Τα λάθη μας είναι ο εαυτός μας, και μέχρι να βρεθεί μία συνάρτηση που θα μπορεί να μας βοηθήσει με τις επιλογές μας, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά.
Με όλα τα μαθηματικά που έχουν μπει στη ζωή μου τον τελευταίο καιρό, αναρωτιέμαι αν υπάρχει μία συνάρτηση που μας βγάζει ποια θα είναι τα σωστά και πoια τα λάθος αποτελέσματα. Και μετά θα ήθελα και μία μαθηματική λογική εξήγηση που θα μου εξηγούσε γιατί πάντα παίρνω τις λάθος αποφάσεις. Βέβαια, λένε πως μαθαίνουμε από τα λάθη μας, το οποίο σε ένα μεγάλο βαθμό ισχύει αλλά είναι εντελώς αλήθεια αυτό;
Καταλήγω στο συμπέρασμα πως ό, τι φαίνεται λάθος, είναι και λάθος τις περισσότερες φορές. Αν δεν μας κολλάει κάτι από την αρχή, φαντάσου στην πορεία, που θα αρχίσει η απομυθοποίηση. Το λάθος πάντα το βλέπουμε, απλά διαλέγουμε αν θα το ζήσουμε ή όχι. Όλα σε αυτή τη ζωή είναι επιλογές. Θα ήταν πολύ βολικό να πούμε πως φταίει το κάρμα ή κάτι αντίστοιχο, αλλά δυστυχώς δεν φταίει κανένας άλλος εκτός από τον εαυτό μας.
Από μικρή δεν υπήρχε λάθος το οποίο δεν επέλεξα να ζήσω και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως όσο και να φάω τα μούτρα μου, δεν θα μετανιώσω για τίποτα. Εξάλλου, πίσω από ένα χαμόγελο μπορείς να κρύψεις αρκετά καλά, σχεδόν τα πάντα, λάθη, πληγές ακόμα και τους ανθρώπους που αποφάσισαν να φύγουν.
Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει ένας μαγικός τρόπος με τον οποίο μπορούμε να υπολογίσουμε τις συνέπειες. Σκεφτόμαστε και λειτουργούμε συνήθως με ένστικτο. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι θα γίνει παρακάτω, γιατί η ζωή είναι σαν μία παρτίδα σκάκι.
Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι, αλλιώς μην το κάνεις καθόλου. Αν αγαπάς, αγάπα τον άλλο στα άκρα ή μην το κάνεις καθόλου. Και αν αποφασίσεις να μείνεις, μείνε αλλιώς προχώρα. Τα λάθη μας είναι ο εαυτός μας, και μέχρι να βρεθεί μία συνάρτηση που θα μπορεί να μας βοηθήσει με τις επιλογές μας, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά.
