ΚΙΝΗΣΗ

Η ψυχαγωγία του κλάμπινγκ

Η ψυχαγωγία του κλάμπινγκ Facebook Twitter
5

Έχεις φορέσει τα καλά σου, το λίγο στενό παντελόνι που σε κόβει στον καβάλο αλλά σου αναδεικνύει την περιοχή, το λευκό πουκάμισο με την τέλεια τσάκιση, το ζωνάρι με την υπερβολική αγκράφα και τα γυαλιστερά παπούτσια που είχες αγοράσει για το γάμο της ξαδερφής σου, αλλά τα παράτησες στην παπουτσοθήκη επειδή σε έκοβαν στη φτέρνα.

Νιώθεις λίγο άβολα και αμήχανα έτσι όπως είσαι στημένος, όπως τότε που σε ετοίμασε η μαμά σου για να πεις ποίημα στην εθνική γιορτή του σχολείου σου.

Όμως, δεν αφήνεις αρνητικά συναισθήματα να σε αποπροσανατολίζουν, επαναφέρεις τον εαυτό σου στο τώρα, κοιτάζεσαι μια γρήγορη στο τζάμι του αυτοκινήτου για να ισιώσεις το τσουλούφι που πετάει και κατευθύνεσαι αποφασιστικά προς την πόρτα του κλαμπ.

Βγάζεις επιφυλακτικά το δεκάευρω, παίρνεις το κουπονάκι σου και μπαίνεις μέσα.

Καπνούρα, μουσική που σου γρατζουνάει τα τύμπανα, ασφυκτική ατμόσφαιρα και μια μάζα ανθρώπων που σου κόβει το δρόμο, σε ξυπνάει από τον λήθαργο της καθημερινότητας.

Πριν προλάβεις να εγκλιματιστείς.

Σκανάρεις γρήγορα το χώρο για κάποιο μικρό άνοιγμα και αφού το βρεις δίπλα στις τουαλέτες, βαδίζεις γρήγορα προς τα εκεί κοιτάζοντας και παράλληλα αριστερά και δεξιά, για κάτι καλύτερο.

Μόλις καταφθάσεις, αφήνεις το φίλο σου να σου κρατάει ελεύθερη τη νοητή θέση στην περιοχή και φεύγεις προς το μπαρ για να εξαργυρώσεις τα κουπόνια.

Εκεί, αφού υπομείνεις για λίγο την καθυστέρηση από δεκάδες παραγγελίες που εξαπολύονται προς το πολιορκημένο προσωπικό, παραγγέλνεις αγχωμένα δυο ουίσκια για να έχεις κάτι να κρατάς όσο διασκεδάζεις.

Αφού καταφέρεις να περάσεις μέσα από το πλήθος ζητώντας συγγνώμη ανοίγοντας δρόμο με τα χέρια, επιστρέφεις στο φίλο σου.

Του δίνεις το ποτήρι, διορθώνεις τη γλώσσα του σώματός του σε κάτι πιο ανάλαφρο και δεκτικό και πίνεις μια γουλιά κοιτώντας τους γύρω με το βλέμμα του James Dean.

Δεν ξέρω ποια χαρακτηριστικά του κλάμπινγκ συνιστούν διασκέδαση, θα είχε όμως ενδιαφέρον να δούμε τι αποτέλεσμα θα είχε στον κλάδο αυτό, η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ.

Η αρχική ταλαιπωρία τελείωσε και τώρα ήρθε η ώρα να απολαύσεις το κλάμπινγκ σου.

Αμ δε, την αρχή την κάνουν δύο φίλες οι οποίες μέσα στη μέθη τους σε σπρώχνουν άγαρμπα, ενώ προσπαθούν να φτάσουν στις τουαλέτες.

Σε λούζει το μισό ουίσκι και πριν καλά-καλά προλάβεις να δεις αν το υπόλοιπο φτάνει για όλη τη βραδιά, άλλο ένα ζευγάρι προσπαθεί να σε παραμερίσει για να περάσει.

Αμέσως μετά, ακόμα ένας σερβιτόρος που κρατάει ένα καφάσι γεμάτο ποτηράκια σε αναγκάζει να σκύψεις για να μη σου πάρει το κεφάλι.

Δυστυχώς, η μοίρα θα συνεχίζει να σου στέλνει ορδές ατσούμπαλων θαμώνων και σερβιτόρων, οπότε κι εσύ συμβιβαστικά προσαρμόζεις το χορευτικό σου οίστρο ανάλογα με τα εμπόδια που προκύπτουν.

Στα διαλείμματα, δικαιολογώντας κάπως την παρουσία σου στο χώρο, πίνεις μικρές γουλιές από το ποτήρι σου, διατηρώντας πάση θυσία την ευδιάθετη φάτσα σου, ενώ αποκρύπτεις με πείσμα την αηδία που σου φέρνει η απαίσια γεύση του καθαρού οινοπνεύματος.

Παράλληλα, για να μετριάσεις κάπως την αμηχανία της όλης παράφωνης κατάστασης, διατηρείς μια στοιχειώδη επικοινωνία με το φίλο σου, αναφέροντας συνήθως άσχετα με το χώρο και την κατάσταση θέματα.

– Ρε γαμώτο, το χαλάκι στο αυτοκίνητο έχει γεμίσει λάσπες από χθες.

- Δεν είναι τίποτα, βγάλτο και χτύπα το σε μια κολόνα μέχρι να καθαρίσει.

– Όντως, αυτό θα κάνω.

Ο άλλος ως πιο άπειρος και πιο αμήχανος, προσπαθεί απελπισμένα να συνεχίσει τη συζήτηση.

– Ναι, τα χαλάκια καθαρίζονται πολύ εύκολα.

- Ναι, δεν το είχα σκεφτεί αυτό.

- Κοίτα, αν θες να κάνεις καλή δουλειά πάντως, πρέπει να βάλεις σαπουνάδα.

Κοκ.

Όλα αυτά, ενώ κουνάς το κεφάλι σου στο ρυθμό του ντάπα-ντούπα.

Γιατί ο χορός τύπου Μάικλ Τζάκσον και κάθε έντονη χορευτική έκφραση απαγορεύεται στους άγραφους κανόνες του κλάμπινγκ, εκτός αν θες να σε περάσουν για κάνα τελειωμένο πρωτοετή φοιτητή και βγουν τα smartphones για να σε τραβήξουν βίντεο.

Οι έμπειρος θαμώνας απλά λικνίζεται ή κουνάει το κεφάλι του, σε ένδειξη τελείας εναρμόνισης με το ρυθμό της διασκέδασης.

Δεν ξέρω ποια χαρακτηριστικά του κλάμπινγκ συνιστούν διασκέδαση, θα είχε όμως ενδιαφέρον να δούμε τι αποτέλεσμα θα είχε στον κλάδο αυτό, η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ.

Διότι, ας μη γελιόμαστε, ακόμα και σε μια τουαλέτα 2Χ2 εάν κλειδαμπαρώσεις ένα μεθυσμένο, είναι σίγουρο πως θα μετά από λίγο θα τον ακούσεις να χαχανίζει από ευχαρίστηση.

Το να καταφέρεις να παστώσεις τόσα άτομα σε μια αίθουσα με τη θέλησή τους, για τόσες ώρες, θα ήταν αδύνατον χωρίς το αλκοόλ· και αυτό εάν το δει κανείς ψυχρά, είναι πραγματικά εντυπωσιακό επίτευγμα.

Εάν μάλιστα τους εμποδίσεις και την ενστικτώδη τάση για συζήτηση, με ένα ιδιοφυές τέχνασμα όπως αυτό της πολύ δυνατής μουσικής (το οποίο και σε οδηγεί στο αλκοόλ όπως φαίνεται από τις έρευνες) κι αν προσθέσεις και μερικά εκτυφλωτικά φώτα, τότε πετυχαίνεις τις ιδανικές συνθήκες για το πείραμα στο οποίο ένα υπερδιεγερμένο ποντίκι χάνοντας τις συμβατικές του προσλαμβάνουσες, αναγκάζεται να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, το οποίο αργότερα είτε θα θαυμάζει, είτε θα μισεί.

5

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

5 σχόλια
Εχεις φορεσει τα καλα σου.. Το λιγο πιο στενο και αποκαλυπτικο φορεμα σου για να τονιζονται ολα τα σημεια του σωματος σου χωρις να αφηνεις το παραμικρο στην φαντασια.Εχεις βαφτει, εχεις φτιαξει τα μαλλια σου για να φαινεσαι πιο ομορφη.Εχεις αλλαξει το βλεμμα σου, το υφος σου καθως τα προβαρεις στον καθρεπτη μαζι με τις εξυπνες και μοιραιες ατακες που θα πεις σε οποιον ερθει να ταισει τη ματαιοδοξια σου. Δε νοιωθεις καθολου αβολα, απεναντιας νοιωθεις η πιο ωραια ολου του milky way, ετοιμη να κοιταξεις απο πανω μεχρι κατω το προσωπικο και τους πελατες του μαγαζιου επικριτικα, μεχρι να διαπιστωσεις απο που πηραν τα ρουχα τους, πως καθονται αυτα στο σωμα τους επιβεβαιωνοντας ταυτοχρονα σιωπηλα ποσο πιο ωραια εισαι εσυ απο ολους τους προαναφερθεντες και τις φιλες σου φυσικα (τις οποιες εχεις σκαναρει απο το σπιτι, οπου με τις συμβουλες σου εχεις βεβαιωσει οτι δεν θα ειναι "καλυτερες¨ απο εσενα). Μπαινεις μεσα, χωρις να πληρωσεις φυσικα εισοδο διοτι εισαι πασιγνωστη σε ολους, με υφος χιλιων καρδιναλιων ενω παιζει ενα τραγουδι που οι στιχοι του σε ελευθερη μεταφραση ειναι : κουνα τον κωλο σου, δωσ'το μου... και τα σχετικα. Εννοειται οτι καθεσαι στο πιο κεντρικο σημειο του μαγαζιου οπου ολοι μπορουν να σε "θαυμασουν" και απο το οποιο μπορεις να κανεις τα γλυκα ματια στον εκαστοτε μπαρμαν, μηπως σε κερασει κανενα σφηνακι. Κοιτας ολους τους αντρες σαν πιθανο κερασμα και ολες τις γυναικες σαν θανασιμο εχθρο. Παιρνεις ενα ποτο και περιμενεις τα υπολοιπα να σου τα κερασει μια γνωστη αντροπαρεα (την οποια εχεις γνωρισει καιρο τωρα και σε κερναει) μονο και μονο για να μεθυσεις και να "ριξεις¨ ολα αυτα που επονται στο αλκοολ. Την επομενη μερα, ξυπνας με την μασκαρα λιωμενη στα ματια σου, με ενα κεφαλι καζανι και με τον ¨φιλο¨ σου απο τη γνωστη αντροπαρεα, που δεν γουσταρεις, αλλα τον πηδας γιατι θελεις να διατηρειται το μεταξυ σας "παρε δωσε¨. Στελνεις μηνυμα για να καλημερισεις τον καημενο που πρηζεις 24 ωρες το 24ωρο αλλα δεν εχετε σχεση παρολο το γεγονος που ο ιδιος ειναι καλο παιδι και ενδιαφερετε για εσενα. Σε λιγο καιρο, ενω συνεχιζεις την ζωη σου ετσι, ενω εχεις απογοητευσει το καλο παιδι με τις συμπεριφορες σου, γνωριζεις εναν "μαλακα" που σου φερεται στην αρχικως ενταξει αλλα στη συνεχεια ολο και χειροτερευουν τα πραγματα και αναρωτιεσαι (μαζι με τις φιλες σου παντα) αν σου(/σας) αξιζει κατι τετοιο... Ξερεις ποια ειναι η αληθεια? Ειναι οτι κολωνεις να εισαι ο εαυτος σου, γιατι βαθια μεσα σου δεν σου αρεσει.Δεν αφηνεσαι, δεν ζεις για εσενα.Ζεις για ολους του υπολοιπους και για το τι θα πουν για εσενα.Για την εικονα και την επιφανεια.Βγαινεις εξω για να σε δουν και οχι για να δεις εσυ, το οτιδηποτε που μπορει να σε εξελιξει και να σε κανει να μαθεις πραγματα.Βγαινεις για να προσποιηθεις, δεν εισαι αληθινη γιατι δεν εχεις να παρουσιασεις κατι αλλο εκτος απο τον φτιαχτο εαυτο σου. Δεν μας φταιει το ειδος της διασκεδασης, μας φταινε οι ανθρωποι.
Είσαι αρνητικά προκατειλημμένος και το απορρίπτεις για όλους τους λάθος λόγους.Το ότι πας και κάθεσαι δίπλα στις τουαλέτες είναι δικό σου πρόβλημα. Μπορείς να πας νωρίτερα και να βρεις καλύτερη θέση ή απλά να πας σε άλλο club. Και αντικειμενικά τώρα, στα περισσότερα clubs οι τουαλέτες είναι σε σημεία που έτσι και αλλιώς δεν μπορείς να κάτσεις δίπλα τους.Το ότι παίρνεις ουίσκι ενώ δε σου αρέσει, απλά για να κρατάς κάτι όσο διασκεδάζεις είναι δικό σου πρόβλημα. Και γιατί δεν παίρνεις κάτι που να σου αρέσει; Γιατί συγκεκριμένα ουίσκι; Δε θα σε παρεξηγήσει ο φίλος σου αν πάρεις κάτι ελαφρύτερο ή μη αλκοολούχο. Υπάρχουν και άλλα αντρικά ποτά. Το ότι δε χορεύεις όπως γουστάρεις για να μη σε περάσουν για κάνα τελειωμένο πρωτοετή είναι δικό σου πρόβλημα. Μεταξύ μας, όσο εκκεντρικά και αν χορεύεις κανείς δε θα ασχοληθεί μαζί σου για περισσότερο από 5΄΄.Ο μόνος άγραφος κανόνας του club (αν υποθέσουμε ότι έχει) είναι το στρίμωγμα. Δεν είναι ούτε ο τρόπος που χορεύεις ούτε το βλέμμα του James Dean. Η αυτοπεποίθηση ανεβαίνει και κατεβαίνει. Είναι απόλυτα φυσιολογικό. Όταν όμως, πας κάπου για να διασκεδάσεις και δίνεις τόση σημασία στο πως σε βλέπουν οι άλλοι δε θα περάσεις ποτέ καλά, όπου και αν είσαι.
Σωστή περιγραφή τα club πραγματικά είναι σάπια με ποτά μπόμπες σε 10πλάσια τιμή απ την κανονική, δεύτερο σπίτι για κομπλεξικούς επιδειξιομανεις κλαρινογραμπρους και για ντίβες, και μουσική οτινανε. Θα ήθελα να δω σαν κοινωνικό πείραμα ένα club χωρίς αλκοόλ γιατί η απαγόρευση θα ήταν μεγάλη αποτυχία (το απαγορευμένο είναι πιο ελκυστικό άρα περισσότερος κόσμος στα club που παρανομούν) και πόση ώρα θα άντεχαν οι θαμώνες πριν φύγουν.