανθρώπους και τον πολιτισμό της μέσα από μια σύγχρονη εικαστική ματιά. Το κεντρικό πρόγραμμα της Μπιενάλε, "Ο Γκρεμός και το Ρέμα", καθώς και πολλές εκθέσεις του παράλληλου προγράμματος φιλοξενούνται σε μουσεία, γκαλερί και εικαστικούς χώρους σε ολόκληρη την πόλη.
Το κεντρικό πρόγραμμα της έκθεσης αντλεί έμπνευση από την πόλη ως μία μεταφορά του έντονου πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του παρελθόντος της. Οι επιμελητές του κεντρικού προγράμματος της 3ης Μπιενάλε, Paolo Colombo, Mahita El Bacha Urieta, Μαρίνα Φωκίδη, αναφέρουν:
"Στις τρέχουσες συνθήκες της αυξανόμενης αστάθειας που εγκυμονούν υποσχέσεις και κινδύνους, ο τίτλος Ο Γκρεμός και το Ρέμα, αποκτά μια ιδιάζουσα δυναμική καθώς συλλαμβάνει την αίσθηση του εύθραυστου και του επικίνδυνου που κυριαρχούν στις ευρύτερες πολιτικές που ασκούνται στον χώρο της Μεσογείου αλλά και στην ψυχολογία του ίδιου του ατόμου. Υπό την επίδραση του υποβόσκοντα κινδύνου και μιας "Aμλετικού" τύπου αμφιβολίας, σύγχρονοι καλλιτέχνες παράγουν έργα, τα οποία χαρακτηρίζονται συχνά από μια αμυντική, ειρωνική διάθεση. Έτσι, ο επισκέπτης των εκθέσεων θα περιδιαβαίνει την πόλη και ταυτόχρονα θα γίνεται κοινωνός της ιστορίας της και μέρος της ζωής της."
Το περασμένο Σαββατοκύριακο επισκέφτηκα μερικούς από τους χώρους που φιλοξενούν έργα της Μπιενάλε, πρώτη στάση το Γενί Τζαμί. Το Γενί Τζαμί ένα από τα ιστορικά κτήρια της πόλης με πολύ ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, που παλιότερα στέγαζε το αρχαιολογικό μουσείο, άνοιξε τις πύλες του στα έργα έξι καλλιτεχνών. Η είσοδος στον εκθεσιακό χώρο του τζαμιού γίνεται από μια πόρτα καλυμμένη με σκούρα μπλε κουρτίνα που όταν τη περάσεις μπαίνεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που ακούγεται μια γυναικεία φωνή να λέει "Δες τις σκηνές πίσω από τον Πύργο.. Δες τις λέξεις.. Τις λέξεις στα πανό... Περπάτα κάτω από τα δέντρα.. Τα δέντρα με τα χρυσά φύλλα", μέρος της οπτικοακουστικής εγκατάστασης " Ο επίχρυσος κόσμος σε εξέλιξη" του Naoko Takahashi που συναντάς λίγα βήματα πιο μέσα στον κυρίως χώρο. Μια εγκατάσταση που παραπέμπει στις πρόσφατες οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις της Ελλάδας μέσα από την κίνηση από το παρελθόν στο μέλλον.
Στον πρώτο όροφο του τζαμιού μπορείς ακόμη να δεις την βιντεοπροβολή του Moataz Nasr με τρεις Δερβίσηδες ντυμένους σε έντονα χρώματα να στροβιλίζονται γύρω από τον εαυτό τους. Ενώ στην αριστερή πλευρά της εισόδου και ταυτόχρονα στο ταβάνι της αίθουσας βρίσκεται το έργο του Nikolaj B.S. Larsen "Ωδή στους αδικοχαμένους" που εμπνέεται από τα θαλάσσια ατυχήματα στη Μεσόγειο, που στοίχησαν τη ζωή σε χιλιάδες λαθρομετανάστες που προσπάθησαν να φτάσουν στην Ευρώπη. Ύφασμα μαζί με τσιμέντο βυθίστηκαν στη θάλασσα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και προέκυψαν αντικείμενα που μοιάζουν με κουκούλια στη μνήμη των αδικοχαμένων ψυχών. Μέρος του project "Escalier du Chant" του Olaf Nikolai, που περιλαμβάνει δώδεκα μουσικά κομμάτια που αντλούν έμπνευση από πρόσφατα πολιτικά γεγονότα και έχουν συντεθεί από γνωστούς μουσικούς μπορείς να τα ακούσεις εδώ.
Ανεβαίνοντας στον δεύτερο όροφο του τζαμιού συναντάς το ξύλινο δωμάτιο του Mounira Al Solh με τίτλο "Ενώ ο Γκυ Ντεμπόρ κοιμάται". Ο επισκέπτης καλείται να ανάψει κεριά και να μπει στο σκοτεινό δωμάτιο, μέσα στο οποίο ανακαλύπτει έναν κόσμο όπου οι διακοπές ρεύματος είναι τρόπος ζωής. Έξω από το ξύλινο δωμάτιο γράφει "Είναι δυνατόν να αντέξεις τέτοιες σκοτεινές νύχτες με χαρά; Υπάρχει χαρά στο βασανιστήριο;". Πιο μέσα παρουσιάζεται το σουρεαλιστικό έργο "Δικτάτορες-Σπουδές για ένα μνημείο" του Marwan Sahmarani με τις τρομακτικές μορφές δέκα δικτατόρων να έχουν αποτυπωθεί με έντονα χρώματα και οι όψεις να συνοδεύονται από την εξουσιαστική κίνηση των χεριών τους.
(συνεχίζεται..)
Χ.Π.
σχόλια