Το "Α μπα" κάνει ένα σύντομο καλοκαιρινό διάλειμμα και επιστρέφει στις 15 Ιουνίου.
__________________
1.
Α μπα μου πάνσοφη και αγαπημένη.Μακάρι να ήσουν κολλητή μου και να με συμβούλευες συνέχεια!Η ερώτηση που έχω να σου θέσω είναι η εξής : Είμαι 33 χρονών, είμαστε 2,5 χρονια μαζί με το αγόρι μου και λέμε να αρχίσουμε τις προσπάθειες για παιδάκι.Το θεμα μου είναι ο γάμος και οτι κανένας από τους δυο μας δεν θέλει να παντρευτεί σε εκκλησία.Το πρόβλημα μου ειναι οι γονείς μου,οι οποίοι ειναι θρησκευομενοι και πηγαίνουν συχνα στην εκκλησια.Έτσι μας μεγάλωσαν και με τον αδερφό μου, που απο μικρός τους δήλωσε οτι ειναι άθεος.Εγω τα τελευταία χρόνια έχω απομακρυνθεί και πλέον συνειδητά έχω την ίδια άποψη,χωρίς όμως να το εχω πει καταμουτρα στους γονείς μου.Από την μία δεν θέλω να τους στενοχωρήσω γιατί ξέρω πως το περιμένουν πως και πως να με δουν νυφούλα στην εκκλησία,απο την άλλη δεν θέλω ολόκληρη γαιδάρα να κάνω κάτι μόνο επειδη το θέλουν οι γονείς μου.Να σημειώσω οτι και ο σύντροφος μου ειναι άθεος και μόνο για χατήρι μου θα έκανε θρησκευτικό γαμο.Έχω προσπαθήσει να τους πετάξω υπονοούμενα για την μη τέλεση τέτοιου γάμου,αλλά χωρίς επιτυχία,γιατί το θεωρούν δεδομένο οτι θα παντρευτώ σε εκκλησία,όπως έκανε όλος τους ο κύκλος.Απο την μία σκεφτομαι δεν ειναι και τόσο φοβερό να τους κάνω αυτή την μια χάρη,από την άλλη λέω γιατί να κάνω κάτι που δεν με εκφράζει.Σε παρακαλώ πες μου την αποψη σου μήπως μπορέσω και σκεφτώ πιο καθαρά.
- bride2be
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το πόσο φοβερό ή μη φοβερό είναι να τους κάνεις αυτή τη χάρη, μόνο εσύ το ξέρεις. Για κάποιον μπορεί να είναι αφόρητο, για άλλον κάπως αδιάφορο. Ευτυχώς έχεις σύντροφο με μεγάλη κατανόηση, γιατί εκεί θα μπορούσε να προκύψει το μεγάλο πρόβλημα. Τώρα που είναι μόνο στο χέρι σου, ειλικρινά, δεν είναι τόσο σπουδαίο. Πριν παντρευτείς νομίζεις ότι είναι το θέμα της δεκαετίας. Δεν έχει και τόση σημασία, αν δεν του δώσεις εσύ τόση σημασία. Μια βραδιά είναι, και οι περισσότεροι καλεσμένοι θα την ξεχάσουν πολύ σύντομα.
Ένας γάμος μπορεί να είναι γκράντε, κιτς, ή μετρημένος, είτε είναι σε εκκλησία είτε σε δημαρχείο. Όλα μπορείς να τα φέρεις στα μέτρα σου, αν θέλεις. Μπορείς να τους κάνεις τη χάρη, αν αυτοί σου κάνουν τη χάρη να μην καλέσουν και τα τρίτα ξαδέλφια, ας πούμε. Αν συμβιβαστείς, διεκδίκησε συμβιβασμό και από την άλλη πλευρά, για να μην νιώθεις ότι καταπατήθηκες. Η ώρα η καλή ?
__________________
2.
Καλησπέρα Λένα.
Κάθε χρόνο καθώς μπαίνει η άνοιξη και πλησιάζει το καλοκαίρι εγώ για πολλοστή χρονιά θα κλειστώ μέσα στο σπίτι.Θα με αποφύγουν οι παρέες μου και θα μείνω μονάχη.Η όποια σχέση είχα δημιουργήσει το προηγούμενο διάστημα θα με παρατήσει.Άσε τα κακεντρεχή σχόλια που ακούω γύρω μου για το πόσο ίδρωσα και πως είμαι έτσι,αφού το μακιγιάζ για εμένα το καλοκαίρι είναι πλήρως απαγορευτικό,όπως και το ότι είμαι υποχρεωμένη να έχω τα μαλλιά μου συνέχεια πιασμένα με ένα κλάμερ.
Ίσως να σου φαίνομαι ότι αυτό το έχω δεδομένο,όμως μπορώ άνετα να το παραδεχτώ και να σου πω πως αυτό μου συμβαίνει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.Πάντοτε ίδρωνα πολύ.Τόσο πολύ που αν χρειαστεί να βγω εκτός σπιτιού την εποχή του καλοκαιριού,πάντα θα κουβαλάω μαζί μου και μια αλλαξιά ρούχων ακόμα και εσωρούχων.Η κατάσταση μου είναι τραγική.Ιδρώνω πάρα μα πάρα πολύ εύκολα.Ακόμα και σε παραλία να πάω και να κάτσω κάτω από μια ομπρέλα και πάλι θα ιδρώσω.Ιδρώνω ακόμα και μέσα στην θάλασσα.Εδώ και τον χειμώνα ιδρώνω. Να φανταστείς πως τον χειμώνα αν είναι να επισκεφτώ τον αδελφό μου που έχει μικρά παιδιά και ανάβει τα καλοριφέρ στο φουλ,πάντα βάζω κοντομάνικο και βγαίνω συχνά στο μπαλκόνι. Έχω πάει σε γιατρούς και γιατρούς κι έχω κάνει αμέτρητες εξετάσεις να δω τι φταίει, όμως κανένας δεν μου βρίσκει κάτι,κάποιο αίτιο γι'αυτή την κατάσταση. Έπειτα αν και δεν είμαι καθόλου αγχώδης άνθρωπος,πήγα και σε ψυχολόγο μήπως και είναι τέτοιο θέμα,όμως δεν θεώρησε πως υπήρχε λόγος να συνεχίσουμε τις συνεδρίες,αφού με βρήκε μια χαρά σε όλα μου.Πήγα και σε άλλον και σε άλλον,όλοι μου απάντησαν το ίδιο στο τέλος.Σήμερα κατέληξα να ψάχνω ιντερνετικά μιαν απάντηση,όμως απάντηση δεν βρίσκω γύρω απ'το πρόβλημα και θα μου πεις,τι θέλω εδώ;Αφού δεν μου έδωσαν απάντηση οι γιατροί πως θα περιμένω από εσένα και θα έχεις χίλια δίκια,όμως ήθελα απλα να γράψω το πρόβλημα μου μήπως και υπάρχουν κι άλλα άτομα που είναι σαν εμένα.
- Ιδρωμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν αναρωτιέσαι αν υπάρχουν κι άλλα άτομα σαν κι εσένα, δεν το έχεις ψάξει καθόλου καλά στο ίντερνετ. Ειλικρινά πιστεύεις ότι είναι πιθανό να πάσχεις από κάτι που δεν έχει κανείς άλλος, σε όλο τον ανθρώπινο πληθυσμό; Θα ήσουν εξωγήινη τότε. Εδώ το έχω διαβάσει εγώ πολλές φορές στο ίντερνετ αυτό το θέμα, χωρίς να το έχω ψάξει καν. Για δες ας πούμε αυτό.
Μια από τις λύσεις που υπάρχουν είναι το μπότοξ στις μασχάλες, ακόμα και στα πέλματα. Υπάρχουν κι άλλες. Δεν ξέρω σε τι γιατρούς έχεις πάει, αλλά οι δερματολόγοι είναι αυτοί που μπορεί να ξέρουν από τέτοια.
__________________
3.
Αχ ρε α μπα, διαβάζω ξαναδιαβάζω, ερωτήσεις, απαντήσεις, σχόλια, από το σήζον 1 σε παρακολουθούμε. Όλο λέμε και ξαναλέμε " α, έκανα λάθος επιλογή συντρόφου", "έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση", "ναι βέβαια, πρέπει να ψάξεις μέσα σου τι είναι αυτό που σε κάνει να διαλέγεις λάθος ανθρώπους κατ'επανάληψη", κλπ κλπ. Κι αναρωτιέμαι ρε αμπα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν τέτοια εφόδια ψυχικά, εγκεφαλικά, χαρακτήρα, παραστάσεις, σεκιουρ ατάτσμεντ ή ό,τι άλλο, ώστε αβίαστα να επιλέγουν το σωστό και να κάνουν υγιείς σχέσεις; και ποια είναι αυτά τα εφόδια; έχει σχέση με το πως μεγάλωσαν αυτοί οι άνθρωποι; ή έτσι γεννιέται κανείς; αγέρωχος;
Έτσι όπως την περιγράφουμε τη σωστή σχέση αγάπης αλληλοστήριξης δέσμευσης κλπ, απέχει παρασάγκας από όλες μου τις σχέσεις! Παρόλο που έκανα κάμποσες και παντρεύτηκα κιόλας! Γιατί ρε γαμώτο; εννοώ δηλαδή, γιατί για άλλους είναι εύκολο και για άλλους δύσκολο; είναι ζήτημα αρχών; αν ας πούμε είσαι πιστός στις αρχές σου δεν παίρνεις λάθος αποφάσεις; Προϋποθέτει ότι έχεις αρχές εννοείται. Τις οποίες έχεις χτίσει καλλιεργώντας την προσωπικότητά σου. Θέλει δουλειά δηλαδή. Ενώ οι υπόλοιποι τι; είμαστε ακατέργαστα φοβισμένα ανθρωπάκια που άγονται και φέρονται από παρορμήσεις τις στιγμής και δεν τιμούν τον εαυτό τους αφήνοντας ακατάλληλα άτομα να ποδοπατούν την αξιοπρέπειά τους; Είναι αυτή μια σωστή κατεύθυνση να δείξω στο παιδί μου τουλάχιστον;! Να γίνει μια γυναίκα σωστή, με ενδιαφέροντα, δυναμισμό, αξίες και να γνωρίσει την αληθινή αγάπη! Αυτή τουλάχιστον αφού δεν μπόρεσα εγώ!
- Σ'ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ούτε μόνο μεγαλώνεις έτσι, ούτε μόνο γίνεσαι, ούτε είσαι καταδικασμένος από την καταγωγή σου. Ο πιο εύκολος τρόπος για να είσαι ισορροπημένος – γιατί αυτό είναι το κλειδί, η ισορροπία, όχι η αυτοπεποίθηση – είναι να μεγαλώσεις από ισορροπημένους, άνετους γονείς, που ξέρουν ποιοι είναι και είναι εντάξει με αυτό που είναι. Ξέρεις πολλούς ανθρώπους που είναι ισορροπημένοι και άνετοι; Άρα πόσο πιθανό είναι να μεγαλώσεις με τέτοιους γονείς; Οι άνθρωποι που είναι γύρω σου, αυτοί είναι που κάνουν παιδιά, δεν είναι ιδανικά μυθικά πρόσωπα.
Οπότε, αν και αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος, είναι και ο πιο σπάνιος, ειδικά αν βάλουμε και μια ακόμα απαραίτητη συνθήκη, που είναι η οικονομική ασφάλεια. Ας μην περιμένουμε από τους γονείς μας, λοιπόν. Τότε, θέλει δουλειά, ανεπτυγμένη νοημοσύνη (ή, νοημοσύνη που παίρνει ανάπτυξη), και τύχη. Χρειάζονται και τα τρία. Αν λείπει έστω και το ένα από αυτά, και πάλι δεν γίνεται.
Εσύ μιλάς για το παιδί σου, οπότε αφού ξέρεις ότι δεν είσαι ο ιδανικός, ή μάλλον ιδεατός, ισορροπημένος γονιός, πρέπει να δεις πόσο μπορείς να ευνοήσεις τις συνθήκες στη ζωή της κόρης σου ώστε να βρει την όρεξη για την δουλειά, το κίνητρο για να αναπτύξει τη νοημοσύνη της, και να της υποδείξεις τα καλύτερα μονοπάτια που είναι πιθανότερο να συναντήσει την τύχη. Ενθάρρυνση χρειάζεται, αρκεί να έχεις πειστεί εσύ ότι γίνεται να τα καταφέρει. Αν δεν το πιστεύεις, θα το καταλάβει.
__________________
4.
Είμαι 32 χρονών και πρόσφατα η κοπέλα (28χρ.) που είμαστε μαζί σχεδόν ένα χρόνο μετακόμισε στην πόλη που δουλεύω. Το θέμα συγκατοίκηση το συζητήσαμε για αρχή να μην το προσπαθήσουμε και να νοικιάσουμε δύο σπίτια για το λόγο ότι είναι κάτι φρέσκο και δεύτερον θα έχει πολλές επισκέψεις από γονείς(πρώτη φορά που φεύγει από το σπίτι). Το θέμα είναι ότι έγω το θέλω πολύ αλλά περιμένω να περάσει λίγος καιρός για να της κάνω κουβέντα. Στην ουσία μαζί μένουμε και το δεύτερο σπίτι το έχουμε πιο πολύ αποθηκευτικό χώρο για τα ρούχα μου. Εκεί που κολλάω είναι ότι ενώ εγώ δεν δίνω σημασία στο σπίτι μου πχ να το διακοσμίσω η' να αγοράσω και άλλα έπιπλα αυτή το φτιάχνει συνέχεια και όλο μου λέει τις αλλαγές που θέλει να κάνει. Απο μεριά μου έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα μείνω μαζί της αλλά από αυτήν δεν βλέπω κάποια κίνηση να το δείχνει. πχ να μου δώσει ένα συρτάρι ή ένα ντουλάπι για τα ρούχα μου και κάθε μέρα πηγαινοέρχομαι με μια τσάντα σαν τον ταξιδιώτη. Και επίσης το σπίτι της δεν είναι το τόσο μεγάλο που θα μας χωρέσει άμα μείνουμε μαζί. Πως θα μπορούσα να καταλάβω αν θέλει ή όχι να το πάμε στο επόμενο βήμα; Και δεν θέλω να πάρω πρωτοβουλίες από μόνος μου και να αρχίσω να αφήνω πράγματα στο σπίτι της. Ευχαριστώ!
- Αλέξανδρος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είπες ότι το συζητήσατε το θέμα συγκατοίκησης και ότι δεν το αποφασίσατε γιατί είναι φρέσκια η σχέση σας και επειδή θα έχει συχνές επισκέψεις από γονείς. Άλλαξε κάτι; Αν όχι, γιατί να θέλει να πάει στο επόμενο βήμα; Και αν εσύ ήθελες να πας στο επόμενο βήμα, γιατί συμφώνησες με την αρχική συμφωνία; Και έτσι όπως τα γράφεις, δεν κατάλαβα αν θέλεις να μείνεις μαζί της επειδή θέλεις πιο κοντινή σχέση, ή επειδή δεν σου αρέσει το σπίτι σου. Γιατί αναφέρεις ότι εσύ δεν το προσέχεις και αυτή το φτιάχνει συνέχεια;
Έχεις δίκιο που θέλεις ένα συρτάρι ή ένα ντουλάπι για να μην κουβαλάς πέρα δώθε τα πράγματα σου, αφού μένετε συχνά μαζί. Αφού το θέλεις, ζήτα το. Μην περιμένεις να σου πέσει από τον ουρανό. Από την αντίδραση της θα καταλάβεις πολλά.
__________________
5.
Έχω εθιστεί στο πορνό. Μπορεί να σου φαίνεται ασήμαντο και χαζό αλλα δεν είναι καθόλου, για μένα είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα. Νόμιζα ότι μόνο οι άντρες μπορεί να το πάθουν.Ξοδεύω ώρες στον υπολογιστή κάθε μέρα. Δουλεύω, δεν έχω σχέση και δεν υπάρχει υποψήφιο ταίρι στον ορίζοντα. Έχω ενδιαφέροντα, δεν έχω φίλους. Είμαι 35 χρονων. Τι να κάνω; Σε ρωτάω πολύ σοβαρά
- Αναΐς
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν θα έπαιρνα κανέναν εθισμό στην πλάκα. Ούτε ασήμαντο είναι, ούτε χαζό. Όπως όλοι οι εθισμοί, έτσι και αυτός, χρειάζεται θεραπεία, δηλαδή χρειάζεσαι ψυχολόγο που ξέρει από εθισμούς.
__________________
6.
Θα ήθελα να βοηθήσετε στο εξής ερώτημα:
Αν κάποιος είναι μόνος (μόνη) εκ πεποιθήσεως η γιατί δεν πείσθηκε ότι κάποιο απο τα άτομα που έτυχε να γνωρίσει (και ήταν αρκετά) δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που θεωρητικά απαιτούνται για μια σωστή σχέση ζωής, δεν έχει κανέναν η δεν θέλει να επιβαρύνει κάποιον απο το συγγενικό περιβάλλον (στενό) με την φροντίδα του στο τέλος της ζωής του όποτε έρθει αυτό και σε περίπτωση που έχει η μη, την δυνατότητα του σκεπτεσθαι πως θα μπορούσε να το χειριστεί? ( Δεν εννοώ οίκο ευγηρίας) . Παράκληση να μην θεωρηθεί μακάβρια ή ανόητη ερώτηση και αν σκεφτείτε έτσι αγνοήσετε την.
Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
- Λαρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτός που είναι μόνος (ή μόνη) πρέπει να ξέρει ότι ο γάμος και τα παιδιά σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζουν φροντίδα στο τέλος της ζωής του (της). Μπορεί να μείνει πολύ εύκολα κάποιος μόνος (ή μόνη), έχοντας περάσει από σχέση ζωής, αν η σχέση ζωής πεθάνει πρώτη, αν τα παιδιά φύγουν πολύ μακριά, ή αν και αυτά πεθάνουν πρώτα – τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ακόμα και αν αυτός (ή αυτή) ήθελε να επιβαρύνει κάποιον από το συγγενικό του περιβάλλον (στενό) δεν είναι απαραίτητο ότι θα τα κατάφερνε. Είναι βέβαιος αυτός (ή αυτή) ότι υπάρχει κάποιος πρόθυμος για κάτι τέτοιο; Και αν ναι, με τι αντάλλαγμα, ή με τι επιβράβευση θα το έκανε;
Οπότε, αυτός (ή αυτή) που ρωτάει αυτό που ρωτάει, δεν είναι σε διαφορετική θέση από όλους τους υπόλοιπους που δεν έχουν γεράσει ακόμα. Συνοπτικά, η εξέλιξη εξαρτάται από τα προβλήματα υγείας που θα παρουσιαστούν στον καθένα μας. Ακόμη πιο συνοπτικά, αν δεν βρεθεί κάποιος να μας αναλάβει, όλα λύνονται με λεφτά, οπότε ας ελπίσουμε ότι θα τα έχουμε.
_________________
7.
Αγαπητη α, μπα,
Είμαι 15 χρονών. Εδώ και 3 χρόνια εχω να ερωτευθω πραγματικα. Την τελευταια φορα που μου ημουν ερωτευμενη με καποιον και ετρεμα μολις τον συναντησω και με επιανε ενας κομπος στο στομαχι κτλ ηταν πριν 5 χρονια και ολο αυτο που ενιωθα για κεινον κρατησε 2 χρονια. Δεν μπορω πλεον να τα νιωσω ολα αυτα. Υπαρχουν ατομα που μου αρεσουν σαν προσωπικοτητες αλλα ως εκει. Δεν τρελαινομαι πλεον οπως τοτε. Βλεπω τις φιλες μου που κανουν σαν τρελες απο ερωτα και γω τιποτα. 3 χρονια τωρα πειθω τον εαυτο μου οτι μου αρεσει ο ενας η ο αλλος αλλα στην πραγματικοτητα κοροϊδευω τον εαυτο μου. Δεν ξερω τι μου συμβαινει. Νιωθω ασχημα να μιλανε ολες για τα αγορια τους και γω να καθομαι σε μια γωνια και να ακουω απλα. Ισως να ναι λιγο οτι θελω να χω να πω και γω για καποιον. Δεν ξερω... Ισως πιεζω τον εαυτο μου να ερωτευθει. Αλλα το θελω τοσο πολυ... Το ξερω οτι ειμαι μικρη και ισως βιαζομαι να μεγαλωσω αλλα δεν εχω στον μυαλο μου να κανω αυτο που κανουν ολα τα 15χρονα πλεον. Δεν μου αρεσουν καθολου... Αλλα θελω να νιωσω και γω για καποιον σημαντικη... Δεν ξερω τι αλλο να σκεφτω. Μπορει να ζηλευω... Θελω να μου πεις ομως γιατι δεν μπορω να ερωτευθω οπως πρωτα τι συμβαινει με μενα... Εαν θεωρεις αναγκαιο εναν ψυχολογο ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα οποτε δεν μπορω να κανω κατι τετοιο... ΥΓ μπορει να θεωρεις γελοια την ερωτηση μου η να εκνευριστεις η να με θεωρεις ως ενα χαζοδεκαπενταχρονο αλλα δεν ειμαι ελπιζω να καταλαβεις (δεν εχω καπου αλλου να μιλησω και να παρω μια σοβαρη και απο αλλη οπτικη γωνια απαντηση) και ελπιζω να δημοσιευσεις την ερωτηση μου
ευχαριστω για τον χρονο σου
- Απελπισμενη για ερωτα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν και είσαι δεκαπέντε, είπες συνοπτικά, μέσα σε μια πρόταση, αυτό που θέλεις να νιώσεις, και το έχεις βαφτίσει «έρωτα», γιατί έτσι έχεις μάθει να κάνεις, γιατί όλοι γύρω σου έτσι κάνουν, γιατί αυτό νομίζεις ότι είναι αυτό που χρειάζεσαι. Και όμως, άθελα σου το έγραψες. Αυτό που θέλεις είναι να νιώσεις σημαντική για κάποιον. Και αυτό το θέλεις επειδή δεν ξέρεις αν είσαι σημαντική, επειδή δεν ξέρεις πώς σε βλέπουν οι άλλοι, επειδή δεν ξέρεις καν αν υπάρχεις καλά καλά, ο μόνος τρόπος που ξέρεις για να καταλάβεις ότι έχεις υπόσταση και δεν είσαι αέρας, είναι αυτός ο «έρωτας», δηλαδή η αδρεναλίνη που σου θυμίζει ότι είσαι εδώ, και κάποιος μπορεί να σε δει, επειδή τον βλέπεις εσύ.
Δεν φταις που σκέφτεσαι έτσι, με αυτό μεγαλώνουν τα κορίτσια. Μαθαίνουν να καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν μέσα από τις ερωτικές εμπειρίες, που τον λένε «έρωτα» για να ακούγεται μαγική η διαδικασία. Είναι κρίμα που δεν μας λες τίποτα άλλο για τη ζωή σου, πέρα από αυτό, γιατί για να λυθεί αυτή η δυσαρέσκεια που έχεις, πρέπει να ασχοληθείς με ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ που υπάρχουν στη ζωή σου, εκτός από τον «έρωτα». Όλα, όμως. Με το σχολείο, με τις φίλες και τους φίλους, με τα εξωσχολικά, με τους δασκάλους σου, με τα σπορ, με τους γονείς σου, με τα χόμπι σου, με ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ. Και όταν λέω «να ασχοληθείς», εννοώ να τα ξεζουμίσεις, να τα στύψεις. Να γίνεις πολύ καλή φίλη, να γίνεις πολύ καλή μαθήτρια, να γίνεις πολύ καλή κόρη, μαγείρισσα, χορεύτρια, ζωγράφος, τραγουδίστρια, αθλήτρια, συγγραφέας, ό,τι σου αρέσει ό,τι σου τραβάει την προσοχή. Αυτό να κάνεις. Αυτό να κάνεις, και άσε τους έρωτες επιτέλους για ένα λεπτό.
σχόλια