Η πρώτη γραμμή άμυνας για το ευρώ έσπασε αναφέρει ο Πόλ Κρούγκμαν ο οποίος σημειώνει ότι στενεύουν πλέον τα περιθώρια για συμφωνία, παρότι ο δρόμος δεν έχει κλείσει οριστικά. Ο νομπελίστας οικονομολόγος σημειώνει επίσης σε άρθρο με τίτλο Thinking About the All Too Thinkable στο blog του ότι δεν υπάρχουν βεβαιότητες σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Όπως γράφει, η πρώτη γραμμή άμυνας έχει σπάσει ήδη καθώς δεν υπάρχει πλέον ο φόβος ότι μια τέτοια κίνηση από κάποια χώρα θα πυροδοτούσε «την μητέρα όλων των οικονομικών κρίσεων», επειδή όλοι θα έτρεχαν να βγάλουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες. «Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα έχει ήδη δεχθεί μεγάλο πλήγμα και από αυτή την άποψη, η Αθήνα του 2015 είναι το Μπουένος Άιρες του 2001», τονίζει ο Κρούγκμαν, κάνοντας μία σύγκριση με ό,τι συνέβη στην Αργεντινή.
Επισημαίνει ακόμη ότι αυτό που τον ενοχλεί περισσότερο είναι το ιδεολόγημα ότι για όλα ευθύνεται η αναποτελεσματικότητα των Ελλήνων, οι οποίοι υποτίθεται ότι δεν έχουν κάνει τίποτα. Στην πραγματικότητα, γράφει, η Ελλάδα εφαρμόσει τρομακτικά επώδυνα μέτρα.
Τονίζει ότι λόγω μη ανεξάρτητου νομίσματος και μη δυνατότητας υποτίμησης, ό,τι κερδίζεται από το μέτωπο των δαπανών χάνεται από το μέτωπο των εσόδων.
«Αυτό δεν είναι ένα λάθος των Ελλήνων, αλλά ουσιαστικά ένα σχεδιαστικό ελάττωμα του ίδιου του ευρώ» γράφει ο Κρούγκμαν.
Ο Κρούγκμαν τονίζει επίσης ότι κάποιοι από την Τρόικα φαίνεται να καλωσορίζουν σχεδόν το Grexit και σημειώνει ότι: «όντως, οι ζωές των δανειστών θα γίνουν πιο εύκολες, για λίγο, γιατί δεν θα έχουν απέναντι τους τον ΣΥΡΙΖΑ».
Επισημαίνει όμως ότι από την σκοπιά των πιστωτών, το Grexit είναι κάτι απόλυτα αρνητικό, αφού το σχεδόν σίγουρο είναι ότι θα λάβουν λιγότερα χρήματα από οποιαδήποτε συμφωνία υπήρχε. Και βεβαίως θα αποδεικνυόταν ότι το ευρώ δεν είναι άτρωτο ενώ η Ελλάδα θα εξακολουθούσε να υπάρχει απέναντι τους.
Για την Ελλάδα μετά το Grexit αναφέρει ότι οι Έλληνες μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με το οικονομικό χάος μετά την έξοδο από το ευρώ και ίσως να είναι σωστή η προειδοποίηση της ΤτΕ ότι η υποτίμηση θα οδηγήσει τη χώρα στον Τρίτο κόσμο. «Θα ήθελα όμως να γνωρίζω το μοντέλο και τα ιστορικά παραδείγματα που δείχνουν κάτι τέτοιο», σημειώνει.
Στη συνέχεια εκτιμά ότι αν τελικά δεν συμβεί η εσωτερική κατάρρευση τότε η δυνατότητα για υποτίμηση του νομίσματος θα οδηγούσε σε ανάκαμψη με ώθηση από τις εξαγωγές.
«Κανείς δεν πρέπει να έχει βεβαιότητες, όμως οι πιστωτές θα πρέπει να ανησυχούν περισσότερο καταλήγει ο Κρούγκμαν.
σχόλια