Θα ήθελα να σου πω, ότι δε θέλω να είσαι το λιμάνι μου, αλλά η άγκυρα μου. Κι ας ξέρω ότι η άγκυρα είναι αυτό, που σε τραβάει στο πάτο και σε κάνει στάσιμο. Μάλλον, επειδή το ξέρω. Ο έρωτας είναι –πρέπει να είναι- αυτοκαταστροφικός. Να σε τραβάει στο πάτο, να σε στέλνει στα ουράνια και πού και πού να υπάρχει και μια περιπλάνηση στα επίγεια.
Όχι. Δε θέλω να ξέρω ότι θα είσαι πάντα κάπου και πάντα το κάπου θα είναι εκεί. Θέλω μέσα στη θάλασσα μου, να μπορείς να με σταματήσεις ανά πάσα στιγμή. Να με κρατήσεις ασφαλή και όχι να με τιθασεύσεις σε μια στεριά.
Θέλω να είσαι η άγκυρα μου και το λιμάνι μου, σε κάθε στεριά. Θέλω, να μην είσαι το δεδομένο μου, αλλά να μπορώ να βασίζομαι σε σένα. Θέλω εσένα, εκεί. Κάπου, κάποιος, κάποτε. Εμείς.
Θέλω. Εσύ; Άκου αυτό.
Μια φορά και ένα καιρό, ήταν μια πριγκίπισσα, που περίμενε το βάτραχο της, να τον φιλήσει και να τον κάνει πρίγκιπα. Όμως ο πρίγκιπας δεν ήρθε ποτέ... «και περάσαν οι ζωές μας δε βρεθήκαμε ποτέ μας και τη θέση σου τη παίρνουνε σκιές» η πριγκίπισσα μεγάλωσε. Γέρασε. Έμεινε για πάντα στη λίμνη. Ο βάτραχος ήρθε, αλλά αργά. Όταν τη φίλησε, αυτή ξεψύχησε. Τότε έγινε κάτι μαγικό. Σε αυτή τη λίμνη, όποιος ερχόταν, μπορούσε να νιώσει την αγάπη της μεγάλης πριγκίπισσας για εκείνο το βάτραχο, παρότι εκείνη είχε φύγει.
Θες να μάθεις την αλήθεια; Αυτό δεν έχει σχέση ούτε με τη πριγκίπισσα, ούτε με το βάτραχο, ούτε με όλα τα παραμύθια. Έχει σχέση με την ίδια την αγάπη. Δε μετριέται, ούτε τελειώνει, ούτε περιορίζεται. Πρέπει να μη βιάζεται, να είναι ελεύθερη. Ποιος θέλει να τον πιέζουν να είναι σε μια συμβατική σχέση; Όχι φίλη/φίλε μου, όταν αγαπάς, δεν αναγκάζεσαι να είσαι με τον άλλο. Αν τον αγαπάς, μην εθελοτυφλείς.
Θέλω να σου πω, να σταματήσεις να πιέζεις, να στενοχωριέσαι και να πονάς για όλα αυτά που δεν αξίζουν. Ωραίο πράγμα και ο έρωτας και η αγάπη. Αμέ, τα καλύτερα, ειδικά όταν είναι ταυτόχρονα. Όταν όμως δεν είναι, δεν χρειάζεται να μένεις, να επιμένεις, να περιμένεις και να ταλαιπωρείς-ταλαιπωρείσαι. «Πάρε με αγκαλιά να φύγω απ' τη πόλη αυτή». Οι τάσεις φυγής σου. Φύγε. Όσο προλαβαίνεις. Μεγάλωσες. Άσε το κρυφτό...
