Η είδηση για τον ξαφνικό θάνατο της δημοσιογράφου Έφης Μεταλληνού έσκασε σαν βόμβα. Δεν πάνε άλλωστε τρεις εβδομάδες που η ταλαιπωρημένη καρδιά του πρόδωσε τον Τάσο, τον αγαπημένο της σύζυγο και έναν από τους κορυφαίους ηχολήπτες της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Μη βιαστούν να πουν κάποιοι πως η Έφη ''έφυγε'' από τη θλίψη της για το μαύρο στην ΕΡΤ, το δεύτερο σπίτι της. Το μαύρο τό'χε νιώσει στην ψυχή της με την αναχώρηση του Τάσου. Στην περίπτωση τους ίσχυε αυτό που λέγεται πως αρκετά ζευγάρια έπειτα από χρόνια συμβίωσης αρχίζουν και μοιάζουν μορφολογικά μεταξύ τους. Και μιλάμε για ένα ζευγάρι ώριμων ανθρώπων που ήταν μαζί από τα πολύ νεανικά τους χρόνια. Ερωτευμένοι μέχρι το τέλος.
Μου τηλεφωνούν μουσικοί και συνθέτες σοκαρισμένοι με την είδηση. Η Λένα Πλάτωνος θυμάται πως στην εκπομπή της Έφης Μεταλληνού το 1984 παρουσίασε για πρώτη φορά στον αέρα τις ''Μάσκες Ηλίου'' με σχόλια της ανάμεσα από τα κομμάτια. Ο Βασίλης Γισδάκης ακόμη δεν ξεχνάει πως η Έφη με τον Τάσο τον ανακάλυψαν το 1989 να τραγουδάει στην Κέρκυρα και τον πήγαν στον Μάνο Χατζιδάκι να τον ακούσει.
Σημειολογικά, πάντως, οι τόσο κοντινοί με το κλείσιμο της ΕΡΤ, αλλά και μεταξύ τους, θάνατοι του Τάσου και της Έφης Μεταλληνού μπορεί και να δηλώνουν την επικράτηση ενός γενικευμένου μαύρου στη δημόσια ζωή αυτού του τόπου, αλλά και στην ιδιωτική ζωή του καθενός προσωπικά.
Καλό ταξίδι, Έφη Μεταλληνού!
Κάποιοι θα θυμόμαστε τη φωνή σου, τις μουσικές σου και τους εξαιρετικούς καλεσμένους των εκπομπών σου στο Δεύτερο Πρόγραμμα επί σειρά ετών.
Είμαι σίγουρος σχεδόν πως λίγο πριν φύγεις θα σιγοτραγούδησες τους στίχους του Γιώργου Σαραντάρη: Ποιος ειν' τρελός από έρωτα/ ας κάνει λάκκους την αυγή...
Μία μελαγχολική σύνθεση του Steve Kuhn, έτσι, για το ξόδι.
