Κάθε φορά που σε βλέπω μετά από μήνες, το πρώτο τέταρτο της συνάντησής μας είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία. Δεν έχει σημασία αν είμαστε οι δυο μας ή με παρέα, ούτως ή άλλως εκείνο το τέταρτο σου ανήκει και μου ανήκει. Ο χρόνος σταματάει, η αναπνοή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Βλέπω μόνο εσένα. Εστιάζω στην ύπαρξη σου, στη θέση σου μέσα στο χώρο. Η προσοχή συγκεντρώνεται στην προσπάθεια να ρουφήξω όλη την ενέργεια που εκπέμπει κι η παραμικρή κίνηση του σώματός σου. Να μη χάσω τίποτα. Παρατηρώ τη μυρωδιά σου, τον ήχο της φωνής σου, τη στάση του σώματός σου. Τα κλείνω όλα σε ένα μικρό μπουκαλάκι για να σε έχω μέχρι την επόμενη φορά, να σε πίνω, να σε καπνίζω, να σε σνιφάρω.
Όλα ίδια, όπως την προηγούμενη φορά, όπως πάντα. Αποφεύγω να σε κοιτάζω στα μάτια από φόβο ότι θα καταλάβεις την υπερβολή μου. Οι σκέψεις τρέχουν, μπερδεύονται, φεύγουν, ξεφεύγουν. Ξεφεύγω. Προσπαθώ να συγκεντρωθώ, να μαζευτώ. Ξεχειλίζω. Μπαμ. Σκάω, εκρήγνυμαι, ξεφουσκώνω, γεμίζω το χώρο, ξεχύνομαι παντού. Μπαίνω στο χώρο σου, εισβάλλω βίαια. Χώνομαι κρυφά κάτω απ' τα ρούχα σου, σε παρακολουθώ, σε αγγίζω, σε απομυθοποιώ. Πώς τα καταφέρνεις; Παρά τις ατέλειές σου μυρίζεις τελειότητα. Εκπνέουν τελειότητα οι πόροι του δέρματός σου. Ομορφιά. Όλων των ειδών την ομορφιά κι όλων των μορφών. Είσαι τούρτα black forest. Αχνιστός γαλλικός και τσάι γιασεμί. Είσαι η καλύτερη μαστούρα. Και η χειρότερη. Είσαι στη μουσική των Godspeed You! Black Emperor - είσαι σε κάθε λεπτό του Lift Your Skinny Fists Like Antennas To Heaven. Είσαι στους πίνακες του Salvador Dalí. Είσαι σε κάθε ταινία που μου άρεσε. "Life is a movie". Είσαι η αγαπημένη μου ταινία. Είσαι η αγαπημένη μου ζωή.
Μου έλειψες. Θα είναι σύντομη κι αυτή η συνάντηση, θα θελήσω τα πάντα, δε θα μου δώσεις τίποτα ξανά. Κι αυτό το Τίποτα θα είναι το Όλα μου. Ξανά.
Τυχεροί όσοι σε βλέπουν κάθε μέρα, όσοι σε ζουν. Τυχερή κι εγώ που σε γνώρισα, που σε ξέρω, που με ξέρεις, που μου μιλάς, που μ' αγγίζεις, που με θυμάσαι, που με σκέφτεσαι.
Σε αποχαιρετώ. Σε κοιτάζω όπως θέλω, δεν προσέχω. Αυτή η φορά με ξεθέωσε. Σε αποχαιρετώ για να σε μυθοποιήσω ξανά. Για να μου λείψεις ξανά απ' την επόμενη κιόλας στιγμή. Κι αυτή τη φορά θα μου λείψεις πολύ.
Καμιά φορά κλαίω αθόρυβα όταν φεύγω. Καμιά φορά ουρλιάζω από μέσα μου. Καμιά φορά χαμογελάω.
Μακάρι να 'ξερες έστω, μακάρι να σου μίλαγα, μακάρι να μπορούσα. Κι ας μην άλλαζες τίποτα απολύτως. Να με καταλάβαινες, να με ένιωθες λίγο, λίγο με την άκρη των δαχτύλων σου.
Όλα καλά να σου πάνε. Να προσέχεις, να μην πάθεις τίποτα μέχρι να σε ξαναδώ. Να μην αλλάξεις. Να μη με ξεχάσεις. Να μην πας πουθενά.
Το χρόνο που πέρασε ήρθαμε πιο κοντά. Κάθε φορά και πιο κοντά, τις λίγες αυτές φορές που βρεθήκαμε.
Το 2014 θέλω να μου φέρει Εσένα. Τελεία.
Θα φυλάω σαν κόρη οφθαλμού το καινούριο μου απόκτημα, θα το προσέχω, θα το αγκαλιάζω, θα το μυρίζω. Μέχρι την επόμενη φορά. Θα σε φοράω, θα σε χορεύω, θα μπλέκεσαι στις φαντασιώσεις μου. Μέχρι την επόμενη φορά.
"'Cause you are not alone, and I am there with you, and we'll get lost together, until the light comes pouring through
'cause when you feel like you're done, and the darkness has won
babe you're not loooooost.."
Άντε και καλά να μας μπει το νέο έτος. Απ' όπου του μπει καθενός βέβαια.
