1.Τα σχέδια για το κέντρο της Αθήνας. 2. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. 3. Προεκλογική εκστρατεία. 4. Κάποια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα έρθει να μας ελέγξει στις αρχές του καλοκαιριού για το αν πληρούμε τις προϋποθέσεις της Συνθήκης Σένγκεν.
Τα τέσσερα παραπάνω γεγονότα οδήγησαν την κοινή γνώμη ν’ ασχοληθεί με το μεταναστευτικό ζήτημα. Όχι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ότι δεν είναι της επικαιρότητας, αλλά με τα μνημόνια το είχαμε βάλει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Ώσπου, ξαφνικά, θυμηθήκαμε ότι έχουμε μια «ωρολογιακή βόμβα για την υγεία και την κοινωνία» στην καρδιά της πόλης μας. Και ότι εξαιτίας της επιτροπής (εδώ έρχεται ο Ιονέσκο) που θα μας τσεκάρει για τη Σένγκεν πρέπει να το λύσουμε μέχρι την ημέρα που θ’ αρχίσει να φεύγει ο λαός για τα μπάνια του, γιατί θα μας διώξουν από τη Συμφωνία. Κολοκύθια με τη ρίγανη! Εδώ δεν μας έδιωξαν από το ευρώ.
Κι έτσι ξεκινήσαμε μια ρητορεία κατάπτυστη για χώρα που υποτίθεται ότι διαθέτει κάποιο μορφωτικό επίπεδο και ξέρει και από «μετανάστευση». Οι φράσεις «σκούπα», «χώροι συγκέντρωσης» και άλλες χρησιμοποιούνται από κυβερνητικά και μη χείλη, αποδεικνύοντας πως ο μισανθρωπισμός είναι η διαχρονικότερη ιδεολογία του δυτικού πολιτισμού.
Φαντάζομαι ότι θα κοιμόμαστε όλοι πιο ήσυχοι, γνωρίζοντας ότι σε κάθε δήμο υπάρχουν όμορφα διακοσμημένοι χώροι με στοιβαγμένα «ζωντανά αντικείμενα».
Δεν υποστηρίζω πρακτικές τύπου Υπατίας. Ούτε αμφισβητώ ότι έχουν δημιουργηθεί εστίες παραβατικότητας από μετανάστες που αναζητούν τα ελάχιστα για την επιβίωση. Αλλά αυτά δεν τα ξέραμε τόσα χρόνια; Δεν γνωρίζαμε για τα όπλα που έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα; Σε άλλη πόλη είχαν γίνει τα έκτροπα στο τυραννισμένο τρίγωνο Σοφοκλέους - Σωκράτους - Μενάνδρου; Σε άλλη χώρα νοίκιαζαν τα δωμάτια με την ώρα; Όχι, στη δική μας.
Αλλά τι κάναμε; Τίποτα. Ούτε εμείς, ούτε οι Ευρωπαίοι φίλοι μας που συγκινούνται με τις κινηματογραφικές μεταφορές μεταναστευτικών ιστοριών, αλλά δεν ξέρουν πώς είναι να ζεις στο σκηνικό όπου διαδραματίζονται. Λύση δεν είναι να τους μαζέψεις όλους και να τους βάλεις σ’ ένα κτίριο, γιατί πολύ απλά μετά δεν θα ξέρεις τι να τους κάνεις. Πόσο καιρό θα είναι εκεί; Τι θα γίνει με τον περίφημο νόμο για το πολιτικό άσυλο; Πώς θα γίνει να μην παρουσιαστούν γκετοποιημένες εγκληματικές δραστηριότητες στο εσωτερικό και το εξωτερικό των καινούργιων μας ξενοδοχείων;
Και κανείς δεν εγγυάται ότι αυτοί οι χώροι θα τηρούν κάποιες από τις προδιαγραφές. Αν παραδειγματιστούμε από τα αποχωρητήρια στα στρατόπεδα που είναι φίσκα στα ελληνόπουλα, μπορεί ν’ αντιληφθεί κανείς τι θα γίνεται εκεί;
σχόλια