Σήμερα στις 19:30 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στην οδό Εθνικής Αμύνης 27, η Βάσια Τζανακάρη θα παρουσιάσει το τελευταίο της βιβλίο "Τζόνι & Λούλου", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η δημοσιογράφος Αναστασία Γρηγοριάδου και ο Άρης Δημοκίδης.

Οι κεντρικοί ήρωες περνάνε από τη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του road trip που κάνουν. Επίσης, η συγγραφέας έχει περάσει τα φοιτητικά της χρόνια εδώ. Με αυτή την αφορμή της ζητήσαμε να μας απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις για την πόλη, και όχι μόνο.

Πού ήταν το πρώτο σου σπίτι εδώ; Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μαγαζί ή μέρος τη περίοδο που ήσουν φοιτήτρια;

Το πρώτο μου σπίτι βρισκόταν στην Εθνικής Αμύνης, ένα παλιό και κρύο διαμέρισμα στον έκτο. Ήταν πολύ μεγάλο και από το μπαλκόνι έβλεπα τα Κάστρα απ’ τη μια, τη θάλασσα απ’ την άλλη. Από μαγαζιά, ξημεροβραδιαζόμουν στο Berlin, στο Μπαχτσέ Τσιφλίκ, στο Λούκι Λουκ, στο SilverDollar και για καφέ πήγαινα στο Φρουτότυπο στη Nαυαρίνου και στο Αστόρια. Κάποια απ’αυτά έχουν κλείσει χρόνια τώρα, κάποια άλλα έχουν γίνει αγνώριστα. Τα αγαπημένα μου μέρη στη Θεσσαλονίκη ήταν η πλατεία Ναυαρίνου, η παραλία στο Λευκό Πύργο και οι δρόμοι γύρω από την Αγία Σοφία. Τότε ένιωθα πως μια στάση σ' αυτά σε έβαζε στο κέντρο του κόσμου. 

Μετά από τόσο καιρό που επιστρέφεις στη πόλη, υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδρομή που θα 'θελες να κάνεις ή κάποιο μέρος να επισκεφτείς;

Θα ήθελα να κάνω μια βόλτα με το βεσπάκι που είχα τότε. Θα περάσω μπροστά από το σπίτι μου για να δω αν μένει κανείς –πάντα το κάνω αυτό με τα προηγούμενα σπίτια μου, μια βόλτα γύρω από τη Ναυαρίνου, μια στη θάλασσα. Η Θεσσαλονίκη κρύβει πολλές ωραίες βόλτες. Θα ήθελα να δω αν ακόμα σε φέρνουν στο κέντρο του κόσμου.

Αν έκανες εσύ ένα road trip, ποιο προορισμό θα διάλεγες;

Τα ταξίδια με αυτοκίνητο είναι μαγικά. Προσωπικά, μού επιτρέπουν να κρατάω τον δικό μου ρυθμό, να μαζεύω περισσότερες εικόνες, να νιώθω περισσότερο ταξιδιώτης και λιγότερο τουρίστας. Μού αρέσει να ταξιδεύω με την οικογένειά μου, τους ανθρώπους μου. Το roadtrip του περσινού καλοκαιριού ήταν Αθήνα- Βελιγράδι –και πιο πάνω, μια βόλτα μέχρι Ουγγαρία, όπου κατάλαβα ότι Europeisourplayground. Θα ήθελα κάποτε να διασχίσω την Αμερική, επιλέγοντας μια νότια διαδρομή. Η επιστροφή στην εφηβεία είναι ένα ταξίδι που θα κάνεις μια τουλάχιστον φορά στη ζωή σου κι εγώ θα ήθελα να ξανασυναντήσω τον Σέιλορ και τη Λούλα από την Ατίθαση Καρδιά.

Οι εικόνες και η ατμόσφαιρα της πόλης που περιγράφονται όταν η Λούλου ήταν έφηβη είναι εικόνες της φαντασίας σου ή τις είχες βιώσει όσο σπούδαζες εδώ;

Όσα περιγράφω είναι βιώματα της κεντρικής ηρωίδας και η ηρωίδα αυτή είναι η Λούλου. Μια σκέψη που κάνω συχνά είναι ότι οι ήρωες σου κλέβουν από τη φαντασία σου και από τις αναμνήσεις σου αδιακρίτως. Όσο για μένα, δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι μπορώ να βάλω μια γραμμή στο τι είναι φαντασία και τι βίωμα. Η παρέα της Λούλου, φερ’ ειπείν, γεννήθηκε από τη φαντασία μου. Αλλά δεν παίρνω κι όρκο ότι κάποια στιγμή δεν είχα συναντήσει αντίστοιχες εικόνες, που μετά τις ξέχασα, και αργότερα όταν τις χρειάστηκα τις ανέσυρα πιστεύοντας ότι είναι φανταστικές. Γιατί αυτό που γράφεις είναι fiction, είναι μια φανταστική ιστορία, με τη δική σου ματιά, τα δικά σου αφηγηματικά εργαλεία, αλλά όχι με τις δικές σου αναμνήσεις. Οι ήρωες έχουν δική τους ζωή, δικές τους μνήμες, δικές τους αντιδράσεις. Έχουν δικά τους ονόματα και ξέρεις ότι είναι ολοκληρωμένοι όταν λες και ξαναλές τα ονόματά τους και σου 'ρχονται στο μυαλό μόνο ο Τζόνι, η Λούλου, η Μέλπω, ο Νικόλας και κανένας απ' όσους σε βοήθησαν να τους ζωντανέψεις. Αλίμονο αν θυμόμαστε διαρκώς πως και τι και ποιος έδωσε πνοή στον άνθρωπο. Σημασία έχει η ζωή του. Το πόσο απέχουν οι χαρακτήρες από την πραγματικότητα είναι μια γεωμετρία που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα.

+

Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Βάσιας Τζανακάρη*

Wonderful Life - Η συγγραφέας Βάσια Τζανακάρη γράφει για τα eigthies που έζησε.

Η Καλεσμένη της Ημέρας: Τα Αγαπημένα Πράγματα της Βάσιας Τζανακάρη