Λόγω της Χριστουγεννιάτικης άδειας, το σημερινό Α,μπα μεταδίδεται σε επανάληψη.
Η πρώτη δημοσίευση των ερωταπαντήσεων αυτών έγινε σαν σήμερα πριν από ακριβώς ένα χρόνο! (Τα σχόλια διατηρούνται αυτούσια - Αλλάξατε γνώμη σε κάτι από τότε;)
__________________
1.
Είσαι ευχαριστημένη με τους σχολιαστές? Κάποιοι από αυτούς είναι και μόνιμοι.
Σου αρέσουν τα σχόλιά τους? Πιάνουν την ουσία ή περνάνε απ' έξω κοιτάζοντας την βιτρίνα? Είναι καλοπροαίρετα ή κακεντρεχή με χρυσόσκονη καλοσύνης? Καταλαβαίνουν την ουσία ή στην ουσία τους αρέσει το comme il faut που το σερβίρουν για ουσία? Μπαίνουν στην θέση αυτού που ρωτάει ή πουλάνε τον αυτό τους αδιαφορώντας για αυτόν που ρωτάει?
Οι «σχολιαστές» δεν είναι μια ομάδα με ενιαία χαρακτηριστικά, και αν έχουν κοινά ως άνθρωποι, είναι αδύνατον να τα συμπεράνεις από τα περιοδικά σχόλια που αφήνουν στο ίντερνετ. Πρόκειται για ανθρώπους αρκετά διαφορετικούς μεταξύ τους. Κάποιοι είναι μόνιμοι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τους ξέρω ή έστω ότι τους έχω ψυχολογήσει. Δεν είναι μαθητές μου για να δηλώσω αν «μου αρέσουν τα σχόλια τους». Συζήτηση κάνουμε, με τον αποσπασματικό και ελλειμματικό τρόπο που επιτρέπεται στα σχόλια.
Κοίταξα τη μαγική μου σφαίρα και είδα ότι έκανες μια ερώτηση, δεν σου άρεσαν τα σχόλια που γράφτηκαν, και τώρα προσπαθείς να ερμηνεύσεις γιατί δεν σχολιάστηκες όπως φανταζόσουν. Ή αυτή η ομάδα θα φταίει, επειδή δεν κοιτάει την ουσία, ή εγώ θα φταίω, που συγκεντρώνω αυτή την ομάδα που δεν κοιτάει την ουσία.
Αν έπεσα μέσα, το δεδομένο της ζωής είναι ότι ό,τι και να κάνεις, δεν θα αρέσεις σε όλους. Καλύτερα να το πάρεις απόφαση.
__________________
2.
Έχω μία συγκεκριμένη απορία. Όλοι ξέρουμε ότι οι Έλληνες γονείς θέλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν. Τα σπρώχνουν πολύ προς το να σπουδάσουν. Οι περισσότεροι λένε ότι θέλουν τα παιδιά τους να έχουν τα καλύτερα εφόδια. Οκ τα παιδιά σπουδάζουν. Όταν παίρνουν το χαρτί οι ίδιοι τους σπρώχνουν να βρουν μία δουλειά. Κυρίως στο δημόσιο (μέχρι τώρα, από τούδε και στο εξής τα πράγματα άλλαξαν αλλά αυτό είναι άλλο θέμα γιατί ναι μεν άλλαξαν αλλά εμείς δεν το έχουμε μασήσει καν). Αν δεν είναι στο δημόσιο κοιτάζουν να τους βρουν μία δουλειά μέσω των γνωριμιών τους. Τα παραδείγματα που έχω είναι άπειρα. Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα όλες οι θέσεις εργασίας καλύπτονται με γνωριμίες...
Η απορία μου είναι πώς γίνεται οι ίδιοι γονείς που θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους όσον αφορά στις σπουδές, τελικά να βάζουν τα παιδιά τους σε μία θεσούλα με μέσο. Πώς γίνεται αυτοί που τους δίνουν τα φτερά, όταν τα παιδιά παίρνουν το πτυχίο, να τους τα κόβουν από την ρίζα;- σχιζοφρένεια
Το πτυχίο είναι σύμβολο στάτους, απόρροια ενός λαού που πρόσφατα γλίτωσε από τις λάσπες στα χωράφια και ονειρεύτηκε δουλειά σε γραφείο και στεγνό διαμέρισμα (που μέχρι τότε είχαν μόνο οι σπουδαγμένοι). Η θεσούλα μέσω γνωστών είναι εξασφάλιση των παιδιών και παράλληλα μέσο ελέγχου τους. Δε βλέπω κάποια ανακολουθία.
__________________
3.
Αγαπητή Α, μπα! Έχω ένα πρόβλημα που με βασανίζει πολλά χρόνια, το οποίο νόμιζα πως είχα ξεπεράσει αλλά επανήλθε! Όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, ανέπτυξα μια πολύ δυνατή φιλία (από μέρους μου τουλάχιστον) με ένα αγόρι. Ανέπτυξα πολύ βαθιά αισθήματα φιλίας και αγάπη τόσο δυνατή όσο προς άτομα της οικογένειάς μου. Μετά από πολλά χρόνια "κολλητής παρέας" και κοινής πορείας σε πολλές δραστηριότητες, συνέβησαν κάποια περιστατικά που με πλήγωσαν τόσο, ώστε να αποφασίσω πως είναι καλύτερο να τελειώσω τη φιλία αυτή, και να προχωρήσω με τη ζωή μου. Αυτό μου στοίχισε πολύ ακριβά και το κουβαλούσα μέσα μου ακόμα κι αν άλλαξα πόλη, χώρα, παρέες και όλη τη ζωή μου. Μετά από πολύ εσωτερική προσπάθεια νόμιζα πως το άφησα πίσω μου, όμως βλέποντας (μέσω κοινωνικών δικτύων) πως έχει διαμορφώσει τη ζωή του νιώθω ζήλεια για όσα κατάφερε, λύπη και απογοήτευση που δεν προσπάθησε να με προσεγγίσει, με άφησε πίσω και συνεχίζει με τη ζωή του χαρούμενος χωρίς να με χρειάζεται. Το σκέφτομαι κάθε μέρα εδώ και 4 χρόνια και νομίζω πως ποτέ ποτέ δε θα το ξεπεράσω. Am I pathetic?- Σάντρα
Μας τα μασάς λίγο βρε Σάντρα, δε νομίζεις; Τα «κάποια περιστατικά» και η «δυνατή φιλία» και η «αγάπη τόσο δυνατή» ακούγονται σαν συνθηματικά. Τον ερωτεύτηκες; Τι έγινε και αποφάσισες να κόψεις τις επαφές «επειδή είναι καλύτερο»; Καλύτερο σε σχέση με τι; Και με ποιο τρόπο έκοψες τις επαφές; Του είπες τι ήταν αυτό που σε πλήγωσε τόσο πολύ; Ζήτησες εξηγήσεις; Ή εξαφανίστηκες ένα πρωί που πήγες για εφημερίδα; Όπως τα γράφεις τώρα, αυτό που διαβάζω εγώ είναι ότι έκοψες την καλημέρα σε κάποιον φίλο σου για δικούς σου λόγους, και τέσσερα χρόνια μετά κάθεσαι και σκας κάθε μέρα επειδή δεν έχει συγκλονιστεί τόσο από την απουσία σου ώστε να σε ψάξει και να σε παρακαλέσει να γυρίσεις πίσω.
Δεν θα ξεπεράσεις τι ακριβώς, και μάλιστα «ποτέ ποτέ»; Ότι κάποιος που άφησες πίσω σου συνεχίζει να ζει και τα πάει καλά; Ζηλεύεις που πέτυχε; Τι έπρεπε να κάνει; Ποιο θα ήταν το ιδανικό σενάριο για σένα; Να είναι για πάντα δυστυχής επειδή εσύ πληγώθηκες; Γιατί στενοχωριέσαι που δεν σε χρειάζεται; Γιατί να σε χρειάζεται;
Αν θελήσεις στο μέλλον να κάνεις την προσπάθεια να είσαι έστω και λίγο ειλικρινής και να μην ωραιοποιείς τον ρόλο σου σε αυτή την ιστορία, εδώ είμαστε.
__________________
4.
Ρε συ αμπα, διαβάζω την άποψή σου για το γάμο και ρε γαμώτο δεν με καλύπτει. Διότι έτσι όπως το βλέπεις εσύ, ο γάμος είναι ένας απαραίτητος θεσμός γιατί σε κάποιες περιπτώσεις συναλλαγής με το δημόσιο χρειάζεται να είσαι παντρεμένος για να μη χάσεις δικαιώματα που είναι ρεζερβέ μόνο για παντρεμένους. Αναφέρεις μια σειρά από τέτοιες περιπτώσεις. Κάποιες απ'αυτές είναι relevant μόνο στην ψωροκώσταινα βέβαια γιατί υπάρχουν και πολιτισμένα κράτη όπου δε σου ζητάνε στεφανοχάρτι για να μείνεις το βράδυ με τον καλό σου στο νοσοκομείο, για να κάνεις εξωσωματική ή για να πάρεις δάνειο από κοινού. Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι, αν πέρα από τους λόγους που συνδέονται με τη διοίκηση και τη γραφειοκρατία, βρίσκεις και κάποιον άλλο λόγο για να παντρευτεί ένα ζευγάρι? Κάτι που να έχει να κάνει με τη σχέση εννοώ. Πιστεύεις ότι είναι καλύτερη βάση ας πούμε ο γάμος για μια οικογένεια γιατί πχ προσφέρει περισσότερη αναγνώριση ή συμμετοχή στην οικογενειακές, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις του άλλου? Ας πούμε ρε παιδί μου ότι το ζευγάρι ζει σε χώρα προηγμένη και οι 2 είναι εξασφαλισμένοι οικονομικά, δεν τους αφορούν ούτε οι κληρονομιές ούτε οι μειώσεις φόρων κλπ και είναι και straight (αν και με λυμένα τα προηγούμενα καλύπτονται νομίζω και οι gay). Ένα τέτοιο ζευγάρι λοιπόν κατά τη γνώμη σου δεν έχει άλλο λόγο να παντρευτεί?- what about committment?
Ακριβώς. Σε μια οικονομικά προηγμένη χώρα που οι δύο είναι εξασφαλισμένοι οικονομικά και δεν τους αφορούν οι κληρονομιές και τα λοιπά, το ζευγάρι δεν έχει λόγο να παντρευτεί, εφόσον η χώρα αυτή είναι τόσο προηγμένη ώστε να μην υπάρχει κοινωνική πίεση για γάμο και δήλωση σταθερότητας, και δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοια χώρα στην πραγματικότητα. Επίσης δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν υπάρχουν χώρες που δεν ενδιαφέρονται να είσαι παντρεμένος προκειμένου να πάρεις αποφάσεις για τον άλλον. Το θέμα της υγείας είναι το πιο σημαντικό από όλα, και γι' αυτό το θέμα νομίζω ότι δεν αρκεί να δηλώνεις σύντροφος χωρίς να μπορείς να το αποδείξεις. Ο γάμος πράγματι προσφέρει περισσότερη αναγνώριση στην οικογένεια του άλλου, και είναι ακόμα ένας από τους λόγους που ο κόσμος παντρεύεται – δεν καταλαβαίνω γιατί αυτός ο λόγος σου φαίνεται καλύτερος ή ανώτερος από τα οικονομικά θέματα και τα θέματα υγείας. Με μπερδεύει και το υστερόγραφο σου. Ο γάμος ΕΙΝΑΙ δέσμευση. Τεράστια. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά συμβόλαια που θα υπογράψεις, και αν λυθεί, είναι πιθανόν να επηρεάζεται η ζωή σου για πάντα. Δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που σου φταίει. Δεν ξέρω τι θα ήθελες να πιστεύω για να «καλύπτεσαι», αλλά δεν είμαι νομοθέτης για να προσπαθώ να καλύπτω τους πάντες. Τη γνώμη μου λέω.
__________________
5.
Καλησπέρα σας!
Αγαπητή μου αμπα θα μπω κατευθείαν στο θέμα, ανέκαθεν είχα θέμα με τον ύπνο μου, δεν μπορούσα να κοιμηθώ παρά μόνο στην απόλυτη ησυχία αλλά τα τελευταία χρόνια το κακό έχει παραγίνει. Μένω στην Θεσσαλονίκη και τα παλιά σπίτια έχουν ηχομόνωση μηδέν. Τα αποτέλεσμα είναι οτι αυτοι οι θόρυβοι που ακούγονται με ταράζουν και με ενοχλούν και δεν μπορώ να ηρεμήσω, να χαλαρώσω και να κοιμηθώ. Κάθε βράδυ ακούω την από πάνω σε πολύ προσωπικές στιγμές και με ενοχλεί. Δεν ξέρω πως να το χειριστώ (ντρέπομαι να της το πω ή να αφήσω ανώνυμο σημείωμα) Θέλω ξανά την ησυχία μου και την ηρεμία μου. Μέχρι και υπνωτικά έχω σκεφτεί. Γιατί την κρίσιμη ώρα του ύπνου μεγαλοποιώ τους ήχους και τον θορυβο.- αυπνη 25 χρονια
Άσε τις ντροπές και άφησε σημείωμα για την από πάνω. Αν έκανε θόρυβο επειδή σέρνει έπιπλα τι διαφορά θα είχε; Είσαστε στο ίδιο κτίριο, χρειάζεται σεβασμός. Επίσης, ωτοασπίδες.
Αν έμενες δίπλα στη θάλασσα θα σε ενοχλούσαν τα κύματα; Γιατί το πρόβλημα σου είναι ότι είσαι νευρική και δεν μπορείς να χαλαρώσεις, οπότε πρέπει να δεις πώς θα διορθώσεις αυτό, έστω και λίγο.
__________________
6.
1ον) Πιστεύεις ότι ένας άντρας μπορεί να ερωτευτεί μια γυναίκα σιγά-σιγά μετά από καιρό...; Αφού περάσει ένα διάστημα κάποιων μηνών όπου βγαίνουν για ποτό, ταινία κλπ. και μετά κάνουν ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ σεξ κατά κοινή παραδοχή; Αλλά με συχνότητα μόνο μια φορά την εβδομάδα; Ή να πάψω να ελπίζω; 2ον) Θα μειωθεί σιγά-σιγά η δική μου σεξουαλική επιθυμία γι' αυτόν τον άνθρωπο, αν συνεχίσει να μη με θέλει; Κι αν ναι πότε, γιατί βαρέθηκα να περιμένω :)- Εγώ
Γενικώς, μπορεί. Όμως εσύ δεν ρωτάς για τους άντρες και τις γυναίκες, γενικά, αλλά για έναν συγκεκριμένο άντρα και για εσένα, και σε αυτή την περίπτωση η απάντηση είναι ότι το μέλλον είναι αόρατο. Μπορεί να σε ερωτευτεί, μπορεί να τον ξεερωτευτείς εσύ, μπορεί να μειωθεί η έλξη, μπορεί να αυξηθεί. Οι ερωτήσεις που κάνεις μόνο χαρτορίχτρα θα τολμούσε να σου τις απαντήσει υπεύθυνα, κι αυτό τα λέει όλα.
__________________
7.
Α, και κάτι άλλο στο οποίο έχω απορία είναι το εξής: γιατί πιστεύεις ότι στους φίλους και κοντινούς μας δεν πρέπει να λέμε την αλήθεια για θέματα που τους αφορούν? Συμφωνώ να μην είμαστε απότομοι ή αγενείς: δε θα πεις στο φίλο σου "είσαι μπάζο", ούτε ίσως "δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου", είτε έχει ζητηθεί η γνώμη μας είτε όχι. Αλλά πχ σε αισθηματικά θέματα αν βλέπεις ότι η φίλη σου δεν το' χει με τους γκόμενους και κάθε φορά ερωτεύεται παράφορα και επιμένει με το έτσι θέλω να εκβιάσει την επικοινωνία/συνάντηση με άτομα που της έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν βλέπουν κανένα μέλλον μεταξύ τους και ήδη ψάχνουν (αποτελεσματικό) τρόπο να τη μπλοκάρουν από παντού (ή και να της κάνουν ασφαλιστικά μέτρα μη σου πω). Ε τι πρέπει δηλαδή να μην της πεις την αλήθεια που η ίδια δε βλέπει? Αλλιώς πως θα τη βοηθήσεις? Γίνεται έξαλλη βέβαια όταν της τα λέω και με κατηγορεί ότι τη γεμίζω "αρνητισμό". Σημειωτέων ότι τα ευτράπελα με τους γκόμενους (που τους κυνηγάει κι αυτοί τρέχουν να ξεφύγουν) μόνη της μου τα διηγείται, δεν πρόκειται για δικές μου υποκειμενικές ερμηνείες, μιλάμε για φακτς!!- σώσε μας
Και τώρα που τα είπες και τα ξανάπες, τι κατάφερες; Άλλαξε μήπως χαρακτήρα; Βοήθησες λες; Είπε ποτέ «αχ μου άνοιξες τα μάτια, δεν έβλεπα μπροστά μου και είδα το φως μου;»
Αυτό το θέμα έχει συζητηθεί στο 'α μπα' ένα εκατομμύριο φορές, και είναι από τα θέματα που δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο καυτά και επαναλαμβάνονται συνέχεια. Δεν υπάρχει απάντηση που καλύπτει όλες τις περιπτώσεις βρε παιδί μου, καμία απάντηση, ποτέ, δεν έχει καλύψει όλες τις περιπτώσεις. Ξανά, δεν γράφουμε νόμους εδώ, δίνουμε απαντήσεις σε πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις, με συγκεκριμένες παραμέτρους.
Μολαταύτα, ναι, γενικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να λέμε τη γνώμη μας αν δεν μας ρωτήσουν, γιατί πολύ απλά, οι άλλοι δεν δίνουν δεκάρα για τη γνώμη μας, και αν την πούμε, στην καλύτερη περίπτωση θα μας αγνοήσουν, στη χειρότερη θα απομακρυνθούν. Δεν υπάρχει «αντικειμενική αλήθεια», τα δικά σου φακτς η φίλη σου τα κάνει γαργάρα, της είναι αλαμπουρνέζικα, και η γνώμη σου, και η ενδεδειγμένη συμπεριφορά. Ακόμη και αν πιστεύεις ότι κάνει κακό στον εαυτό της, δεν θα αλλάξει επειδή θα της το πεις εσύ. Αν θέλεις κάνε την παρατήρηση σου, αλλά πες μου, υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι αν πεις το ίδιο πράγμα δέκα ή χίλιες φορές; Λόγος παρέμβασης υπάρχει αν παραμονεύει κίνδυνος, υγείας ή άλλου είδους. Αν δεν αντέχεις τη συμπεριφορά της φίλης σου, επαναπροσδιόρισε πόσο φίλη σου θέλεις να είναι.
Αγαπητές αναγνώστριες και αναγνώστες,
Το 'Α μπα' περνάει σε περίοδο διακοπών. Θα απουσιάσει στις 25 Δεκεμβρίου και την 1η Ιανουαρίου, και μεταξύ 28 Δεκεμβρίου – 8 Ιανουαρίου θα εμφανίζεται μια απάντηση την ημέρα, εκτός του Σαββατοκύριακου.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους, και καλή ξεκούραση σε όποια/ον έχει την πολυτέλεια να ξεκουραστεί!
σχόλια