Η ταινία της Lisa Immordino Vreeland Peggy Guggenheim: Art Addict, είναι το τολμηρό πορταίτο μιας προστάτιδας των τεχνών που μεταμόρφωσε μία αξιοπρεπέστατη περιουσία σε μία από τις σημαντικότερες συλλογές της μοντέρνας τέχνης. Εδώ η Immordino Vreeland μιλάει ανοιχτά για το πώς σκιαγραφεί χαρακτήρες που εφευρίσκουν τον εαυτό τους και πώς μία αυτοδίδακτη έκανε γνωστή τη μοντέρνα τέχνη στο ευρύτερο κοινό.
—Η Peggy Guggenheim δεν είχε καμία επίσημη εκπαίδευση αλλά εξελίχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης . Πως πιστεύεται ότι το πέτυχε αυτό;
Lisa Immordino Vreeland: Όταν η Peggy Guggenheim μπήκε στο χώρο της τέχνης την εποχή που διαμορφωνόταν το κίνημα της σύγχρονης τέχνης τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά απ' ότι είναι σήμερα. Η ομάδα των καλλιτεχνών με την οποία συσχετιζόταν (Alexander Calder, Mark Rothko, Vasily Kandinsky, Piet Mondrian) ήταν άγνωστοι και δεν είχε εκτιμηθεί η αξία τους. Πίστεψε σ' αυτούς και είχε τη δυνατότητα να τους υποστηρίξει από πολύ νωρίς, σε μία εποχή που η χορηγία δεν υπήρχε ως έννοια. Ανάμεσα στην ομάδα των καλλιτεχνών υπήρχαν πολλοί που την συμβούλευαν και κυρίως ο Marcel Duchamp ο οποίος της δίδαξε οτιδήποτε ήξερε σχετικά με τη μοντέρνα τέχνη.
—Έχετε πει ότι συγκεκριμένοι άνθρωποι -τότε και τώρα- θα προτιμούσαν να αποσιωποιηθούν οι πληροφορίες για τη σεξουαλική ζωή της Guggenheim. Τι σας έκανε να αποφασίσετε να δώσετε πληροφορίες σχετικά μ' αυτό το θέμα;
LiV: Η αυτοβιογραφία της Peggy Guggenheim Out of This Century δημοσιεύθηκε το 1946 και ήταν ένα βιβλίο που μιλούσε για όλα τα σχετικά με τη ζωή της· τις τραγωδίες, τις μεγάλες αγάπες, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη από την πλευρά μας αν δεν είχαμε συμπεριλάβει αυτό το υλικό. Χρειάστηκε μεγάλο κουράγιο από τη πλευρά της να μιλήσει για τις ερωτικές ιστορίες της καθώς ήταν κάτι που δεν το είχε κάνει στην εποχή της.
—Έχετε κάνει μια ταινία για την γιαγιά του συζύγου σας Diana Vreeland, και ο Cecil Beaton είναι το επόμενο θέμα σας. Τι μπορούμε να περιμένουμε;
LiV: Ο Cecil Beaton είναι άλλος ένας χαρακτήρας που ολοκληρωτικά επανεφήυρε ττον εαυτό του και αυτό είναι που τελικά με ενδιαφέρει στην ιστορία. Η δημιουργικότητα θα είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας καθώς ο Cecil ήταν ένας καλλιτέχνης που πειραματίστηκε σε πολλούς τομείς και το ερώτημα παραμένει αναπάντητο είναι αν ο ίδιος έβλεπε τον εαυτό του ως ένα προιόν αυτής της μεταμόρφωσης.
