Πολυσχολιάστηκε το τελευταίο τατσοπούλειο έπος, η έκρηξή του πώς γίνεται να τον λέει αδερφή η Χρυσή Αυγή, αυτόν που έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα! Πολυσχολιάστηκε, και ίσως παρασχολιάστηκε ο σεξισμός της ρήσης. Λέω «παρασχολιάστηκε», προτείνοντας να δεχτούμε την ευκολία της στιγμής, έναν ενστικτώδη, αταβιστικό εντέλει λόγο, που δεν μπορεί να καταδικαστεί με απόλυτη βεβαιότητα για σεξισμό και ομοφοβία. Όμως, ακριβώς η «ευκολία της στιγμής» είναι το γενικότερο πρόβλημα, κάτι ανάμεσα σε αμετροέπεια και σε εμπρόθετη αθυροστομία, κοινώς στιλάκι.
Καλτ ή γραφικούς τούς χαρακτηρίζουμε, διασκεδάζοντας και με κάποια συγκατάβαση, και έτσι τους «αθωώνουμε». Λιάνα Κανέλλη, Τράγκας, παλιά Κακαουνάκης, ή εκείνος ο χούλιγκαν γιατρός Ανευλαβής, ο άλλος βρομόστομος γιατρός, προσφιλής ατραξιόν του Λαζόπουλου, να δίνουν παράσταση στα τηλεπαράθυρα, ξέροντας ότι εξασφαλίζουν νούμερα σε θεαματικότητα.
Αθυροστομία και μαγκιά, ο «πούλος» του Ψαριανού, οι «ντιντήδες» του Φαήλου, που προειδοποιεί: «πάω να πιω μερικές μπύρες με κάτι παλιοσειρές μου λοκατζήδες κι ύστερα όλοι μαζί θα κατουρήσουμε πάνω στην πολιτική σας ορθότητα», και αποχαιρετά με «Φιλιά στο σβέρκο» –το πιάσαμε το υπονοούμενο. (Του Φαήλου, υπενθυμίζω, που τραβάει αγωγές εκατομμυρίων αν τον πούνε «ακροδεξιό» λόγου χάρη, ξέροντας πως δεν θα του κάνει κανένας αγωγή, σαν αποδέκτης του παραπάνω οχετού του.)
Αλλά και σκέτη βωμολοχία. Πίσω στον Τατσόπουλο, για να δούμε ακριβώς το πρόβλημα που είπαμε. Παράδειγμα: Όταν παραχωρήθηκε το θωρηκτό Αβέρωφ για τη γαμήλια δεξίωση μιας τηλεπαρουσιάστριας κι ενός εφοπλιστή, έγραψε: «Γαμιόληδες. Είδα όλες τις φωτογραφίες πάνω στο "Αβέρωφ" και τα πήρα πολύ άσχημα. Δώσατε το "Αβέρωφ", γαμιόληδες, για να κάνει το κομμάτι του ένας πλούσιος καριόλης; ΤΟ "ΑΒΕΡΩΦ", ΓΑΜΙΟΛΗΔΕΣ; Τρέξτε στη γαμημένη σας Βικιπαίδεια, αμόρφωτοι γαμιόληδες, να μάθετε ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ το "Αβέρωφ"».
Εγώ εδώ ανατριχιάζω, κι όχι στο πήδημα της μισής Αθήνας.
σχόλια