Ο Robert Sherer ζωγραφίζει από τη δεκαετία του ’80 «πίνακες που εξερευνούν την σεξουαλική ταυτότητα», χρησιμοποιώντας εντελώς απροσδόκητα υλικά (όπως αίμα μολυσμένο με τον ιό του Aids και καμένο ξύλο). Βασισμένος στις αναμνήσεις της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, φτιάχνει εικόνες με καουμπόηδες και ινδιάνους, πειρατές και πρόσκοπους που έχουν πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία και θυμίζουν τα φυλλάδια με τις οδηγίες που μοίραζαν σε κατασκηνώσεις ή εγχειρίδια προσκόπων. «Όταν άρχισα να πρωτοφτιάχνω τη σειρά των έργων American Pyrography», λέει στο Hello Mr. (ένα καινούργιο πολύ ενδιαφέρον περιοδικό «για άντρες που βγαίνουν με άντρες») «ενδιαφερόμουν πρωταρχικά για την κιτς νοσταλγία. Όσο περνούσε ο καιρός, άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι μπορούσα να εξερευνήσω μία μεγάλη ποικιλία από σοβαρά θέματα και παθιάστηκα με την ιδέα να αναστήσω στη μνήμη εκείνες τις σκηνές από τα παιδικά μου χρόνια που αποκάλυπταν την έλξη μου για το ίδιο φύλο, όπως εξελισσόταν. Ήμουν αποφασισμένος να εικονογραφήσω ζωτικής σημασίας σκηνές στις οποίες η φυσική αγάπη μεταξύ των αντρών δοκιμάζει και διαταράσσει το κοινωνικό σχήμα της αντρικής ανταγωνιστικότητας».
Στους πίνακές του η θυσία και το μαρτύριο είναι βασικό μοτίβο που επαναλαμβάνεται. «Το ενδιαφέρον μου δεν προέρχεται από θρησκευτικό υπόβαθρο», εξηγεί, «αλλά περισσότερο από την εμπειρία μου να μεγαλώνω ως ατίθασο παιδί σε μία μικρή πόλη του Νότου. Συμμορίες από μικρά καθάρματα είχαν μοιράσει τη γειτονιά μου σε επικράτειες και όπως οι περισσότεροι αρσενικοί έφηβοι κάναμε εξάσκηση σε ρόλους, μυθοποιούσαμε τον ανδρισμό και εξερευνούσαμε τα αρχέτυπα. Ήταν κυρίως απλά καλοπροαίρετη πλάκα με ένα στοιχείο κινδύνου. Αν η μία συμμορία είχε μία βάρκα κι άρχιζε να κάνει τους ναύτες, η αντίπαλη έκανε τους πειρατές. κι αν ο ‘εχθρός’ μας άρχισε να κάνει τους καουμπόηδες, εμείς γινόμασταν ινδιάνοι».
«Υπάρχει στοιχείο πατριωτισμού στα έργα σου;»
«Προσωπικά, αισθάνομαι ‘πατριώτης’ όταν βλέπω δυο άντρες να φιλιούνται σε δημόσιο χώρο ή ανθρώπους που διαμαρτύρονται, επειδή ξέρω ότι ζω σε μία κοινωνία που έχει προοδεύσει. Δημιουργώ αυτές τις ρετρο-ομοερωτικές εικόνες επειδή θέλω οι άνθρωποι να δουν ότι οι σχέσεις ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου είναι ολοκληρωμένες, υγιείς, επιβεβαιωμένες από τη ζωή, πατριωτικές και ραμμένες στον ιστορικό ιστό αυτής της χώρας. Η Αμερική είναι φτιαγμένη από μαμά, μπέισμπολ, μηλόπιτα και ομοφυλοφιλία».
Η εικονογράφηση στο περιοδικό θυμίζει τα αναγνωστικά περασμένων δεκαετιών. Μόνο που δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα κορίτσια.
σχόλια