από το http://donteverreadme.wordpress.com/
Δεν γνωρίζω πού τονίζεται το όνομά του.
Ο Professor Munakata, καθηγητής Εθνολογίας και Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Τόκυο, επισκέπτεται το Λονδίνο για μία ομιλία στο Βρετανικό Μουσείο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, οι ογκώδεις μεγάλιθοι που απαρτίζουν το Stonehedge εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Ποιος κατάφερε να αποσπάσει και να μεταφέρει το ασήκωτο αυτό μνημείο; Πώς κατάφερε να περάσει απαρατήρητος; Και, κυρίως, σε τι αποσκοπεί η αυτή κλοπή;
Όταν αποκαλύπτεται ότι στόχος της απομάκρυνσης του Stonehedge δεν είναι άλλος από τον επαναπατρισμό κάποιων συγκεκριμένων αρχαιοτήτων που περιλαμβάνονται στη συλλογή του μουσείου, ο Professor Munakata είναι εκείνος που θα βοηθήσει τη Scotland Yard και τους ειδικούς του Μουσείου να ξεδιαλύνουν το μυστήριο.
Η μαγευτική περιπέτεια που ακολουθεί περιλαμβάνει αερόστατα, το θρυμματισμό του θόλου του Great Court του Βρετανικού Μουσείου, τη Στήλη της Ροζέττας, τις μούμιες και την Ασσυριακή συλλογή του Μουσείου, το Ναπολέοντα Βοναπάρτη, και, βέβαια, τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Με τη συνδρομή της όμορφης Chris Caryatid, επιμελήτριας του μουσείου και γνώστριας της ιαπωνικής γλώσσας, ο Professor Munakata συμβάλλει στη λύση της υπόθεσης, ενώ παράλληλα μυείται στη νοστιμιά του fish and chips. Και όλα αυτά σε ένα manga.
Ο 60χρονος πολυβραβευμένος Hoshino Yukinobu είναι ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς manga στην Ιαπωνία. Μετά από δύο ταξίδια στο Λονδίνο, σχεδίασε και έστησε το Professor Munakata’s British Museum Adventure, ένα καταιγιστικό manga με πολλές πολιτικές και πολιτιστικές αιχμές.
Στο πλαίσιο της πρόσφατης κυκλοφορίας του βιβλίου από το The British Museum Press, το Βρετανικό Μουσείο διοργανώνει αυτούς τους μήνες μία μικρή πλην όμως ενδιαφέρουσα έκθεση για τη σύλληψη και τη δημιουργία του. Το θέμα του Professor Munakata’s British Museum Adventure, η “απαγωγή” του σημαντικότερου in situ μνημείου της Βρετανικής αρχαιότητας με “λύτρα” την επιστροφή αρχαιοτήτων στις χώρες που τις διεκδικούν, είναι αναμφίβολα αιχμηρό.
Ακριβώς αυτό, άλλωστε, είναι που έκανε τον Neil MacGregor, Διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, να προλογίσει το βιβλίο ως εξής: “Perhaps we should not entirely approve of a storyline in which the landmark glass roof of the Great Court is smashed and a mysterious gang, with sinister airship, holds the British Museum to ransom to try and force repatriation. Yet who could fail to be impressed by the extraordinary graphic power of Hoshino’s drawings and the clever intricacy of his plot”.
Ομολογώ πως περιπλανήθηκα ολίγον σαν χαμένη μέσα στο Βρετανικό Μουσείο ώσπου να βρω την αίθουσα 91 των Japanese Galleries, προκειμένου να δω την έκθεση για το Professor Munakata’s British Museum Adventure. Ενοχλημένη, η Ολλανδέζα φίλη μου, έχοντας μόλις δει την αίθουσα των Γλυπτών του Παρθενώνα, υποστήριζε ότι επίτηδες το Μουσείο έκρυψε την έκθεση σε μία μακρινή αίθουσα στην άκρη. Εγώ δεν είμαι σίγουρη.
Κοιτούσα γοητευμένη τα προσχέδια του Hoshino Yukinobu και παρατηρούσα τη φυσιογνωμία του ήρωά του – ο βλοσυρός Professor Munakata μου θύμισε τον Ηρακλή Πουαρό με κάπα μάγου: Αργότερα, όταν διάβασα το βιβλίο, δύο ήταν οι σκέψεις μου. Αρχικά θαύμασα το θάρρος του Βρετανικού Μουσείου να εκδώσει και να προωθήσει ένα manga με τέτοια θεματική.
Κι επίσης σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ ωραίο το το Professor Munakata’s British Museum Adventure να μεταφραστεί και να κυκλοφορήσει στα ελληνικά – και όχι μόνο γιατί θέλω επιτέλους να μάθω πού τονίζεται το όνομα του ήρωα.
σχόλια