Man_On_Earth*

Τα καλύτερα παιδιά κουράστηκαν,
αλλά δε γύρισαν σπίτι.

Γιατί δεν υπήρχε πια σπίτι.

Κωνσταντίνος Τζούμας

Πανωλεθρίαμβος

Στην πόλη είμαστε όλοι ορφανοί. Καθώς βαδίζουμε στους δρόμους της συναντούμε μπροστά μας ανθρώπους, σκληρούς δίσκους μιας αφήγησης εν προόδω που μοιάζουν να επιδίδονται σε ασκήσεις επί χάρτου. Ότι περιγράφει η μορφή τους είναι μια συνεχής πάλη.

Πάλη με τις ίδιες τους τις ελλείψεις, τα κενά και τα χασματά τους καθώς η πόλη τους υποδεικνύει πως οι φαινομενικές τους αντιφάσεις είναι μέρος του παντοδύναμου (και παμφάγου) σκηνικού της. 

Ο φωτογράφος Rupert Vandervell έχω την αίσθηση πως κάτι από αυτή την αστική αγωνία αιχμαλώτισε στο πρότζεκτ του με τον τίτλο Man on Earth. Φιγούρες τοποθετημένες μέσα σε αυστηρά γεωμετρημένα αστικά κάδρα, έντονη δραματικότητα με την εξαιρετική χρήση του ασπρόμαυρου, εκφραστική λίτοτητα  αλλά και μια μόνιμη πολιορκία.

Η πολιορκία της ανέφικτης εγγύτητας μέσα στην μήτρα του συλλογικού.