Στον 21ο αιώνα οι σκύλοι τα έχουν όλα. Ρούχα, παππούτσια, τροφή. Ήταν θέμα χρόνου λοιπόν να διοργανωθεί και συναυλία για αποκλειστικά για εκείνους.
Την προηγούμενη Δευτέρα στην Νέα Υόρκη η μουσικός και performer Laurie Anderson έπαιξε ένα set που είχε συνθέσει ειδικά για τους τετράποδους συντρόφους μας σε μια συχνότητα κατάλληλη για εκείνους. Περίπου 50 σκυλάκια μαζί με περίπου 100 από τους καλύτερους τους φίλους αψήφησαν το τσουχτερό κρύο και επισκέφθηκαν την Times Square. Ήταν δύσκολο να κρίνει κανείς το αποτέλεσμα αλλά φάνηκε να το διασκεδάζουν όλοι οι παριστάμενοι.
"Δεν το έχει βάλει στα πόδια ακόμη, οπότε φαντάζομαι ότι της αρέσει" είπε η Gabrielle Esperdy για την σκυλίτσα της Kebo. Οι δυο τους ζούνε στο Upper West Side στο Μανχάταν και ήταν ενθουσιασμένες με την περφόρμανς. "Laurie Anderson, σκυλιά, Times Square, συνδυασμός που σκοτώνει" σχολίασε η Gabrielle. Η Kebo, ένα ουαλικό springer spaniel συνήθως ακούει cool jazz σύμφωνα με την ιδιοκτήτρια της, "Θα έλεγα μάλιστα ότι λατρεύει την cool jazz." Είναι δύσκολο να κατηγοριοποιήσει κανείς την μουσική που είχε συνθέσει η Anderson για την συγκεκριμένη σκυλοσυναυλία αλλά ή αγάπη της Kebo για τις χαλαρωτικές μελωδίες της cool jazz σημαίνει ότι μάλλον απήλαυσε το σώου.
Η καλλιτέχνις εμφανίστηκε στις 11.45 μμ υπό τον ήχο ανθρώπινων χειροκροτημάτων και απόλυτης σιγής των σκύλων. Με φόρμα και μπουφάν στήθηκε στην πλατφόρμα της πλατείας όπου είχαν μαζευτεί οι φαν της. Πήρε το χαρακτηριστικό βιολί που η ίδια επινόησε την δεκαετία του 1970 και ξεκίνησε να παίζει. Από τα μεγάφωνα η μουσική ίσα που ακουγόταν, σαν να παίζει ένα cd μέσα σε υπνόσακκο. Το κοινό είχε ενημερωθεί ότι ο ήχος είχε προσαρμοστεί για την απόλαυση των σκύλων και μεταδιδόταν σε χαμηλή συχνότητα. Οι δίποδοι θεατές είχαν εφοδιαστεί με ακουστικά ώστε να μπορούν να ακούσουν το βιολί και τα πλήκτρα της Anderson.
Το σώου προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Φοίβης, ενός τσοπανόσκυλου που εργάζεται ως σκύλος θεραπείας. Η Φοίβη άρχισε να γαυγίζει αμέσως μόλις "ακούστηκε" η μουσική αλλά δεν ήταν σαφές αν η αντίδραση αυτή ήταν θετική. Η Sophie, ένα μακρύτριχο τσιουάουα, καθόταν σκεπτική όσο έπαιζε η Anderson. Ήταν τυλιγμένη σε μια τσάντα με γούνινη επένδυση, σοφή κίνηση αν λάβει κανείς υπόψιν ότι η θερμοκρασία ήταν κοντά στους -18C με δυνατό άνεμο. Ο συνοδός της Sophie, Howard Sloane δήλωσε ότι η πεντάχρονη σκυλίτσα έχει πολύ καλό αυτί. "'Οποτε παίζω κιθάρα κάνει έτσι" είπε στριφογυρίζοντας τα μάτια του "Μου κάνει ματάκια". Σύμφωνα με εκείνον η αγαπημένη μπάντα της είναι οι Quicksilver Messenger Service, το συγκρότημα ψυχεδελικού ροκ που είναι πιο γνωστοί για την επιτυχία του 1970 Fresh Air.
Προς το τέλος της συναυλίας η Anderson αποπειράθηκε να πείσει το κοινό να συμμετάσχει. "Αν έχετε μικρό σκυλάκι βάλτε το να γαυγίσει" είπε ενώ έπαιξε μια ψηλή νότα στο βιολί. Δεν εξήγησε πως να το επιτύχουν αυτό οι ιδιοκτήτες τους αλλά ένας κύριος κατόρθωσε να πείσει τον σκύλο του να βγάλει έναν ήχο σαν αλύχτισμα μετά από έντονο γαργαλητό.
"Τα μεσαία μεγέθους τώρα" είπε η καλλιτέχνις παίζοντας μια χαμηλότερη νότα. "Ελάτε να σας ακούσουμε!" Περισσότεροι σκύλοι άρχισαν να γαυγίζουν και στο τέλος κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην κυνοχωρωδία και οι μεγαλόσωμοι σκύλοι. Τότε πια ακούγονταν πολλά γαυγίσματα σαν να είναι κάποιος σε πάρκο ή σε καταφύγιο ζώων.
Η Anderson εμφανίζεται ως μουσικός και δημιουργεί τέχνη από την δεκαετία του 1970. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της "Η καρδιά ενός σκύλου" κυκλοφόρησε το 2015 και θωρείται πιθανή η υποψηφιότητα της για Οσκαρ καλύτερου ντοκυμαντέρ. Η ταινία εστιάζει εν μέρει στην ζωή και τις περιπέτειες της Lolabelle, του αποθανόντος rat terrier της Anderson. Καθ' όλον τον Ιανουάριο θα παίζεται στις οθόνες της Times Square μια τρίλεπτη προσαρμογή της. Η μουσικός, η οποία έπαιξε χωρίς γάντια και φάνηκε να μην προβληματίζεται από το κρύο, δήλωσε εντυπωσιασμένη από την συμμετοχή. "Ήταν υπέροχα" είπε "Ήταν τόσα διαφορετικά είδη σκυλιών, αλήθεια δεν είχα φανταστεί ότι θα έρχονταν τόσα πολλά. Εντυπωσιάστηκα."
Όταν τελείωσε το κονσέρτο τόσο οι σκύλοι όσο και οι άνθρωποι εγκατέλειψαν αμέσως την ανεμοδαρμένη πλατεία. Και όπως συμβαίνει πάντα στους συναυλιακούς χώρους, υπήρχαν σημάδια που μαρτυρούσαν την παρουσία του φιλόμουσου κοινού: μια μικρή λιμνούλα είχε δημιουργηθεί από έναν από τους παρευρισκόμενους, μάλλον σκύλο. Την περιτριγύριζαν υγρά αποτυπώματα από πατουσάκια. Επίσης, πεταμένα σκυλομπισκότα στον χώρο απέδειξαν ότι κάποιοι από τους ακροατές ήταν πολύ ενθουσιασμένοι για να σκεφτούν το φαγητό.
σχόλια