Αρχειοθετήθηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους οι καταγγελίες του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση, περί απειλών κατά της ζωής του, αλλά και για εμπλοκή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης που είναι στις φυλακές Κορυδαλλού.
Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημήτρης Δασούλας έδωσε παραγγελία για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά παντός υπευθύνου μόνο για τις καταγγελίες του κ. Πανούση που αφορούν το αδίκημα της κατάληψης ή συμμετοχής σε κατάληψη δημόσιου κτιρίου, που αφορά την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σύμφωνα με το εισαγγελικό πόρισμα, ο κ. Πανούσης ουδέποτε υπονόησε ότι ο Πέτρος Λάμπου, στενός συνεργάτης, του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, είχε σχέσεις με την τρομοκρατία. Όπως προέκυψε από την έρευνα στον κ. Λάμπρου είχαν ανατεθεί καθήκοντα για κατευνασμό των εντάσεων μέσα στις φυλακές και έτσι προσέγγιζε και συζητούσε με κρατουμένους οι οποίοι του έδειχναν εμπιστοσύνη. Σύμφωνα με τις μαρτυρικές καταθέσεις ο κ. Λάμπρου θεωρείται ότι είχε επιτυχή θητεία στο ρόλο αυτό.
Σύμφωνα πάντα με το πόρισμα, οι αστυνομικοί κατά τη διάρκεια νόμιμων συνακροάσεων που έκαναν στις φυλακές, ενημέρωναν κατά διαστήματα τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και μέσω σημειωμάτων τους έστελναν πληροφορίες για τις απεργίες πείνας, για τον τρόπο προβολής τους στα ΜΜΕ και άλλες δράσεις τους.
Παράλληλα, σε νόμιμες συνακροάσεις καταγράφεται έντονο αίτημα των κρατουμένων προς τον κ. Λαμπρου για την αντικατάσταση του κ. Πανούση, ενώ τον Μάρτιο του 2015 καταγράφεται ότι «αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει αλλαγές θα είναι χειρότερος από τους άλλους» και προσθέτουν: «Ο πόνος θα απαντηθεί με πόνο» (αναφέρονται στην ΕΛΑΣ). Τότε, ο κ. Πανούσης ζήτησε από τον κ. Λάμπρου να μάθει τι συμβαίνει, αλλά από ότι προκύπτει ότι ο Λάμπρου μιλούσε θετικά για τον υπουργό Δημόσιας Τάξης.
Ο κ. Δασούλας, σημειώνει στο πόρισμά του, ότι δεν προέκυψε από την έρευνα ότι απείλησαν πολιτικά πρόσωπα τον κ. Πανούση μέσω εγκλείστων στις φυλακές, ενώ η πρώτη απειλή προκύπτει τον Απρίλη του 2015 όταν δυο κρατούμενοι συζητούν μεταξύ τους και να λένε, τι θα έκαναν αν δεν ήταν στη φυλακή. Στο διάλογο αυτό καταφέρονται όχι μόνο σε βάρος του κ. Πανούση αλλά και σε βάρος υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και δικαστών.
Ακόμη, ο κ. Δασούλας αναφέρει ότι μετά την ψήφιση του νόμου για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας και αποσυμφόρησης των φυλακών κ.λπ. και βλέποντας ότι διαψεύστηκαν οι προσδοκίες τους από το κυβερνών κόμμα, άρχισαν να στρέφονται τόσο κατά του υπουργού Δικαιοσύνης όσο και του κ. Λάμπρου.
Επίσης, αναφέρεται ότι από τον Απρίλιο του 2015 μέχρι τα τέλη Μαΐου του ίδιου έτους μόνο μια φορά ακούγεται το όνομα του κ. Πανούση, ενώ από τον Φεβρουάριο του 2015 έως Μάιο 2015 δεν προκύπτει ότι στο πλαίσιο των συζητήσεων του κ. Λάμπρου με του κρατουμένους υπήρξαν συγκεκριμένες απειλές σε βάρος του κ. Πανούση.
Ειδική αναφορά γίνεται για την έφοδο της Αστυνομίας στα κελιά κρατουμένων (μεταξύ αυτών και των μελών των Πυρήνων της Φωτιάς) τον Αύγουστο του 2015, όπου οι κρατούμενοι νόμιζαν εσφαλμένα ότι η έρευνα έγινε κατ΄ εντολή του κ. Πανούση (τον αποκαλούσαν «υπερυπουργό»), αλλά στρεφόντουσαν και κατά του υπουργού Δικαιοσύνης ότι έχει παραχωρήσει υπερεξουσίες στον υπουργό Δημόσιας Τάξης.
Ο κ. Δασούλας συνεχίζει την έρευνα για την μηνυτήρια αναφορά που είχαν καταθέσει ο υπουργός Δικαιοσύνης Παρασκευόπουλος και ο υφυπουργός Εθνικής 'Αμυνας Νίκος Τόσκας σχετικά με τη διαρροή διαλόγων από καταγραφές της ΕΥΠ.
Παράλληλα, ο κ. Δασούλας παρήγγειλε την άσκηση ποινικής δίωξης κατά παντός υπευθύνου ως προς το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στην κατάληψη, για όσους δηλαδή παρακίνησαν τους καταληψίες με δημόσιες τοποθετήσεις τους ή με άλλους τρόπους, να προβούν στην κατάληψη. Το αδίκημα της κατάληψης ή συμμετοχής σε κατάληψη δημόσιου κτιρίου αφορά τα 50 περίπου άτομα (και τους ηθικούς αυτουργούς), τα οποία στις 18 Φεβρουαρίου 2009 εισέβαλαν σε αίθουσα του κτιρίου «Κωστής Παλαμάς» (κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών) και επιτέθηκαν εναντίον του κ. Πανούση και τον προπηλάκισαν. Ο κ. Πανούσης ήταν ομιλητής στην εν λόγω εκδήλωση και είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου μετά τις πρώτες βοήθειες που του παρασχέθηκαν και τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθη, έλαβε εξιτήριο.
