―Πώς ήταν η υποδοχή της ταινίας;
Τρομερή. Στο film festival στο Λος Άντζελες πρωτοπαίχτηκε σε ένα μεγάλο θέατρο 800 ατόμων, γεμάτο, και την ξανάπαιξαν μετά το τέλος του φεστιβάλ, γιατί ήθελαν πάρα πολλοί να τη δουν. Προβλήθηκε πρώτη φορά Κυριακή, ξαναπαίχτηκε Δευτέρα και τα εισιτήρια πουλήθηκαν μέσα σε μισή ώρα. Το βράδυ ήταν τίγκα και απ' έξω άνθρωποι να περιμένουν. Στις Κάννες προβλήθηκε το ίδιο βράδυ που παιζόταν το «Αποκάλυψη τώρα» του Κόπολα και δημιουργήθηκε ένα επεισόδιο με χιλιάδες ανθρώπους, έφιππους μπάτσους και ΜΑΤ. Έγινε παρεξήγηση. Ήταν πολλοί αυτοί που ήθελαν να μπουν, είχαν πουληθεί τα εισιτήρια κι έγινε ένας χαμός. Την άλλη μέρα ήταν πρωτοσέλιδο παντού. Μου έκαναν εντύπωση οι κριτικές στη Γαλλία, ακόμα κι από συντηρητικές εφημερίδες. Η πρώτη φράση που έγραψε η «Monde» ήταν «το Rockers δεν είναι ταινία, είναι έργο τέχνης. Τόσο καλό, που είναι δύσκολο να το πιστέψεις, κι όμως είναι αλήθεια». Οι «Financial Times» είχαν γράψει «πρέπει να είσαι τρελός αν χάσεις το Rockers». Η ρέγκε είχε γίνει διεθνής μουσική, όπως η σάμπα, η ρούμπα, η κουβανέζικη μουσική. Είχε προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και είχε περάσει σε όλο τον κόσμο για πρώτη φορά. Αμέσως μετά την προβολή της ταινίας, με αντιμετώπισαν σαν κάτι αξιοπερίεργο, είχα προτάσεις απ' το Χόλιγουντ, αλλά ήθελα να κάνω άλλα πράγματα.
Aπό την αποκλειστική συνέντευξη του δημιουργού της ταινίας «Rockers» Ted Bafaloukos στην LIFO
