Μπράβο Μαρία!

Ένα κείμενο 100% Νίκος Δήμου :)

Εστω, για την οικονομια της συζητησης, οτι οι ανακριβειες που αναφερετε ειναι αληθεια. Εσεις λοιπον προτεινετε η εθνικη μας ταυτοτητα να βασιστει στο οτι ειμαστε ενας λαος ασπλαχνος και απανθρωπος με κατωτερη κουλτουρα και θρησκεια του οποιου οι νικες και οι κατακτησεις δεν υπηρξαν ποτε παρα μονο του χαριστικαν απο ξενους και του οποιου η υποσταση καθοριζεται απο τα εκαστοτε ονοματα που του δινουν οι "δυτικοι". Ας προσθεσουμε ολα αυτα τοτε στην εικονα του τεμπελη Νεοελληνα φοροφυγα, του απεργου συνδικαλιστη που αποφευγει την δουλεια και ξερει μονο να λιαζεται και να τρωει ντοματες και ελιες και να πινει ουζο. Ετσι για να εχουμε αυτογνωσια. Μα πανω απο ολα για να εχουμε ενα εθνος χωρις ηθικο, χωρις αυτοσεβασμο, χωρις αυτοπεποιθηση, χωρις πιστη στις δυναμεις του. Ξερουμε πολυ καλα τι λετε κυριε Νικο και κυρια Μαρια και δεν νομιζω πως θα (ξανα) παρουμε..

Το πόϊντ του κ. Δήμου είναι ότι οι ανθέλληνες α) αγαπούν τον τόπο τους περισσότερο απ' τους ελληνάρες γιατί πονάνε για τα κακώς κείμενα ή τα ελαττώματα της φυλής, β) είναι πιο χρήσιμοι γιατί στηλιτεύοντας τις αδυναμίες μας συμβάλλουν στη βελτίωσή τους αλλά και γενικότερα στην αυτογνωσία δίχως την οποία δεν μπορεί να πορευτεί μια χώρα, ένας λαός, ένα έθνος.Μάλιστα. Πολύ ωραία ως εδώ. Να τον διευκολύνουμε τον κάθε κ. Δήμου: Καταστροφή των πόλεων, οικτρή παραμόρφωση αστικού και όλου του αττικού τοπίου, εκτρωματική ασκήμια, καφρίλα, βρώμα, δυσωδία, χύμα χάμω σκουπίδια, όλα τα πεζοδρόμια χωματερές, αηδιαστικό θέαμα, τρισάθλιες, απίστευτες συνθήκες διαβίωσης μεταναστών σε βρωμερά κοινόβια χωρίς φως και νερό, επίσης ελεεινές συνθήκες στις φυλακές, γειτονιές όχι απλά απάνθρωπες αλλά αντιανθρώπινες, εξαφάνιση κάθε παραδοσιακού στοιχείου, γκέτο, χαβουζοποίηση, αγριότητα, ανήκουστο έγκλημα, τράφικιγκ, εκμετάλλευση νηπίων και μωρών μεσ' τα μάτια μας χωρίς κανείς να νοιάζεται, μηδέν υποδομές για την προστασία ανυπεράσπιστων πλασμάτων, φρικιαστική κακομεταχείριση ζώων, κλπ, κλ. Μέχρι αύριο θα μπορούσα να γράφω για τα χάλια μας. Περιέργως όμως αυτοί οι χρήσιμοι ανθέλληνες που θέλουν να μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι, δεν τα βλέπουν αυτά τα χάλια! Μάλλον τους αρέσουν κι όλας γιατί τους θυμίζουν την αγαπημένη τους Τουρκία. Για τα παθήματα της οποίας εξ αιτίας μας (!)γίνεται όλο το σύστριγγλο κι ο κακός χαμός! Γι αυτό φυσικά μέσα στη βαρβαρότητά μας και την ποταπότητά μας δεν περιλαβάνεται ΠΟΤΕ η ατιμία της κατάδοσης Οτσαλάν φερ' ειπείν! Αυτό γιατί το παραλείπετε αφού είσαστε τόσο αθώοι, άδολοι κι αντικειμενικοί;Δυστυχώς αυτού του τύπου ο ανθελληνισμός που με διάφορες προφάσεις εν αμαρτίαις απαξιώνει ό,τι καλό κι ευγενικό δημιουργήσαμε ενώ αντίθετα εξάρει κι ενθαρρύνει τις πιο χυδαίες πλευρές μας, ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΤΙΑΣ ΜΑΣ και όχι της θέλησης για κάτι καλύτερο.

εκαστος με τους μυθους και τις φαντασιωσεις του.ο δημου θεωρει τον εαυτο του διανοουμενο και φιλοσοφο.η ρεπουση εχει αυτοαναγορευθει συνεχιστρια του εργου της ρ ιμβριωτη.διαφοροι πεφωτισμενοι χρηστες του διαδικτυου αφου μελετησαν σκαριμπα ραφαηλιδη ιους της ελευθεροτυπιας και θεοδωριδη (οχι το σαββα των γαυρων αλλα τον αυγοκεφαλο του συριζα) εχουν την ψευδαισθηση οτι αποδομουν τους μυθους κατα αυτους της νεοελληνικης ιστοριας.και φυσικα κλεινουν παντα τις παρεμβασεις τους με τη φραση κλισε «αυτα δεν αναφερονται στα σχολικα βιβλια»βεβαια οι περισοτεροι μυθοι της νεοελληνικης ιστοριας αφορουν την χρονικη περιοδο απο το 1940 και μετα, περιοδο για την οποια τα σχολικα βιβλια αφιερωνουν λιγες γραμμες.παραδειγμα μυθου η περιπτωση της εκτελεσης μπελογιαννη.συμφωνα με το μυθο ο μπελογιαννης ειναι μαρτυρας της ελευθεριας και της δημοκρατιας κατι μεταξυ γκαντι και μαρτιν λουθερ κινγκ και οχι ενας κομισαριος, στελεχος ενος κομματος που προσπαθησε με τη βια να παρει την εξουσια και να εφαρμοσει την ιδια πολιτικη που εφαρμοσαν τα αδελφα κομματα στην ανατολικη ευρωπη.ΥΓ περισοτερα στον παρακατω αρθρο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_05/01/2008_254484

Τελικά ο Δήμου έχει δίκιο κυρίως σε ένα πράγμα: ότι είμαστε λαός υστερικός. Σκεφθείτε σε ένα αλλο κρατος της Ευρώπης να είχε αμφισβητηθεί κάποιο ιστορικό γεγονός. Θα γινόταν μία συζήτηση, θα ακολουθούσε σχετική έρευνα και θα έβγαινε κάποιο συμπέρασμα. Εδώ έγινε ο χαμός: βρισιές, κατηγορίες, κραυγές... Για μας η ιστορία είναι σκέτη υστερία.

Ολόκληρη η εκπομπή «Γιάφκα» του Σπύρου Χαριτάτου στον Alpha 989 με τη Μαρία Ρεπούση (2013-05-30):* [Alpha989.com](http://bit.ly/113xEXv). Το Ζάλογγο στο σημείο 60′24″.Το μέρος της «Γιάφκας» στο οποίο μιλά η Ρεπούση:* [Alpha989.com](http://bit.ly/16Wpapp). Το Ζάλογγο στο σημείο 47′52″.* [Youtube.com](http://bit.ly/104RPFN). Το Ζάλογγο στο σημείο 48′40″.Απομαγνητοφώνηση:—Να σας θέσω εγώ ένα ερώτημα, που, αυτή τη στιγμή, που να… παραξενέψει τον ακροατή μας, να μου το απαντήσετε;—Να σας ακούσω πρώτα, και θα σας πω.—Ο… ο χορός του Ζαλόγγου είναι αληθινό γεγονός, είναι περιστατικό το οποίο συνέβη ή όχι κατά τη δική σας ιστορική κρίση και γνώση;—Υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο που αναφέρεται σ’ αυτό και υπάρχουνε πάρα πολλές μελέτες. Εγώ δε θέλω να μιλήσω για θέματα για τα οποία δεν είμαι ειδική, έτσι; Εγώ μπορώ να σας πω πάρα πολ… ένα λεπτό.—Ανιχνεύετε την Ιστορία.—Εγώ μπορώ να σας πω πάρα πολ…—Υπήρξε ή όχι ο χορός του Ζαλόγγου κατά την κρίση σας;—Κύριε Χαριτάτο, σας παρακαλώ, θέλω να σας πω το εξής, ότι μέσα στην ιστορία και τη διαδρομή του κάθε λαός που χειρίζεται την ιστορία του, και για συγκεκριμένους λόγους, δημιουργεί αυτούς που λέμε τους εθνικούς μύθος, έτσι; Υπάρχουνε σ’ όλες τις ιστορίες ——Είναι μυθιστορία, λέτε.—Ένα λεπτό, εγώ θα σας μιλήσω με το δικό μου τρόπο. Δεν θέλω να σας μιλήσω με το δικό σας τρόπο, έτσι;—Αντιληπτό. Πείτε μου.—Λοιπόν, μέσα στη διαδρομή του κάθε λαός δημιουργεί διάφορους εθνικούς μύθους, οι οποίοι χρειάζονται. Για παράδειγμα, όταν ας πούμε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα εμείς είχαμε ζήτημα συνόρων, ελληνικών συνόρων, δηλαδή αυτά ήτανε περιορισμένα κι έπρεπε… κι είχαμε χιλιάδες αλύτρωτους Έλληνες, που ζούσαν εκτός συνόρων, καταλαβαίνετε ότι η Ιστορία είχε και μια τέτοια χρήση, έτσι, εθνικοπατριωτική κλπ., προκειμένου να εμφυσήσει αυτό το κοινό εθνικό αίσθημα, γιατί η Ελλάδα βρισκόταν συνεχώς μπροστά σε πολεμικές αναμετρήσεις προκειμένου να διευρύνει τα σύνορά της και να λυτρώσει τους λεγόμενους «αλύτρωτους Έλληνες». Λοιπόν, είχαμε λοιπόν, μια χρήση της Ιστορίας αντίθετα τέτοια. Εμείς σήμερα λέμε ότι η ιστορία μας, αυτό που πρέπει… σ’ αυτό που πρέπει να σκοπεύει, είναι στο να δημιουργήσει ιστορική κρίση και ιστορική σκέψη στους αυριανούς πολίτες. Αυτός είναι ο στόχος σήμερα της Ιστορίας, και μ’ αυτό το στόχο, βάζοντας αυτό το στόχο, κάνουμε… είμαστε πολύ περισσότερο πατριώτες απ’ ό,τι κάποιοι άλλοι που λένε ότι πρέπει η Ιστορία να μείνει και να διδάσκει αυτά που διδάχτηκαν οι παππούδες μας, οι γιαγιάδες μας και ούτω καθεξής.—Ξέρετε πως, κυρία Ρεπούση, σας το λέω γιατί δεν θέλω να σας παγιδέψω, απλά για να εξηγήσω στους φίλους ακροατές ——Σας λέω, σας είπα ——Να σας πω, ότι αν είστε σ’ ένα ακροατήριο πενήντα ιστορικών επιστημόνων και πείτε ότι μιλάμε για μια μυθιστορία, για το χορό του Ζαλόγγου, το ’χαμε ανάγκη ως Ελληνισμός, να έχουμε ενθαρρυντικά σημεία αναφοράς, γιατί έπρεπε ν’ αντέξει ο λαός, κι ο εξαθλιωμένος Έλληνας που ’χε από πάνω του τη μαχαίρα του Τούρκου και να βρει κουράγιο, μ’ ενθαρρυντικές αναφορές να ξεσηκωθεί κι αυτός, μεταξύ κάποιων ιστορικών θα το συζητάγατε άνετα. Στη δημόσια αναφορά όταν ακούνε εκατό χιλιάδες ακροατές, αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι εκατό ιστορικοί που θα το συζητήσετε άνετα, είναι εκατό χιλιάδες ακροατές, που έρχονται… γνωρίζουν λίγα, ελάχιστα, πολλά ή πάρα πολλά από ιστορία, και, η σκόνη που σηκωθεί, θα κάνει πολύ καιρό για να πέσει. Αντιληπτό δεν είναι αυτό;—Εγώ σας λέω ——Είναι η επικοινωνία η ίδια.—Εγώ διεκδικώ το δικαίωμά μου ν’ απαντώ και να μιλάω με το δικό μου τρόπο, που είν’ ένας τρόπος όχι μαύρο-άσπρο, αλλά πολύχρωμος τρόπος. Αυτό διεκδικώ και δεν πρόκειται κανένας να μου βάλει στο στόμα και στη λογική μου αυτή τη λογική του μαύρου-άσπρου κύριε Χαριτάτο.—Θεωρείτε γενοκτονία ——Θα μιλήσω με τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα και πιστεύω ότι κι αυτός ο τρόπος δεν είναι ο μοναδικός. Οι πολιτικοί πολλές φορές οφείλουν ν’ απαντούν με το ναι ή με το όχι. Λέω όμως ότι κι αυτός ο τρόπος έρχεται να εμπλουτίσει τον πολιτικό λόγο και αυτό διεκδικώ.—Ρωτάει η φίλη μας η Ζέτα: «Δηλαδή αν πω ότι οι Ισραηλινοί εγκληματούν κατά των Παλαιστινίων και κάτι πρέπει να γίνει, θα διώκομαι γιατί θίγω το Ισραήλ;» Άλλος, 590, ο φίλος λέει: «Υπήρξε τελικά η γενοκτονία των Ποντίων ή όχι; Δε μας το ξεκαθαρίσατε». Βλέπετε ότι τα ερωτήματα θα συνεχίζουν να τρέχουν.—Ναι, ας τρέχουν τα ερωτήματα.—Είναι δεκάδες, εκατοντάδες, όσα μπορώ μπροστά μου να δω στην οθόνη, και πόσα μένουνε στην αναμονή.—Εγώ θα… να θέσω κι εγώ ένα ερώτημα, αν μου επιτρέπετε;—Ναι, βεβαίως.—Λοιπόν, ποια είναι η φίλη μας, η Ζέτα;—Η Ζέτα, ναι.—Η Ζέτα, ο Δημήτρης, ξέρω γω, κι ο όποιος άλλος, έχουν αυτή τη στιγμή μια απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου, έχουν την κοινότητά τους που ομοφωνεί. Έχουν τον ελληνικό πολιτικό κόσμο, που ομοφωνεί. Γιατί χρειάζεται και κάποιοι ιστορικοί, οι οποίοι ξέρουν ότι το ζήτημα είναι ανοιχτό στο εσωτερικό της ιστορικής κοινότητας, να συμφωνήσουνε μαζί τους; Γιατί το χρειάζονται;—Γιατί έχετε έδρα στο κοινοβούλιο.—Όχι γι’ αυτό.—Γιατί έχετε χώρο κι έχετε θεσμική ισχύ ακόμα και στο λόγο σας, στη δημόσια αναφορά. Επηρεάζετε την κοινή γνώμη, προφανώς.—Ακούστε, ακούστε, ακούστε. Όχι. Γιατί εγώ το ’χω ζήσει αυτό.—Πείτε μου.—Πολύ πριν εκλεγώ βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Σας λέω ότι η δημοκρατία μας έχει να χάσει απ’ αυτή την άσκηση πίεσης και τρομοκρατίας. Είναι σα να φτιάχνουμε μια μικρή Ιερά Εξέταση. Ξέρετε τι γινότανε στο Μεσαίωνα με την Ιερά Εξέταση;—Το γνωρίζω καλά γιατί το ’χω διδαχθεί.—Έπρεπε ο κατηγορούμενος να πει ακριβώς, με τον ίδιο τρόπο, το επίσημο δόγμα, διαφορετικά μπορούσαν να τον κατηγορήσουνε για διάφορα πράγματα. Εμείς ζούμε ——Αισθάνεστε θύμα ιεράς εξέτασης;—Όχι, να σας πω. Δεν αισθάνομαι θύμα του τίποτα. Θέλω να πω όμως ότι αυτές οι τακτικές ιεράς εξέτασης είναι τακτικές που έχουνε περάσει στο παρελθόν και δεν πρέπει με κανένα τρόπο να τις επαναφέρουμε απέναντι σ’ οποιοδήποτε ζήτημα.

Για το τι είπε ή δεν είπε η Μαρία Ρεπούση για το Χορό του Ζαλόγγου:http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=24869

Μπράβο κύριε Δήμου που για χιλιοστή φορά προτιμάτε να ετεροπροσδιοριστείτε απέναντι σε οτιδήποτε, αντί του να πείτε κάτι επί της ουσίας, για όποιο κι αν είναι το θέμα. 100 χρόνια μετά, τα κείμενά σας θα τα θυμούνται ως ένα αδιάκοπο προβοκάρισμα, ένα εφηβικό-σόκεν "άδειασμα" στους πάντες και στα πάντα, ένα ανελέητο κυνήγι για την καταστροφή ενός μύθου. Ένα μύθο που, πάνω στην τούρλα του σαββάτου και της κρίσης κι ενώ χαμογελάω νοσταλγικά σκεφτόμενος "μου λείπουν τα πασοκικά 00ς, τότε που δεν είχαμε άλλη δουλειά και κυνηγούσαμε φαντάσματα 2000 χρόνων", στην τελική έχετε όσο μεγάλη ανάγκη.Επί της κυρίας Ρεπούση, πολύ βιαστήκατε κύριε Δήμου αλλά μάλλον δε σας ενδιαφέρει, γιατί αυτό που θέλατε να πείτε το πατε. Να σας θυμίσω ότι η εν λόγω κυρία, για χάρη κάποιας ιστορικής σχολής που ανάθεμα αν θα καταλάβω ποτέ, στο περίφημο βιβλίο της 6ης δημοτικού, ανέφερε ως συνέπειες του 2ου παγκοσμίου πολέμου ΜΟΝΟ το βομβαρδισμό του Βερολίνου, της Χιροσίμας και τον "ε κ τ ο π ι σ μ ό" των Εβραίων. Δεν ξέρω, μπορεί να σας γοητεύει και αυτό το σπάσιμο του μύθου, που λέει "οι Γερμανοί φάγανε 60 εκατομμύρια ψυχές στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο". Εγώ αυτό που εκλαμβάνω είναι ότι αγαπάτε τα προβοκαρίσματα, που καλά κάνετε και ελεύθερος είστε στην τελική.

Ο μύθος είχε τη δική του ιστορία // κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά...-------------------------------------------------------Τι σημαίνει η φράση "είναι μύθος ο χορός του Ζαλόγγου"; 1η εκδοχή: Σημαίνει ότι εκεί στο Ζάλογγο δεν σκοτώθηκε καμία Σουλιώτισσα; 2η εκδοχή: Σημαίνει ότι, ναι μεν, σκοτώθηκαν ορισμένες Σουλιώτισσες, αλλά είναι μύθος ότι αυτοθυσιάστηκαν; 3η εκδοχή: Σημαίνει ότι και δολοφονήθηκαν αρκετές Σουλιώτισσες και κάποιες άλλες αυτοκτόνησαν, αφού πρώτα πέταξαν τα παιδιά τους στο γκρεμό; 4η εκδοχή; Σημαίνει ότι πολλές Σουλιώτισσες δολοφονήθηκαν και ορισμένές, άλλες απλώς πέσανε στο γκρεμό η μια μετά την άλλη (ίσως πιασμένες χέρι-χέρι);5η εκδοχή: Ή μήπως σημαίνει ότι ναι μεν έγιναν όλα τα προηγούμενα (ότι κάποιες δολοφονήθηκαν και άλλες γκρεμίστηκαν εκούσια, πιασμένες χέρι-χέρι), αλλα κατά την αυτοθυσία τους οι Σουλιώτισσες ούτε τραγουδούσαν ούτε χόρευαν ή κι αν τραγουδούσαν και αν χόρευαν, πάντως δεν τραγουδούσαν το γνωστό τραγούδι, γιατί ακόμη κι αν είχαν αυτοσχεδιάσει, αφού δεν επέζησε καμιά, πώς επέζησε το τραγούδι (που κατά τον Πολίτη δημιουργήθηκε εκατό χρόνια αργότερα);Εν κατακλείδι, εκείνο που αμφισβητείται δεν είναι η επιλογή της αυτοθυσίας, αλλά το τελετουργικό της, όπως το φαντάστηκε ο λαός και το διέσωσαν ορισμένες ιστορικές πηγές ως πραγματικότητα που αμφισβητούνται και δεν αμφισβητούνται.Βέβαια, οι πηγές που διασώζουν και την εν χορώ αυτοθυσία, δεν είναι αναξιόπιστες, απλώς η συγχρονη νηφάλια σκέψη, αδυνατεί να δεχθεί ότι είναι δυνατόν μια όμάδα καταδιωκομένων γυναικών να επιλέγουν τη μαζική αυτοκτονία χορεύοντας και τραγουδώντας το όποιο τραγούδι.Η δική μου προσέγγιση, κάπως... βλακώδης και αιρετική:--------------------------------------------------------Με τον αδελφό μου τα είχαμε φτιάξει με δύο ξαδελφές που έκαναν πάρτυ και μας κάλεσαν, γιατί θα έφευγαν οι γονείς τους (που με μισούσαν) από το δίπατο σπίτι τους. Πήγαμε κι εμείς όλο χαρά και τα πίναμε και φιλιόμασταν και χουφτώναμε... σκέτος παράδεισος! Ακόμη και τώρα νοσταλγώ εκείνες τις στιγμές, όχι όμως και τη συνέχεια...Γιατί, δυο ώρες αργότερα, ο πατέρας της μιας, εμφανίστηκε στο σπίτι από του πουθενά, αναμαλλιασμένος, φουρκισμένος, πυρ και μανία, γιατί είχε πληροφορίες ότι ήμασταν κι εμείς καλεσμένοι, εγώ, και ο αδελφος μου που μας μισούσε, επειδή η οικογένειά μου και η οικογένειά του είχαν από χρόνια διαφορες με τα καταπατημένα χωράφια της Λυσιμαχείας (ένας θείος μου τον είχε ρημάξει στο ξύλο). Πριν ανέβη στο πάνω πάτωμα, ακούγαμε τις αγριοφωνάρες του, ότι θα μας σφάξει αν μας βρει εκεί μέσα, κι έτρεψε η ψυχή μας... Να μην τα πολυλογώ, αν κάπως μεθυσμένοι, χεστήκαμε από το φόβο μας και πήραμε την απόφαση, μη έχοντας άλλη επιλογή, να πηδήξουμε από το ψηλό μπακλόνι του πρώτου ορόφου (είχε και ημιώροφο το σπίτι) που εξείχε από το υπνοδωμάτιο της φίλης μου). Κοιτάμε κάτω, όμως ο κήπως ήταν θεοσκότεινος! Η Γιούλα κλαίγοντας άρχισε να μας παρακαλάει να κρυφτούμε στα νουλάπια,γιατί αν πηδήξουμε στον κήπο θα πέσουμε στα δέντρα ή στα ξύλα και τις καλαμιές που ήταν κάθετα καρφωμένες για να στηρίζουν τις ντοματιές του αναθεματισμένου του πατέρα της!Λίγο οι αγριοφωνάρες του πατέρα της που πλησιάζαν, λίγο το μεθύσι μας, ανεβηκαμε το κάγκελο του μπαλκονιού, πιαστήκαμε χέρι χέρι και πέσαμε κάτω, ανάμεσα από τα όρθια καλάμια, που από τύχη δεν μας... παλούκωσαν... από μεγάλη τύχη...Υποθέτω λοιπόν, ότι στην απελπισία τους οι Σουλιώτισσες πιάστηκαν χέρι-χέρι για να πάρουν κουράγιο... Βλέποντάς τες, λοιπον οι διώκτες, του δόθηκε η εντύπωση ότι χόρευαν. Γιατί μόνο εκείνοι που τις κατεδίωκαν θα είδαν αυτό το θαρραλέο και οδυνηρό θέαμα και μετά θα το διέδωσαν και ο λαός θα το φούσκωσε, γιατί κάθε λαός σε ώρες τραγικές καταφεύγει στην πίστη για να πάρει κουράγιο...Εν κατακλείδι: αστόχησε η Ρεπούση με το φράση (την οποία μαθαίνω ότι χτες αναίρεσε) "είναι μύθος ο Χορός του Ζαλόγγου". Αστόχησε επειδή δεν διευκρινισε τη εννοεί. Αορίστως και εκ των ενόντων, έπληξε και την καρδια του ιστορικού περιστατικού, δηλαδή την αυτοθυσία εκείνων των τραγικών θυμάτων...Μ΄ αυτά και μ΄ εκείνα, θυμήθηκα εκείνο το τραγουδάκι που έθεσε σε μιαν άλλη Μαρία, ένα... φοβερό δίλημμα:Μαρία με τα κίτρινα // ποιον αγαπάς καλύτερα // ποιον αγαπάς καλύτερα, τον άντρα σου ή το γείτονααααα;Να γίνει ο άντρας μάρμαρο // κι ο γείτοντας τριαντάφυλλο // για να πατώ το μάρμαρο // να κόβω το τριανταφυλλοοοοοοοΚαλό απόγευμα σε ολον τον καλό τον κόσμο!!!Με εκτίμηση,Κάπα

Αγαπητε antihellinass θα πρεπει να διαβαζετε προσεκτικα κατι πριν απαντησετε. Θλίβομαι γιατι η οργη σας σας θολωνει και δεν μιλατε σοβαρα. Σας ειπα αξιοτιμε οτι ειμαστε αμεσοι απογονοι των αρχαιων Ελληνων? Οχι. Σας ειπα το αυταποδεικτο και ιστορικα μη αμφισβητισιμο γεγονος: Ειμαστε αμεσοι απογονοι αυτου του...αχταρμα αν το θελετε ,αν και εγω δεν χοριζω ετσι τους ανθρωπους, που λεγετε Βυζαντιο. Οπως και όλα τα μεγαλα κρατη της Δυσης ειναι αναμεικτα. Ουτε οι ναζιστες Γερμανοι δεν ηταν καθαροι. Το σημαντικοτερο ιστορικα φυλο τους οι Πρωσοι ηταν ημι-πολωνικο. Και αυτο εμενα δεν μου θιγει την ελληνικοτητα μου γιατι την θεωρω πνευματικη και οχι βιολογικη. Προσεχετε ποιους προσβαλλετε γιατι μπορει τελικα να συμφωνουν και μαζι σας.

1000 likes!

Με όλο το σεβασμό αξιότιμε κύριε Δήμου το σχόλιο σας για το Βυζαντιο ειναι κάπως άδικο. Είμαστε άμεσοι απόγονοι των Βυζαντινών και νομιμοποιούμαστε να νιώθουμε περίφανοι γι αυτο. Τόσο το Βυζάντιο όσο και η Αγια Ρωμαικη Αυτοκρατορια των Γερμανων χρησιμοποίησαν τον 'Ρωμαικο τίτλο' χωρίς επι της ουσίας να είναι Ρωμαίοι. Όλη η κουλτουρα του Βυζαντίου ήταν το κραμα ελληνισμου και χριστιανισμου με αρωμα ανατολης...στους τύπους μόνον οι Ρωμαιοι. Σαφως υπήρξαν λίγοι μόνον Ελληνες αυτοκρατορες. Αλλα και ο Ναπολέον Κορσικανος ηταν..όχι Γαλλος.

Ακόμα μία φορά, επιβεβαιώνεται απο τα σχόλια, το μεγαλύτερο μας πρόβλημα ως λαός ότι είναι το κόμπλεξ κατωτερότητας.

"Ανθέλληνας" ή "Μισέλληνας"? Αυτοί οι "μύθοι" είναι τα απομεινάρια του νεοελληνικού ρομαντισμού, μεταφέρουν αξίες που κράτησαν στο χρόνο. Δεν βλέπω πως μπορεί να βούλιαξε το έθνος, ένας μύθος αυτοθυσίας, ένας μύθος ηρωισμού, ένας μύθος αγάπης για την πατρίδα. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς πως αυτός ο λαός μας, οι νεοέλληνες ηρωοποίησαν και τους αρβανίτες και τους βλάχους και όποιον έδωσε το αίμα του για αυτή τη χώρα. Άλλωστε ο Κολοκοτρώνης κάνει σαφή τη διάκριση μεταξύ των παλαιών και των νέων Ελλήνων. Το θέμα είναι πως κάθε έθνος θέλει μύθους, η κατάλυση των μύθων και των αξιών που μεταφέρουν, αποσαθρώνει τα θεμέλια του έθνους, και αν αυτά τα λόγια δεν προέρχονταν από στόμα "προοδευτικό", ίσως και να μην τα έβλεπα με καχυποψία. Δεν είναι όμως τυχαίο πως τα λόγια αυτά δεν κρύβουν αγάπη για το Λαό και το έθνος, κάτι άλλο κρύβουν. Θα κλείσω με μια μικρή προσωπική ιστορία. Με μεγάλωσαν να πιστεύω στον Άγιο Βασίλη, ωραία χρόνια παιδικά, ρομαντικά με όνειρα, με μια γλυκιά αναμονή και καλπάζουσα φαντασία. Θα ευχαριστώ για πάντα τους γονείς μου που όσο ήμουν ακόμα μικρός με άφησαν να πιστεύω στους μύθους. Το ίδιο θα κάνω στο παιδί μου. Όταν θα μεγαλώσει θα βρει μόνο του την αλήθεια... 150 χρόνια ζωής έχει η Ελλαδίτσα μας, ας φτιάξουμε και άλλους μύθους τέτοιους και καλύτερους και ας αφήσουμε τη λήθη της ιστορίας να καταπιεί όσους άλλους δεν αντέχουν στο χρόνο. Όσο για το σωστοί και χρήσιμοι Έλληνες... ας αφήσουμε αυτην την τιμή για ανθρώπους που θυσιάστηκαν πραγματικά για αυτόν τον τόπο. Με έργα όχι με λόγια αγαπητέ αρθρογράφε.

Ο εμπνευστής του ακραία εθνικιστικού "Δεν Ξεχνώ" δηλώνει ανθέλληνας;λολ.

Κύριε Δήμου,για άλλη μια φορά, τα σέβη μου. " Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά" Ρήγας Φεραίος (ο πάντα επίκαιρος)

Και αφου επιτελους αποδειξαμε εν ερεινη και με τον Λογο οτι ειμαστε Ελληνες, ησυχα ησυχα τραβηξαμε για τα σπιτια μας...

Eλληναραδες και ανθελληναραδες καταντησαν κουραστικοι.Πουθενα δεν γινεται τοση κουβεντα για εθνικους μυθους,ιστορια ακομα και κατα ποσο υφισταται ενα εθνος ή οχι.Βαρεθηκα να διαβαζω κραυγαζωντες εθνικιστες και επισης κραγαζωντες αντι-εθνικιστες.Πριν μερικα χρονια παρακολουθουσα το Blog ενος τυπου που σχεδον 24/7 προσπαθουσε με σεντονια ολοκληρα να αποδομησει καθετι που θεωρουσε εθνικιστικο μυθο.Οταν τον ρωτησα σε τι αποσκοπουσε η απαντηση που πηρα ηταν αοριστα και ουτοπικα νεφελωδης.Κατι αναμεσα σε συναδελφωση των λαων,παγκοσμια ειρηνη (δεν ξερω αν ειχε λαβει μερος σε καλλιστεια) διεθνισμος και κραυγες κατα του φασισμου.Η Ελλαδα ουδεποτε υπηρξε ιμπεριαλιστικη δυναμη,αποικιακη αυτοκρατορια,ουδεποτε κατακτησε κτλ.Δυστυχως για τους ανθελληναραδες δεν υπηρξαμε ποτε δυναστες κ κατακτητες λαων.Οποτε πιανουμε καποια μεμονωμενα περιστατικα οπως η σφαγη στη τριπολιτσα και τα αναπαραγουμε ως επιχειρημα τυπου 'και εμεις σφαξαμε'.Λυπηρο επισης το γεγονος οτι οποιος/α δεν συμμεριζεται στο ακεραιο τις αποψεις του κ.Δημου ή της κ.Ρεπουση πρεπει να διευκρινιζει οτι δεν ειναι χρυσαυγιτης ή φασιστας.Απο εκει και περα στα σχολια μπλεκονται οι αρχαοι ελληνες,ο σφαγεας των λαων Μ.Αλεξανδρος,ανοητες φυλετικες θεωρειες,θεωρηση της ιστοριας οπως βολευει τις ιδεολογικες προκαταληψεις του καθενος μεχρι το gay parade.Να μην ξεχασω την λυσσα των σκεπτομενων ανθελληνων το 2004 οταν η εθνικη ειχε κατακτησει το ευρωπαικο κυπελλο.Τα περι 'εθνικιστικης υστεριας' που βλεπανε στους λογικους πανηγυρισμους των ελληνων συγκρινοταν σε ανοησια μονο με τα περι ανωτερης φυλης των ελληναραδων.

Ο καθένας με τα κόμπλεξ του. Οι Ελληνάρες με τους απογόνους του Περικλή και του Μεγαλέξαντρου που έχουν πάντα δίκιο, οι Ανθέλληνες με τον "καθρέφτη" του κοντόχοντρου μαλλιαρού μαυριδερού Βαλκάνιου που τα κάνει όλα λάθος εξ ορισμού, γιατί δεν πέρασε Μεσαίωνα και Αναγέννηση (βέβαια εξαιρούνται οι πεφωτισμένοι, όπως ο κ. Δήμου και μερικοί άλλοι). Προκαταλήψεις που καταπιέζουν ένα λαό από τη μια και από την άλλη πλευρά εξίσου.

Χάος συνθήκη δημιουργίας καινούργιου. Καινούργιο κακό, χάος συνεχόμενο. Μυαλό ανθρώπινου χάος άνθρωπος καινούργιος πάντα. Μυαλό ανθρώπινου χάος Γη αγύριστο κεφάλι. Άνθρωπος καταστάλαγμα αποχή χάους. Άνθρωπος πανάρχαια γνώριμος, αμάδες.