Ο Λίο Βάραντκαρ γίνεται ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας

Το κυβερνών, κεντροδεξιό κόμμα της Ιρλανδίας, Φάιν Γκέιλ (Fine Gael), εξέλεξε σήμερα νέο ηγέτη του τον Λίο Βάραντκαρ, έναν 38χρονο πολιτικό, γιο ενός ινδού μετανάστη και ανοιχτά ομοφυλόφιλο, ο οποίος αναμένεται να διαδεχτεί στην πρωθυπουργία τον Έντα Κένι.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Βάραντκαρ εξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία, συγκεντρώνοντας ποσοστό 60% στις εσωκομματικές εκλογές, όπου μοναδικός αντίπαλός του ήταν ο υπουργός Στέγασης, Σάιμον Κόβενι.

Ο Βάραντκαρ αναμένεται ότι θα αναλάβει και την πρωθυπουργία όταν συγκληθεί και πάλι το κοινοβούλιο, στις 12 Ιουνίου. Θα γίνει έτσι ο πρώτος ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός της συντηρητικής χώρας και ο νεότερος πολιτικός που έχει αναλάβει ποτέ το αξίωμα αυτό.

Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Βάραντκαρ στη θέση του Κένι μαρτυρά τις βαθιές κοινωνικές αλλαγές στην Ιρλανδία τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Γιος ενός ινδού μετανάστη και μιας Ιρλανδέζας, σπούδασε ιατρική και μπήκε στην πολιτική σκηνή της Ιρλανδίας όταν ήταν 22 ετών ενώ στα 27 του εκλέχθηκε στη Βουλή. Το 2011 μπήκε στην κυβέρνηση και υπηρέτησε στα υπουργεία Μεταφορών, Τουρισμού και Αθλητισμού, Υγείας και τέλος Κοινωνικής Πρόνοιας.

Ενώ συνήθως κρατά μακριά από τη δημοσιότητα ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, ανακοίνωσε δημοσίως ότι είναι ομοφυλόφιλος το 2015, καθώς η Ιρλανδία ετοιμαζόταν για μια ιστορική ψηφοφορία σχετικά με τη νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών. Η καθολική χώρα, η οποία νομιμοποίησε την ομοφυλοφιλία μόλις το 1993 και λίγο αργότερα το διαζύγιο, ήταν η πρώτη που νομιμοποίησε μέσω δημοψηφίσματος, τον γάμο ατόμων του ίδιου φύλου.

Ο ίδιος πάντως, σε προηγούμενες δηλώσεις του στο RTE 1, ανέφερε: «Δεν είναι κάτι που με καθορίζει. Δεν είμαι ένας κατά το ήμισυ ινδός - πολιτικός, ή ένας γιατρός - πολιτικός ή ένας ομοφυλόφιλος πολιτικός. Είναι απλώς κομμάτι του ποιος είμαι, δεν με καθορίζει κάποιος από αυτούς τους όρους, είναι μέρος του χαρακτήρα μου, υποθέτω».

Για κάποιους, ο Βάραντκαρ είναι η πιο δυναμική προσωπικότητα στην ιρλανδική πολιτική σκηνή, ο «Εμανουέλ Μακρόν της Ιρλανδίας». Για άλλους είναι ένας δεξιός ιδεολόγος, που απειλεί την κεντρώα επικρατούσα άποψη.

Το 2015, στην προεκλογική εκστρατεία του τάχθηκε υπέρ του γάμου μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου και της χαλάρωσης του νόμου που απαγορεύει τις αμβλώσεις, όμως ταυτόχρονα υπερασπίστηκε τα μέτρα λιτότητας που είχε επιβάλει η κυβέρνηση. Ως πρωθυπουργός, δεν αναμένεται να παρεκλίνει από αυτήν την πολιτική λιτότητας.