*Στις 6 Φεβρουαρίου του 1982,με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας, Λευτέρη Βερυβάκη,καταργείται η σχολική ποδιά απ' όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Μόνο με δάκρυα επιστρέφω στη σχολική χρονιά 1981-1982. Το εκτυφλωτικό μπλε της συσκότισης παύει να φωτίζει υποβλητικά διαδρόμους και αίθουσες. Ζοφεροί λυκειάρχες και βαλσαμωμένοι επιθεωρητές χάνουν τις κυανές αποχρώσεις των έσχατων ηδονών τους. Κι εγώ καταδικάζομαι να διασχίσω Γυμνάσιο και Λύκειο χωρίς άσπρο γιακαδάκι και ποδιά Τσεκλένη.
Δε μπορώ πια να επιτίθεμαι στην ψυχική γαλήνη των διδασκόντων με την αμεριμνησία της πιέτας μου.
...και στης Μαρίτσας την ποδιά σφάζονται παληκάρια
-πάνε αυτά με την ποδιά Μαρίτσα,τέλος.
Τέλος τα ραντεβού με το ατού της σχισμένης τσέπης.
Τέλος οι αντανακλάσεις του λευκού triumph νούμερο 0 μέσα απ' το μισάνοιχτο κουμπί μιας μπλε Λάουρα.
Tέλος το ιντερνάσιοναλ μπλου.
Καμμιά τρυφερή παγίδα,κανένα εφηβικό τρυκ,κανένας μυστικός κήπος.
Κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα.
Καθαρός σοσιαλισμός.
(Πόνεσε αυτός ο σοσιαλισμός ,πολύ πιο πολύ από τον άλλο πόνεσε κύριε Βερυβάκη μου.)
σχόλια