Πόσες φορές ευχαριστησες το _ (συμπλήρωσε με ο,τι θέλεις εσύ, θεός ανώτερες δυνάμεις, σύμπαν, βούδα κλπ) που έχεις τη δυνατοτητά να καταπίνεις να ανοιγοκλείνουν τα μάτια σου, να χαμογελάς και να αναπνέεις; Λογικό να μην το έχεις σκεφτεί ποτέ, ειδικά αν αποια απο τις παραπάνω λειτουργίες σου δεν κινδύνευσε να χαθεί.
Παρόλα αυτά όλοι μας εχουμε πολλάκις δει τα γνωστά βίντεο με το παιδί που δεν μπορεί να περπατήσει αλλά είναι οι ευτυχισμένο από το παιδί που απλά δεν έχει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι (που κάθε φορά που πέφτω πάνω τους δεν μπορώ παρά να πατησω το κουμπί της ανγαπαραγωγης-ειμαιεθισμη σε δραματικές ιστορίες κοινωνικού περιεχομενου- ). Αυτά τα βίντεο λοιπόν, τελειώνουν με τη φράση κλισέ "απόλαυσε την κάθε στιγμή σαν να είναι ή τελευταία", "εκτίμησε τη ζωή" κλπ.
Ισως μας συγκινήσουν, αλλά δυστυχώς δε μας επηρεάζουν βαθιά. Δεν είναι ικανα να αλλάξουν την καθημερινότητα με, εκτός αν αυτή ανατραπεί λόγω κάποιας παρόμοιας κατάστασης. Αλλά και πάλι, δεν είναι βέβαιο ότι θα μας ταρακούνησει αρκετά ώστε να μην ασχολούμαστε με μικροπράγματα.
Δυστυχώς τα βίντεο αυτά λειτουργούν σαν τη δίαιτα. Οσο και να σου λέει ή διαιτολόγος ή οι δικοί σου άνθρωποι να χάσεις κιλά, αν εσύ ο ίδιος δεν το πάρεις απόφαση, δεν πρόκειται να αλλάξεις ριζικά τη διατροφή και τον τρόπο ζωής σου. Ενδεχεται να αλλάξει, αλλά πόσο θα κρατήσει; Μετά θα αρχίσεις ξανά τα πιτογυρα και τις κρέπες. Νομίζω τον πιάσατε τον παραλληλισμο.
Ξέρω οτι ούτε με αυτό το κείμενο θα καταφέρω να σας κάνω να αλλάξετε τρόπο σκέψης. Ξέρω ότι δεν είναι δυνατόν να σταματήσετε να αγχωνεστε για προβλήματα και τα οποία φαντάζουν τεράστια και είναι απόλυτα κατανοητό. Και ποια είμαι εγώ αυτή που θα σας δείξω το σωστό δρόμο προς την εσωτερική γαλήνη και ευτυχία, εγώ που ανέκαθεν έδινα βαρος σε ασήμαντα, κοντά στο μεγαλείο της υγείας θέματα και τώρα παλευω με τον εαυτό μου να μην ξαναπεσω σε αυτή την παγίδα.
Βλέπετε, τόσα χρονια κανένα βίντεο με ηχηρά κοινωνικό μήνυμα δεν με έκανε να εκτίμησω ουσιαστικά τη βαθύτερη αξία της ζωής.
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που ξυπνάνε το πρωί μονάχα γα να παλέψουν για κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν πως τους δινόταν από πάντα.
Από την αρθρογράφο Οπλοποιού Μαρία
σχόλια