Κάπου 500.000 χρόνια πριν ο Homo Heidelbergensis, παππούς του πιο γνωστού σε εμάς Νέαντερνταλ, αναπαρήγε νοήμονες φωνητικούς ήχους που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μια πρώτη μορφή ομιλίας. Αυτές οι άναρθρες κραυγές που τότε θύμιζαν κάτι από Lion King, ταξίδεψαν μες τους αιώνες, κάπως άλλαξαν, πήραν μορφή, νόημα και έγιναν γλώσσα. Έγιναν λέξεις για να περιγράφουν αντικείμενα, καταστάσεις, ανθρώπους και συναισθήματα.
Δεν είναι τυχαίο που ο άνθρωπος ανέπτυξε τη γλωσσική λειτουργία. Δεν είναι τυχαίο που ήταν ζωτική η ανάγκη του να επικοινωνήσει με έναν άλλον άνθρωπο. Οι λέξεις σου δίνουν τη δύναμη να εξηγήσεις, να παρηγορήσεις, να πονέσεις και να γιατρέψεις συγχρόνως. Κάποιος που ξέρει να τις χρησιμοποιεί όμορφα μπορεί να μαγέψει όσους τον ακούνε για καλό ή για κακό, όπως έχει συμβεί τόσες φορές στη διάρκεια της ιστορίας...
Οι σχέσεις της ζωής μας είναι σαν ένα παιχνίδι λέξεων. Κάθε στιγμή ψάχνουμε τις πιο σωστές που θα βγάλουν νόημα και θα μας δώσουν πόντους για να συνεχίσουμε.
Μερικές λέξεις είναι απλές, βασικές. Κάποιες είναι σύνθετες και κάποιες δυσνόητες. Κάποιες λέξεις ακούγονται πιο ωραίες σε μία γλώσσα παρά σε μία άλλη. Υπάρχουν λέξεις που εκφέρονται βιαστικά, χωρίς πολλή σκέψη. Και υπάρχουν και ορισμένες λέξεις που είναι πολύ δύσκολο να βγουν από τα χείλη μας.
Οι λέξεις που δεν λέγονται ποτέ αφήνουν την παρτίδα στη μέση. Κανένας από τους δύο δεν μπορεί να προχωρήσει. Κανένας δεν κερδίζει. Μπορείς πάντα να κλείσεις το ταμπλό και να φύγεις. Όμως, είναι κρίμα και για σένα και για τον συμπαίκτη σου.
Κι αν σου είναι δύσκολο να διαλέξεις τις σωστές να θυμάσαι αυτό το μυστικό του παιχνιδιού: οι καλύτερες λέξεις είναι πάντα εκείνες που λένε την αλήθεια! Γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο γυρνούν τους παίκτες στην αφετηρία. Κι ένας καινούριος γύρος αρχίζει...
σχόλια