Όταν σκοτώνονται οι celebrities

Όταν σκοτώνονται οι celebrities Facebook Twitter
3

[Από τη Λένα Φουτσιτζή]

Eίναι από τις ειδήσεις που δεν ξέρεις πού να κατατάξεις: ένας έφηβος βρέθηκε δίπλα στο φορτηγό που μετέφερε τα συντρίμμια από το ατύχημα που στοίχισε τη ζωή του διάσημου ηθοποιού Paul Walker. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε να κάνει ήταν να πηδήξει στην καρότσα και να πάρει ένα κομμάτι από τα υπολείμματα του καμένου αυτοκινήτου.

Μακάβρια περιέργεια; Η περίεργη έλξη που ασκεί ο θάνατος σε ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι άτρωτοι, όπως είναι οι έφηβοι; Ίσως αυτό, και κάτι ακόμα: ένα φευγαλέο άγγιγμα της λάμψης που εκπέμπουν οι διασημότητες. Ο δεκαοχτάχρονος Jameson Witty δεν ήθελε μόνο ένα μακάβριο αναμνηστικό, ήθελε να λουστεί με το ίδιο φως, και ήθελε να το μάθει όλος ο κόσμος. Έβαλε τις φωτογραφίες από το απόκτημά του στο Instagram.

Αυτό οδήγησε την αστυνομία στα ίχνη του και η τιμωρία –δικαιολογημένα - είναι πολύ αυστηρή: κατηγορείται για αλλοίωση αποδεικτικών στοιχείων και η εγγύηση που έχει οριστεί είναι 20.000 δολάρια.

Ο Jameson Witty δηλώνει «οπαδός» του Paul Walker. Δεν ήθελε να βεβηλώσει το γεγονός, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Αυτή είναι η σύγχρονη αντίληψη του δημοσίου θανάτου – πρέπει να γίνει κομματάκια, να μοιραστεί παντού, να φτάσει σε όλα τα μάτια.

Κάθε φορά που σκοτώνονται celebrities (και όχι απλώς "διάσημοι"), ακολουθείται η ίδια διαδικασία: ξαφνικά οι πάντες δηλώνουν ότι ήξεραν ποιος είναι ο άτυχος που πέθανε ξαφνικά. Ακολουθεί κύμα αμφιβολίας: μήπως είναι ψέμα του ίντερνετ; Παράλληλα ξεκινούν τα RIP και τα likes σε όλα τα στάτους, τα οποία πυροδοτούν αντιδράσεις χαιρέκακες με επιφανειακό μίσος που τρομάζει: δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο, εδώ τόσα παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα, καλά να πάθει, τα οποία προκαλούν άλλες αντιδράσεις κατά κύματα, μέχρι το θέμα να ξεχαστεί. Σε ένα μήνα οι περισσότεροι θα δυσκολευτούν να θυμηθούν ποιος ήταν ο Paul Walker.

Η ταινία της Σοφία Κόπολα "the bling ring" περιγράφει την αληθινή ιστορία μιας σειράς διαρρήξεων τις οποίες διέπραττε ανάμεσα στο 2008 και το 2009 μία παρέα εφήβων από προνομιούχες γειτονιές του Λος Άντζελες, εισβάλλοντας σε σπίτια διάσημων του Χόλιγουντ, προτού η αστυνομία εντοπίσει τα ίχνη τους και τους συλλάβει. Η ταινία προκαλεί αντιδράσεις απέχθειας που κρύβει μια κάποια υποκρισία. Αυτή η παρέα απλώς έκανε κάτι που πολλοί θα ήθελαν να κάνουν, αλλά μπορούν μόνο να ξεσπάσουν στα σχόλια του Facebook.

Ελλάδα
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
Έχεις κάνει την πιο εύστοχη κριτική ταινίας που παίζει να χω διαβάσει.Και δικαιώνεις την Κόπολα για πολλές περασμένες ως "πατάτες" ταινίες της, ενώ πρόκειται εν τέλει για έναν ...παράτυπο ρεαλισμό.Εύγε!
Με ενοχλει αυτο το αφοριστικο "τοσα παιδια πεθαινουν καθε μερα κτλ".Ναι πεθαινουν,ναι ειναι αδικια,ναι ειναι τεραστιας,βαρυνουσας και ισως μεγαλυτερης κοινωνικης σημασιας,ομως ο θανατος ενος διασημου,ακριβως επειδη ειναι διασημος πρεπει να υποτιμαται? κ μη μου πειτε οτι ολοι οσοι λενε αυτοι την φραση μνημονευονται τα παιδια καθε μερα.Απλα βρισκουν λογο να πεταξουν χολη.Εξαιρουνται οσοι δειχνουν εμπρακτα την αγαπη τους στους ανθρωπους που εχουν αληθινα αναγκη.
Κάθε θάνατος που για Χ Ψ λόγους παίρνει διαστάσεις και γίνεται θέμα στα κανάλια, στα blogs και γενικώς, προκαλεί σχόλια, αφιερώματα, RIP, αντιδράσεις εν γένει. Δε χρειάζεται να είναι ο άλλος διάσημος για να γίνει αυτό. Ο θάνατος "διασημοποιεί" ανθρώπους και φυσικά, αν είναι ήδη διάσημοι, γίνεται λύσσα το θέμα. Η υποκρισία δε βρίσκεται εκεί. Στην τελική, εγώ π.χ. παρακολουθούσα τον τάδε ηθοποιό, τραγουδιστή που πέθανε, λυπήθηκα και το αναρτώ. Η υποκρισία κρύβεται σε θανάτους στους οποίους κάποιοι θέλουν να αποδώσουν συβολισμούς εκεί που δεν υπάρχουν για προσωπικό, πολιτικό ή άλλο όφελος (όπως η ζαβή που έβγαλε τον εαυτό της φώτο με φόντο τον άλλο που πήγε να φουντάρει από γέφυρα). Ο νοών νοείτω από εκεί και πέρα. Μην επεκταθώ.