Η πρώτη ανάγνωση των αποτελεσμάτων των γερμανικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή υποδεικνύει ότι η νέα κυβέρνηση, θα λοξοκοιτάζει προς τα δεξιά και θα μπει στον πειρασμό να ασκήσει πιο συντηρητική πολιτική, προκειμένου να καθησυχάσει τους φόβους εκείνων που βρήκαν καταφύγιο στην ακραία λαϊκιστική, συχνά ρατσιστική, ρητορική της AfD.
«Δεν είναι όλοι οι ψηφοφόροι τους ακροδεξιοί», έλεγαν και ξανάλεγαν χθες το βράδυ τα στελέχη της κυρίας Μέρκελ, εκφράζοντας περισσότερο ευσεβείς πόθους παρά αντικειμενική πεποίθηση. Η Εναλλακτική για την Γερμανία πάντως δημιουργήθηκε το 2013, με αφορμή την κρίση στην Ευρωζώνη και κυρίως το ζήτημα της Ελλάδας. Πήρε μάλιστα το όνομά της από το επιχείρημα που επαναλάμβανε τότε συνεχώς η Καγκελάριος: Δεν υπάρχει εναλλακτική στην πολιτική διάσωσης της Ελλάδας.
«Υπάρχει Εναλλακτική», απάντησαν τότε οι ιδρυτές του κόμματος, το οποίο έκτοτε διασπάστηκε, για να «καβαλήσει» κατόπιν το προσφυγικό κύμα και να εκμεταλλευτεί την ανασφάλεια και τον φόβο των πολιτών, με αποκορύφωμα το χθεσινό αποτέλεσμα.
Νικήτρια η Μέρκελ αλλά με σοβαρές απώλειες- Τρομακτική αύξηση των ακροδεξιών
Το ιστορικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας (SPD) καταγράφει τα χειρότερο εκλογικό ποσοστό στην ιστορία του και περνάει πλέον στην αντιπολίτευση, για να ανασυγκροτηθεί. Πού οφείλεται ωστόσο η πανωλεθρία προσπαθούν να εξηγήσουν οι αναλυτές.
Μόλις τον περασμένο Μάρτιο, ο Μάρτιν Σουλτς είχε εκλεγεί πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος με 100% των ψήφων. Η ανακοίνωση και μόνο της υποψηφιότητάς του, τον Ιανουάριο, ήταν αρκετή για να εκτινάξει το SPD κοντά στο 30% σε όλες τις δημοσκοπήσεις και να «επαναπατρίσει» δεκάδες χιλιάδες οργανωμένα μέλη.
Όλα έδειχναν ότι ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την Άνγκελα Μέρκελ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Σήμερα, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική: με το ισχνό 20% των ψήφων ο Σουλτς καταρρίπτει ακόμα και το αρνητικό ρεκόρ που είχε καταγράψει το 1998 ο Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ απέναντι στην Άνγκελα Μέρκελ με 23%.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών δεν είχε επαρκή χρόνο για να αναπτύξει το πρόγραμμά του και να γίνει ευρύτερα γνωστός στους Γερμανούς ψηφοφόρους. Πολλοί δεν τον γνώριζαν, καθώς τα προηγούμενα πέντε χρόνια, ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, απέφευγε να αναμειχθεί σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής. Επιπλέον μέχρι τα τέλη του 2016 δεν είχε εκδηλώσει φιλοδοξίες για το χρίσμα του SPD, το οποίο φαινόταν να κατοχυρώνεται στον αντικαγκελάριο και προσωπικό του φίλο, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Αλλάζει κόμμα η εργατική τάξη;
Οι μετεκλογικές αναλύσεις στο πρώτο κανάλι της γερμανικής τηλεόρασης (ARD) δείχνουν πάντως, ότι η καθίζηση του SPD δεν είναι μόνο ζήτημα προσώπων. Και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, οι χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ (CDU) και οι σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς καταγράφουν σημαντική μείωση στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων που ανήκουν στην αποκαλούμενη «εργατική τάξη» και φαίνεται πλέον να αναζητούν άλλες εναλλακτικές λύσεις.
Συγκεκριμένα: ενώ στις εκλογές του 1998 το 49% των ψηφοφόρων της εργατικής τάξης προτιμούσε το SPD και το 29% το CDU, στις εκλογές της Κυριακής τα ποσοστά αυτά μειώθηκαν σε 25% και 23% αντίστοιχα. Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο ο Μάρτιν Σουλτς φαίνεται ότι δεν κατάφερε να αναπτύξει τη δυναμική που προεξοφλούσαν οι δημοσκοπήσεις τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με έρευνα του τηλεοπτικού σταθμού N-TV στο ερώτημα «ποιον υποψήφιο κρίνετε πιο ειλικρινή;» ο πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών σχεδόν συμβαδίζει με την καγκελάριο (47% έναντι 53% για τη Μέρκελ), αλλά όταν τίθεται το ερώτημα για την κατάρτιση ή την ηγετική ικανότητα των υποψηφίων η Μέρκελ υπερτερεί με μεγάλη διαφορά του αντιπάλου της.
«Είναι μία δύσκολη και πικρή μέρα για τη σοσιαλδημοκρατία» παραδέχθηκε ο Σουλτς. Μόλις λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση των πρώτων έξιτ πολ ο γενικός γραμματέας του κόμματος Χουμπερτους Χάιλ, αλλά και η αντιπρόεδρος Μανουέλα Σβέσιγκ, δήλωσαν ότι το SPD θα πρέπει να συμφιλιωθεί με τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ηγετικά στελέχη του κόμματος αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτή η επιλογή λειτουγεί και ως ανάχωμα στο ακραίο δεξιό κόμμα της "Εναλλακτικής για τη Γερμανία", το οποίο αναδεικνύεται τρίτη δύναμη και θα γινόταν αξιωματική αντιπολίτευση σε περίπτωση συνέχισης του μεγάλου συνασπισμού στο Βερολίνο. Ωστόσο, δεν φαίνεται να συμμερίζονται όλοι την ίδια άποψη: ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου Ντίτμαρ Βόιντκε δηλώνει ότι «υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πας στην αντιπολίτευση», αλλά και εξίσου σημαντικοί λόγοι «για να συμμετάσχεις σε μία σταθερή κυβέρνηση».
«Είχαμε ένα πλήγμα στη δεξιά πλευρά»
«Είχαμε ένα πλήγμα στη δεξιά πλευρά», δήλωσε ο επικεφαλής του κόμματος Χορστ Σέφερ την Κυριακή στο Μόναχο. Αυτή η πληγή μπορεί να κλείσει «με ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις».
Το αδελφό κόμμα των χριστιανοδημοκρατών άγγιζε με βάση τους υπολογισμούς της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας (BR) το 38,7 (2013: 49,3) %, παρουσιάζοντας έτσι το δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμα σε ομοσπονδιακές εκλογές. «Πρέπει να δομήσουμε μια πολιτική για τους συντηρητικούς - φιλελευθέρους στη Γερμανία, η οποία να γίνεται κατανοητή από τους ανθρώπους» δήλωσε ο Σέφερ στη Βαυαρική Ραδιοφωνία.
Το CSU δεν θα εξετάσει «λάθος συμβιβασμούς» κατά τις διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο. Βάση αποτελεί το «σχέδιο για τη Βαυαρία», στο οποίο το κόμμα είχε σχηματίσει τις αδόκιμες για το CDU θέσεις του - μεταξύ άλλων ένα ανώτατο όριο για την υποδοχή των προσφύγων στη Γερμανία. «Με τίποτα άλλο δεν μπορεί να επιστρέψει επικεφαλής κόμματος από το Βερολίνο» δήλωσε.
Τα αποτελέσματα
Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, τα τελικά αποτελέσματα έχουν ως εξής:
CDU/CSU 33% (2013:41,5%), SPD 20,5% (25,7%), AfD 12,6% (4,7%), FDP 10,7% (4,8%), Αριστερά 9,2% (8,6%), Πράσινοι 8,9% (8,4%).
Η συμμετοχή ξεπέρασε το 75%, ενώ το νέο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο θα απαρτίζεται από 700 βουλευτές, που είναι και αριθμός-ρεκόρ στις 19 κοινοβουλευτικές περιόδους ως τώρα.
«Ο μεγάλος συνασπισμός καταψηφίστηκε», δήλωσε ο Μάρτιν Σουλτς πολύ γρήγορα χθες βράδυ και απέκλεισε το ενδεχόμενο το SPD να συμμετάσχει και πάλι στην κυβέρνηση. «Θα πάμε στην αντιπολίτευση για να ανασυνταχθούμε», είπε και μάλιστα ανέθεσε ήδη την προεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στην Αντρέα Νάλες, καθώς ο ίδιος θα αναλάβει την ανασυγκρότηση του κόμματος.
Αν δεν πρόκειται για διαπραγματευτική στρατηγική και οι Σοσιαλδημοκράτες μείνουν πράγματι εκτός κυβέρνησης, η μόνη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης είναι πλέον ο συνασπισμός «Τζαμάικα» (από τα χρώματα των κομμάτων, μαύρο για το CDU, κίτρινο για τους Φιλελεύθερους, πράσινο για τους Πράσινους) αν και η συνύπαρξη Πρασίνων και FDP δεν αναμένεται ούτε να συμφωνηθεί ούτε να εξελιχθεί απολύτως αναίμακτα. Οι αρχηγοί θέτουν ήδη τους όρους τους, ενώ ο ηγέτης του FDP Κρίστιαν Λίντνερ επιτέθηκε στον κ. Σουλτς για την σπουδή του να αυτοεξαιρεθεί από την επόμενη κυβέρνηση, αποποιούμενος, όπως είπε, τις ευθύνες του.
Με πληροφορίες από Deutsche Welle/ Reutes/ ΑΠΕ
σχόλια