Την εκπομπή στο ραδιόφωνο την ξεκίνησα εντελώς τυχαία. Έτρεχα να κρυφτώ από τον πρώην της Στέλλας και μπήκα στην πρώτη αίθουσα που βρήκα μπροστά μου. Κατέληξα σε στούντιο να παίρνω συνέντευξη από βιρτουόζο της τρομπέτας. Με τον καιρό απέκτησα εμπειρία. Έμαθα να χειρίζομαι καλύτερα τους πρώην μέχρις σημείου να κλαίμε παρέα για τις ωραίες στιγμές που δε θα ξανάρθουν πια. Η πορεία μου στο ραδιόφωνο συνέβαλε οπωσδήποτε στο επικοινωνιακό μου ταλέντο. Στις “Μεταμελωνύχτιες περιπλανήσεις», όπως ονομάζεται η εκπομπή μου (η μοναδική μεταμεσονύχτια εκπομπή που τελειώνει στις 11), ανοίγω γραμμές στους ίδιους τους ακροατές. Καταφέρνω και προσελκύω ποικίλο κόσμο που το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι τα συναισθήματα που θολώνει το παχύ βελούδο της νύχτας.
Το φόρτε της εκπομπής είναι οι υψηλού επιπέδου συζητήσεις. Θυμόσοφοι της πόλης τηλεφωνούν για να αναπτύξουν τις απόψεις τους περί αρετής, γνώσης και ομορφιάς. Ειδικά με τους ματαιόδοξους αντιμετωπίζω μεγάλες δυσκολίες ως προς το χειρισμό τους. Όσες φορές προσπάθησα να είμαι ευγενικός μαζί τους, βρέθηκα εκτεθειμένος. Την τελευταία φορά που με πήρε τηλέφωνο ένας τέτοιος μιλούσε για τον εαυτό του πάνω από μία ώρα και στο τέλος έκανε και αποφώνηση στην εκπομπή. Οι ακαδημαϊκοί πάλι είναι πιο απρόβλεπτοι. Τις προάλλες ένας νευρικός θετικιστής χάλασε τον κόσμο κατηγορώντας τους υπαρξιστές, επειδή τάχα μου η ύπαρξη προηγείται της ουσίας – κι όλο αυτό γιατί στην ταβέρνα τού χρέωσαν δυο παϊδάκια παραπάνω. Εκείνος πάντως που μου κάνει συνήθως σεφτέ είναι ένας ερωτευμένος. Ο συγκεκριμένος κύριος είναι πεπεισμένος πως το φως του φεγγαριού πέφτει πάνω στο σπίτι της αγαπημένης του. Εκείνη δεν πείθεται και κλείνει τα στόρια για να μην μπαίνουν κουνούπια. Πολλές φορές ξεχνιέμαι και τραβάω την εκπομπή έως αργά τα μεσάνυχτα, αλλά τότε έχω να αντιμετωπίσω την γκρίνια της Στέλλας. Μου παραπονιέται πως την αφήνω μόνη τα βράδια και για αντίποινα μού κλειδώνει το ψυγείο. Εγώ πάλι της εξηγώ ότι δεν μπορώ να βρω άλλη ώρα διαθέσιμη για την εκπομπή. Τα απογεύματά μου είναι κατειλημμένα, επειδή εργάζομαι σε ένα σχολείο για ενήλικες.
Στο σχολείο αυτό δίνεται σε ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας μια δεύτερη ευκαιρία να ολοκληρώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Το πιο ενδιαφέρον και συνάμα δύσκολο εκεί μέσα είναι η συνύπαρξη διαφορετικών γενεών. Συνήθως οι μικροί πειράζουν τους μεγαλύτερους πετώντας τους χαρτάκια, τσιμπώντας τους τους πισινούς ή κολλώντας μαστίχες κάτω από το θρανία τους. Ο κίνδυνος για τυχόν αντίποινα είναι μεγάλος, γι' αυτό και αναγκαζόμαστε να βάζουμε διπλές εφημερίες στο προαύλιο.Στο δικό μου τμήμα, το Β2, ο πιο ζευζέκης είναι ο Βαγγέλης, πρώην οικοδόμος, που δεν περνάει μέρα χωρίς να πειράξει τους συμμαθητές του. Ειδικά τον κυρ Θανάση, συνταξιούχο αυτοκινητιστή, δεν τον αφήνει σε ησυχία. Τον γάνιασε σε τέτοιο σημείο που τον ανάγκασε να έρθει στο γραφείο του διευθυντή και να καταγγείλει το Βαγγέλη για μπόουλινγκ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.Ο διευθυντής έστειλε επιστολές στις συζύγους τους και το θέμα λύθηκε αμέσως. Ο κυρ Θανάσης μάλιστα επέδειξε τόσο αξιοπρεπή στάση που καλεσε το Βαγγέλη σπίτι του οικογενειακώς και στο διαγώνισμα τριμήνου τον άφησε να αντιγράψει λάθος ασκήσεις.
Το επίπεδο της δικής μου τάξης είναι γενικά καλό. Συχνά ξεφεύγουμε από τη ροή της ύλης του μαθήματος και ανοίγουμε ευρύτερα θέματα, από την κρίση και την ανεργία μέχρι το μπαλαμούτι στα ζάρια. Μια παρασκευιάτικη βραδιά κάλεσα όλους τους μαθητές μου στο ραδιοφωνικό σταθμό για να παρουσιάσουν τις εμπειρίες τους από την ενήλικη επιστροφή τους στο σχολείο. Τους υποδέχτηκα στο στούντιο, στρογγυλοκάθισαν γύρω από το μεγάλο τραπέζι και φόρεσαν τα ακουστικά τους ανυπομονώντας για την πρώτη τους συμμετοχή στα ερτζιανά της πόλης. Το μόνο που τους στράβωσε ήταν η μουσική έναρξης της εκπομπής και μάλιστα ο κυρ Θανάσης έβγαλε από την τσάντα τα εργαλεία του. Του εξήγησα ότι δε χάλασαν τα ακουστικά του και ότι αυτό που ακουγόταν ήταν τζαζ. Μόλις ο ηχολήπτης μού έκανε σήμα ότι βγαίνουμε στον αέρα και το κόκκινο φωτάκι άναψε, όλοι ξαφνικά πάγωσαν και κοίταξαντο μικρόφωνο με τρόμο. Προσπάθησα να τους δώσω θάρρος συστήνοντάς τους στον κόσμο έναν προς έναν και εξυμνώντας το ήθος και τη φιλομάθειά τους, αλλά και πάλι δεν τους έβγαινε μιλιά. Ο μόνος τρόπος ήταν να το μετατρέπαμε σε τσιμπούσι. Η Παγώνα έβγαλε στο τραπέζι τα τάπερ με τα γιαπράκια, το ριγανάτο χοιρινό και τα καραμανλίδικα λουκάνικα (σε ροδέλες με ψιλοκομμένο κρεμμύδι), ο Μένιος άνοιξε το τσίπουρο και σιγά σιγά άρχισαν να ξεθαρρεύουν, μέχρι που η γλώσσα τους πήγε ροδάνι και δεν πρόλαβα να παίξω ούτε μισό τραγούδι.
Η κουβέντα ξεκινήσε με τις ελλείψεις του σχολείου σε καθηγητές και εξοπλισμό, στη συνέχεια όμως επικεντρωθήκαμε στις εμπειρίες από την πρόσφατη επίσκεψή μας στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας. Η ξεναγός μας, αν και νεαρή, ήταν μια απίστευτα καταρτισμένη γυναίκα που γνώριζε τα πάντα για το χώρο. Απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις εκτός από εκείνη για το τηλέφωνο της. Η μεγάλη απορία των μαθητών ήταν γιατί οι αρχαίοι να θάβουν τους σχωρεμένους με τόσο πλούτο, ενώ ήξεραν ότι αργά ή γρήγορα οι επιτήδειοι θα τα ξέθαβαν κάτω από τη μύτη τους. Και στο κάτω κάτω τι να τα έκαναν τόσα τζιμπράγκαλα στον Άλλον Κόσμο; Εκείνον που ίσως δε θα έπρεπε να πάρουμε μαζί μας στην εκδρομή ήταν ο κυρ Θανάσης. Το θέαμα των τάφων τού ξύπνησε έντονες μεταφυσικές ανησυχίες. Φοβόταν μήπως του έμενε η γκαβωμάρα και μετά θάνατον, μπέρδευε τις Πύλες και κατέληγε σε τίποτα καζάνια. Το ίδιο βράδυ μάλιστα ονειρεύτηκε τον εαυτό του μακαρίτη να οδεύει με παρέα προς τις πύλες του Κάτω Κόσμου.
Ακολουθεί η ιστορία του κυρ Θανάση σε ελεύθερη απόδοση:
ΣΥΝΟΔΟΣ Λοιπόν, κάπου εδώ σ' αφήνω.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Πώς θα μ' αφήσεις! Δε θα έρθεις μαζί μου;
ΣΥΝΟΔΟΣ Δεν προλαβαίνω. Απόψε έχω να παραλάβω πολύ κόσμο.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Στάσου, κυρ Μάκη μου...
ΣΥΝΟΔΟΣ Ερμής! Πόσες φορές θα σ' το πω!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Τόση ώρα περπατάμε και δε μ' έχεις πει τίποτα για τον Κάτω Κόσμο.
ΕΡΜΗΣ Θα δεις.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Όλο θα δω και θα δω! Τι σε ζήτησα, δυο κουβέντες μονάχα, έτσι για το μουχαμπέτι! Εγώ που σ' έδωσα και μαντήλι να σκουπίσεις τη βέργα σου...
ΕΡΜΗΣ Δεν είναι βέργα! Κηρύκειο την λένε... Την βλέπεις εκεί κάτω την αποβάθρα;
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Τι είναι αυτό; Θάλασσα;
ΕΡΜΗΣ Λίμνη είναι, η Αχερουσία. Θα σταθείς δίπλα στον υπόλοιπο κόσμο και θα περιμένεις τη σειρά σου.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Δεν μπορώ να μείνω εδώ; Αν θέλεις γίνομαι βοηθός σου, να κουβαλάς εσύ τον κόσμο στη μισή διαδρομή και στην άλλη μισή...
ΕΡΜΗΣ Θα κάνεις ό,τι κάνουν και οι υπόλοιποι νεκροί!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Είναι ανάγκη να με το χτυπάς συνέχεια κατάμουτρα;
ΕΡΜΗΣ Θα συνηθίσεις. Έχεις άπειρο χρόνο μπροστά σου. Έλα, μη σκύβεις το κεφάλι...
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Κάτι λαμποκοπάει εδώ κάτω.
ΕΡΜΗΣ Μην αγγίζεις... Είπα, μην αγγίζεις!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Καλά ντε! Τι είναι;
ΕΡΜΗΣ Ξεγυμνώματα από τους ισχυρούς της γης.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Τι εννοείς; Θησαυροί;
ΕΡΜΗΣ Όχι... Παρ' το χέρι σου είπα! Αυτό το πορτοκαλί μπροστά σου είναι ματαιοδοξία...
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Α, είπα κι εγώ...
ΕΡΜΗΣ Κι εκείνο το ασημί είναι εξουσιομανία... Εκεί που πατάς έχει λίγη απληστία, πρόσεχε μη γλιστρήσεις.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Κι αυτό το κίτρινο τι είναι;
ΕΡΜΗΣ Φλούδα από μπανάνα. Τις τρώει ο Πλούτωνας, όταν του πέφτει το κάλιο. Σε αφήνω τώρα. Βγάλε τον οβολό σου και περίμενε στην ουρά.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Ποιον οβολό;
ΕΡΜΗΣ Τον οβολό που θα δώσεις στο βαρκάρη.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Γιατί, θα τον πληρώσω κι από πάνω;
ΕΡΜΗΣ Φυσικά... Δεν πιστεύω επάνω να αφήσουν έτσι το λείψανό σου δίχως ναύλα!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Οι κουνιάδοι μου δε θα μ' έχουν αφήσει ούτε σώβρακο. Άντε, πάμε πίσω...
ΕΡΜΗΣ Πού πίσω;
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Στην κυρά Τασία να πάρω παράδες.
ΕΡΜΗΣ Δεν υπάρχει επιστροφή! Ξέχνα το!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Και πού θα βρω τώρα εγώ οβολούς;
ΕΡΜΗΣ Ρώτα κανέναν στο πλήθος εκεί κάτω.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Μα τώρα κοτζάμ θάνατος, με ρεφενέ θα τη βγάλω; Έλα, κυρ Ερμή μου, ανέβασέ με απάνω, έστω για μια μέρα!
ΕΡΜΗΣ Ούτε λεπτό.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Κυρ Ερμή, πολύ με βιάζεις! Τελευταία ανάσα δε μ' άφησες να πάρω! Ήρθες και με άρπαξες αμέσως, μη χάσεις το κελεπούρι!
ΕΡΜΗΣ Μήπως να κλείναμε και ραντεβού; Για σύνελθε!...
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Αυτό λέω κι εγώ! Το σωστό δε θα ήταν να περιμένουμε λιγάκι μπας και συνέλθω; Να ανανήψω, πώς το λένε!
ΕΡΜΗΣ Από τι να ανανήψεις; Από ουρικό οξύ δεν πήγες;
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Τουλάχιστον άφησέ με εδώ, να περιμένω την παρέα μου. Ο Μίλτος με τόσο ζάχαρο απορώ πώς δε φάνηκε ακόμα.
ΕΡΜΗΣ Λοιπόν, τέρμα οι κουβέντες. Σε παραδίδω στο Χάροντα.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Επ, στάσου! Ποιον Χάροντα;
ΕΡΜΗΣ Τον βαρκάρη.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Ο Χάροντας είναι ο βαρκάρης;
ΕΡΜΗΣ Εμ ποιον περίμενες; Τον καπετάν Σκοπελίτη;
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Στάσου, να το συζητήσουμε το πράμα!
ΕΡΜΗΣ Ουφ! Μη με αναγκάσεις να σε πάω σηκωτό!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Όχι, κυρ Ερμή μου!... Άιντε καλά, μια ψυχή που είναι να βγει... τι να βγει δηλαδή που ήδη...
ΕΡΜΗΣ Τώρα μιλάς σωστά.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Ένα πράμα τελευταίο...
ΕΡΜΗΣ Τελευταίο!
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Εκεί που θα πάω...
ΕΡΜΗΣ Ναι...
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Θα βρω καμιά καλή γωνίτσα; Κάνα μέρος ξεκούραστο...
ΕΡΜΗΣ Τι εννοείς;
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Ήμουν καλό ανθρωπάκι; Θα πάρω καλό βαθμό;
ΕΡΜΗΣ Τι να σου πω; Άλλοι θα κρίνουν.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Ε πώς, κάτι θα ξέρεις κι εσύ! Κοτζάμ ψυχοπομπό σε λένε!
ΕΡΜΗΣ Εσύ γνωρίζεις πολλά! Και δε σου φαινόταν.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Εσένα όμως σε παραφαίνεται, τέτοιο παληκάρι! Έλα, δυο κουβεντούλες μονάχα, έτσι να χαρείς τα αποθαμένα σου... του λόγου μας δηλαδή...
ΕΡΜΗΣ Κυρ Θανάση, με τις μαλαγανιές δε θα πετύχεις τίποτα.
ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗΣ Με αδικείς, κυρ Ερμή μου! Πώς αλλιώς να σε μιλήσω; Εσύ είσαι ο μαντατοφόρος των θεών, ο προστάτης του εμπορίου, των γραμμάτων, των κλεφ... των τεχνασμάτων.
ΕΡΜΗΣ Και μόνο γι' αυτά που ξέρεις... και μπράβο στους δασκάλους σου δηλαδή! Λοιπόν, θα κάνω μια εξαίρεση για σένα. Η Περσεφόνη εκεί κάτω λέει τα καλύτερα για πάρτη σου, ότι είσαι μεγάλος τσίφτης, γι' αυτό και σου ετοιμάζει ένα μέρος μέγκλα, με όλα τα κομφόρ...
Κάπου το παράκανε ο κυρ Θανάσης με τις σάλτσες του και φοβηθήκαμε τυχόν ξεφωνητά από τους ακροατές του σταθμού. Εκείνος απτόητος συνέχισε την αφήγησή του και, λίγο πριν τυφλώσει τον Πολύφημο, τον διέκοψε τηλεφώνημα από ακροάτρια που νόμιζε ότι την απατούσε ο φίλος της. Ενδείξεις δεν είχε, της έφτανε ότι εκείνος ήταν Σκορπιός στο ζώδιο κι έβαλε ντετέκτιβ να τον παρακολουθεί, ο ντετέκτιβ την ερωτεύτηκε γιατί είχαν τον ίδιο ωροσκόπο, της ζήτησε το χέρι, τα πεθερικά απαίτησαν από εκείνον να τους γράψει τα μισά του κτήματα γιατί ήταν εγώκεροι και τελικά το ζευγάρι παντρεύτηκε λίγο αργότερα, όταν ο Ερμής ήταν ανάδρομος και πέταξε τον κυρ Θανάση από τη βάρκα, γιατί τσίμπησε τον πισινό της Περσεφόνης.
σχόλια