Ο θόρυβος της χαράς και η σιωπή της λύπης

Facebook Twitter
4

 

Αν υποθέσουμε ότι η χαρά είναι ένα συναίσθημα που μπορείς να την εκφράσεις από την τηλεόραση και το ίντερνετ και να γίνεις πιστευτός, τότε το ακριβώς ανάποδο συμβαίνει με την θλίψη. Η λύπη σου για σοβαρά θέματα όπως ο θάνατος ενός ανθρώπου δεν γίνεται να εκφραστεί ούτε από την τηλεόραση αλλά ούτε και από το ίντερνετ. Ο μοναδικός λόγος που μπορώ να σκεφτώ για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι ότι μέσα στην λύπη, κυρίαρχο ρόλο εκτός από την εκτόνωση (το κλάμα) έχει η σιωπή.

Έχοντας την εμπειρία δυο θανάτων στην ζωή μου που με επηρέασαν βαθιά, μπορώ να πω με σιγουριά ότι την λύπη του άλλου την μοιράζεσαι μόνο όταν είσαι δίπλα του. Απαιτείται η φυσική σου παρουσία στο γεγονός. Ή αν αυτό δεν είναι δυνατόν κάτι που θα την κάνει αμεσότερη και πιο προσωπική την επαφή σας, όπως ένα τηλέφωνο.

Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να μοιραστείς και τις σιωπές του. Να μην μπορείς να πεις τίποτα. Είναι αρκετό το ότι είσαι εκεί.

 

Σήμερα, βλέποντας για λίγο ένα μεσημεριανό άκουσα την τηλεφωνική επικοινωνία με κάποια που γνώριζε την Δουκακάρου. Προσπαθούσε να εκφράσει την λύπη της από το τηλέφωνο, ήδη την είχε τουιτάρει και μέσα στην ροή του λόγου της είπε το εξής για τον πεθαμένο σύζυγο της θέλοντας να του πλέξει το εγκώμιο: «Αυτός ο άνθρωπος δεν υπάρχει. Μα τι λέω; Φυσικά και δεν υπάρχει!»

Προσπάθησε να συνδυάσει δηλαδή την «μοντέρνα» φράση του συρμού με το γεγονός. Και τα έκανε «άστα να πάνε». Γιατί ο θάνατος, το νούμερο ένα θέμα της ανθρώπινης ύπαρξης, γίνεται «άστα να πάνε» όταν δεν τον αντιμετωπίζεις όπως του αρμόζει. Στη ζωή ακόμα και αν είσαι υπερβολικός, ακόμα και αν βάζεις μπόλικο ψέμα στο ίντερνετ για όλα αυτά τα συναρπαστικά που ζεις και πάλι ας πούμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Όταν όμως πιάνεις το θάνατο κάποιου με την ίδια ένταση γίνεσαι από αστείος έως τελείως σαχλός.

Σαχλούς και αστείους θεωρώ όλους αυτούς που εκφράζουν το RIP τους από τουίτερ και Facebook για ανθρώπους που δεν έχουν συναντήσει στην ζωή τους. Γίνονται σαχλοί γιατί είναι υπερβολικοί μέσα στην υποτιθέμενη θλίψη τους όπως ακριβώς είναι μέσα στην ασυγκράτητη χαρά τους. Γίνονται σαχλοί γιατί μοιρολογούν για ανθρώπους που απλά τους έκανε εντύπωση η ιστορία τους. Και τέλος γίνονται ακόμα πιο αστείοι όταν «κλαίνε» για διάσημους επειδή έχουν ακούσει το cd τους (σ.σ το μισό γιατί δεν πρόλαβαν, έπρεπε να γράψουν στο ίντερνετ)

Αυτοί που σε σκέφτονται πραγματικά είναι δίπλα σου, και τις περισσότερες φορές δεν κάνουν καθόλου θόρυβο σε τέτοιες περιπτώσεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις όταν ακούς για το θάνατο κάποιου που δεν γνωρίζεις, είναι να αναλογιστείς σιωπηλά για την ματαιότητα της δικής σου ύπαρξης. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα τα οποία τα διαβάζουμε μόνο όταν έρθει η ώρα της προσωπικής εμπειρίας.

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Γενικά η δημοσιοποίηση των συναισθημάτων σου ( ακόμη και για ανθρώπους που γνωρίζεις ) θέλει ένα μέτρο και γνώση του πώς να το κάνεις. Όταν κάτι δημοσιοποιείται, παύει να είναι αποκλειστικά δικό σου, παύει να ακολουθεί τους δικούς σου και μόνο, κανόνες.
Συμφωνώ σε όλα, Βαγγέλη, ακόμα και στο ότι κάποιος ίσως να φαίνεται σαχλός στο να εκφράζει τη θλίψη του που κάποιος έφυγε με ένα RIP στο τουίτερ τον οποίο δεν γνώριζε προσωπικά αλλά θαύμαζε τη ζωή του. Αλλά γιατί η θλίψη του είναι "υποτιθέμενη";
Γιατί όταν μιλάμε για θλίψη, μιλάμε για ένα συναίσθημα που έχει διάρκεια και δεν εξαντλείται στα λίγα λεπτά που θα χρειαστείς για να γράψεις κάτι στο ίντερνετ. Και για να το αισθανθείς αυτό πρέπει να είναι δικός σου άνθρωποςΔεν είναι θλίψη αυτό που αισθάνονται για την Amy Winehouse για παράδειγμα. Απλά πρέπει κάτι να πουν γιατί το κάνουν όλοι