Αρχείο /

ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ: Οι Black Rebel Motorcycle Club στην Αθήνα

Spread your love like a fever

REVIEWS / ΘΕΜΑΤΑ 6.3.2014 | 02:41

6.3.2014 | 02:41

Κείμενο: Χρήστος Μίχος

Φωτογραφίες: Μάνος Χρυσοβέργης

Ήταν 21 Ιουνίου 2004 όταν σε εκείνο το Rockwave ήρθαμε για πρώτη και τελευταία φορά σε επαφή με ένα από τα καλύτερα και γνήσια νέα τότε rock 'r' roll σχήματα της δεκαετίας των '00. Δεν έπαιξαν πολύ αλλά ήταν αρκετό για να παραμείνει μια ανάμνηση που δεν ξεθώριασε ποτέ και που επιθυμία ήταν να ξαναβιωθεί.

Δέκα χρόνια μετά, οι BMRC, εμφανίστηκαν μπροστά στο κοινό που τους είχε δει τότε αλλά και κόσμο που αντίθετα με ότι γίνεται συνήθως ήξερε για ποιους ήρθε και γιατί.

Δεν μας προκάλεσε έκπληξη η τεράστια προσέλευση και ανταπόκριση του κοινού ,η οποία μάλιστα ανάγκασε τους διοργανωτές ν' αλλάξουν τον χώρο. Το πραγματικό ροκ κοινό της Αθήνας απαιτεί τέτοιες συναυλίες και απορώ γιατί οι διοργανωτές διστάζουν τόσα χρόνια να φέρουν ανάλογα σχήματα.

Το σχήμα των Peter Hayes, Robert Levon Been και Leah Shapiro, που παραμένει ντράμερ τους για έκτη συνεχή χρονιά, είναι από αυτά που έχουν σταθερότητα,αξιοπρέπεια,ειλικρίνεια και προσήλωση στο ροκ όνειρο τους ,παρ' όλες τις αλλαγές που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια (αλλαγές δισκογραφικών,μελών κλπ). Η εμφάνιση τους ήταν αντάξια της live φήμης τους. Έπαιξαν ακατάπαυστα,κυρίως με δύναμη και νεύρο για ένα δίωρο περίπου, εικοσιδύο τραγούδια απ' όλα τα άλμπουμ τους σχεδόν. Και είμαι σίγουρος ότι άφησαν πολλά ακόμα εκτός που θα θέλαμε ν' ακούσουμε. Κάποιες διακυμάνσεις στην εκτέλεση (λόγω κούρασης προφανώς· οι περιοδείες τους είναι ασταμάτητες) αλλά και κάποια απαραίτητα ροκ κλισέ που ενόχλησαν κάποιους είναι μάλλον μικρές λεπτομέρειες απέναντι στο ζωντανό, ορθόδοξο, δυνατό, βιωματικό ροκ του σχήματος. Έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ίδρωσαν για τη φανέλα και έδειξαν όπως και πριν δέκα χρόνια ότι το ροκ είναι η ίδια τους η ζωή. Ο ενθουσιασμός του κοινού, ειδικά στις πρώτες σειρές (όπως πάντα) δικαιολογημένος.

Όσο για τους The Noise Figures που άνοιξαν τη βραδιά,στάθηκαν στο ύψος τους με άνεση, παίζοντας ένα δυνατό σετ, παρουσιάζοντας ουσιαστικά το πρώτο τους άλμπουμ αλλά και το πρώτο e.p. τους,τιμώντας τις επιρροές τους με τον καλύτερο τρόπο.

Ήταν από τις δυνατές ροκ βραδιές που σπάνια παρατηρείται συμφωνία ποσότητας, ποιότητας και ενθουσιασμού και καλό θα ήταν να πυκνώνουν σιγά, σιγά.

Set List :

Let the Day Begin (The Call cover ( του μπαμπά του Robert))

Rival

Beat the Devil's Tattoo

Hate the Taste

Ain't No Easy Way

Berlin

Returning

American X

White Palms

I Don't Wanna Be a Soldier Mama I Don't Wanna Die (John Lennon cover)