"Ο κόσμος ερωτεύεται τη δουλειά του McGinley επειδή εξιστορεί την απελευθέρωση και τον ηδονισμό: εκεί που η Goldin και ο Larry Clark μιλούσαν για κάτι επίπονο και αγχωτικό με το Kids και το τι γίνεται όταν παίρνουν ναρκωτικά και κάνουν σεξ στον ακυβέρνητο αστικό υπόκοσμο, ο McGinley ξεκίνησε λέγοντας “The Kids Are Alright”, τελικά, και υπονόησε ότι η χαρωπή, αδέσμευτη υποκουλτούρα υπάρχει ακόμα, αν ξέρεις πού να κοιτάξεις." (Ariel Levy)
σχόλια